

4 HELE LEKKERE
MINUTEN
Marco van Hoogdalem, Königsblauer Koempel
Op bezoek bij Marco van Hoogdalem
in het Zuid-Limburgse Mingersborg-
Trintelen kijken we uit over de heuvels die
jaarlijks vele ‘Hollanders’ trekken. Marco is
tegenwoordig horecaondernemer, verhuurt
vakantieappartementen en runt een
restaurant. “In de appartementen hebben nog
Roda-spelers gewoond. Daar kan ik je leuke
anekdotes over vertellen. Leg je pen eens neer.”
Als we uitgelachen zijn, beginnen we met
schrijven over een man wiens carrière meer
bracht dan ooit voor mogelijk gehouden werd.
In de A-jeugd van 1e-klasser SWV in zijn
woonplaats Gorinchem was hij een ware
doelpuntenmachine. Tot de kerst scoorde hij
23 maal. “In de winter vertrok ik naar RKC,
terwijl ik ook op de radar zat van Feyenoord,
Sparta, Excelsior, Willem II en DS’79 (nu FC
Dordrecht, red.). Bij DS’79 ben ik wel op de
proef geweest maar ik vroeg me af of ze me
wel echt wilden, want de uitnodiging was
aan Jan gericht, mijn vader! Sparta trok me
niet want dan zou ik veel reistijd hebben
en in zowel de tram als trein mijn huiswerk
moeten maken. Ik koos voor RKC, dat vanwege
de krakkemikkige accommodatie het meest
laagdrempelig was qua overstap naar de profs.
Ik was jong en had geen rijbewijs, dus RKC
scoutte ook mijn 3 jaar oudere broer. Trainer
Leo van Veen herkende wel iets van zichzelf
in mij en zo zakte ik vanuit de spits, linie voor
linie, naar achteren. Roda-uit was altijd lastig.
Toch heb ik eens tegen Roda gescoord. Op
Kaalheide, het was de 1-1...”
Voor Roda kwam Van Hoogdalem 151 maal in
competitieverband uit. Een speler die het
publiek amper opviel: geen rare fratsen,
altijd solide. In 1995 achter het grote Ajax
van destijds tweede in de competitie met
63 punten in het twee-punten-systeem. In
september 1996 speelde Roda in UEFA Cup-
verband tegen FC Schalke ‘04. Nadat de
heenwedstrijd met 3-0 verloren ging, werd
het op Kaalheide 2-2. “Ik speelde een dijk van
een wedstrijd. Een paar dagen later belde mijn
oud-ploeggenoot Johan de Kock, die inmiddels
bij Schalke zat. ‘Spreek je Duits’ vroeg hij. Ja ik
spreek Duits, zei ik. ‘Mag manager Assauer je
bellen?’ vroeg hij. Ik dacht die wil het er nog
even inwrijven dat Schalke ten koste van Roda
door was in de UEFA Cup. Vijf minuten later
belde Assauer. ‘Ich möchte dich gerne nach
Schalke hohlen’ zei hij. Of we een afspraak
konden maken. Dat ging allemaal heel snel.
Ik moest me met een smoes afmelden voor
de sinterklaasviering van Roda om zodoende
de wedstrijd tegen Club Brugge te kunnen
bijwonen. Kom ik het Parkstadion van Schalke
binnen, zit me daar het voltallige Roda-bestuur
om nog wat te regelen voor de transfer van
Huub Stevens. Ik schrok me een hoedje.
Assauer zei ‘ik zorg wel voor een mannetje dat
je uit de wind houdt, dat ze je niet zien.’ En zo
geschiedde.”
AUF SCHALKE
De werkelijke besprekingen waren in
Eindhoven. “Assauer zat tegenover me met
zijn kenmerkende dikke sigaar. Hij had een
bierviltje in zijn hand en schreef er wat op.
‘Wil je dit verdienen bij Schalke? Per maand?’
vroeg hij. Ik had nog niet gezien welk bedrag
er stond en wilde al ja zeggen. Hij draaide het
bierviltje om en ik zag het bedrag. ‘Graag’ zei ik
d’r Koempel
12
Bas Werry