VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, mei 2017

13 / 32

13
• Met ex-profvoetballers/trainers Dennis & Gérard de Nooijer
• Voor iedereen van 6 t/m 13 jaar
• Kijk voor meer informatie en inschrijven op
FUN&VOETBAL
ZLM Voetbal 2-daagse
ZLM Voetbalclinics
FC Axel wil graag meedoen om de bovenste plaatsen in de 2e Klasse E
van het zaterdagvoetbal. Dit jaar slaagde men er maar mondjesmaat in
om voor échte hoofdprijs, de titel, te acteren. Al werd wel op de laatste
speeldag de nacompetitie bereikt.
“We hebben een
goeie groep met
genoeg kwalitei-
ten maar we staan
met FC Axel niet bekent om ons
oogstrelend voetbal. Voorgaan-
de jaren waren we met z’n allen
fit en gingen we er elke wedstrijd
vol voor. Daardoor wonnen we
veel. Dit seizoen is het bij vlagen
minder en daardoor hebben we
simpelweg veel te veel punten
verspeeld. Want er had zeker
meer in gezeten. We hebben dit
seizoen twee keer van de num-
mer laatst verloren, iets dat niet
mag gebeuren ook al zit je niet
zo lekker in vorm. Met die zes
punten had je de titelstrijd nog
een beetje spannend kunnen
maken in de laatste weken”, al-
is er na Hoek eigenlijk geen club
die hoger dan de tweede klasse
speelt. De nacompetitie hebben
dus Van de Velde, die normaliter
centraal op het midden maar de
laatste serie wedstrijden voorna-
melijk linkshalf speelde.
ijdens het seizoen stopte Cees
Westerweele vanwege drukke
werkzaamheden en kwamen er
met Fonny Verstraeten, Eric Rij-
ckaert en Hubert van de Hemel
een trio interim-trainers voor de
groep te staan. Komend seizoen
keert oud-trainer Cees Houtepen
terug bij FC Axel. “Ik blijf zelf vol-
gend seizoen en hoop dat ik een
belangrijke rol in de ploeg van
Cees Houtepen kan vervullen. Ik
woon in Axel en heb altijd hier ge-
voetbald. We hebben een ploeg
met veel “eigen jongens” of spe-
lers die in Axel wonen, waardoor
we eigenlijk met jongens voetbal-
len die elkaar jaren kennen. Daar-
om is het altijd erg gezellig en dat
is natuurlijk ook best belangrijk
vind ik. Ik ben wel ambitieus om
zo hoog mogelijk te willen spelen,
maar gezien mijn studie is dat nu
zeker niet te combineren.”
Aantrekkingskracht
Maar ook de club zelf heeft ambi-
tie om de weg omhoog in te slaan
richting eerste klasse. Een reële
ambitie zegt Van de Velde. “Het
is natuurlijk wel een hele grote
stap, maar in Zeeuws-Vlaanderen
dus middenvelder Nick van de
Velde.
Minder fit
Ook zelf is hij maar gematigd te-
vreden met wat hij heeft gebracht
het afgelopen voetbalseizoen.
“Aan het begin van dit schooljaar
ben ik op kamers in Breda gegaan
waardoor ik maar één keer op de
week kon trainen. Ik heb daardoor
een wisselvallig seizoen gedraaid.
Alles ging wat moeilijker omdat ik
minder trainde én dus ook minder
fit was. Daardoor heb ik de con-
currentiestrijd op het middenveld
niet kunnen winnen. De laatste
periode ben ik veel meer voor
mijzelf gaan trainen en merkte ik
dat ik qua fitheid, conditie en vorm
in een opwaartse lijn kwam”, al-
we in elk geval bereikt. Als je als
Zeeuws-Vlaamse club de eerste
klasse kan bereiken zal dit po-
sitief zijn voor de aantrekkings-
kracht van je club. En wie weet wat
er dan allemaal in zit.”
“We staan met FC Axel niet bekend om
ons oogstrelend voetbal”
Het was om even in te vallen vanwege de blessure van keeper
Nick van Delft. Inmiddels staat Mario de Bot al ruim anderhalf
seizoen onder de lat bij v.v. Terhole. “Maar het is na dit seizoen
wel over en sluiten voor mij als doelman.”
TERHOLE – De in-
middels 45-jarige
De Bot speelt met
enkele tussenpo-
zen al sinds zijn achttiende voor
v.v. Terhole, toen hij overkwam
van v.v. Steen. “Ik was destijds
gestopt en werd toen door Ter-
hole gevraagd om bij hen te ko-
men spelen. Ik ben er ook een
paar keer tussenuit geweest.
Sinds anderhalf jaar ben ik de
vervanger van Nick in het eer-
ste. Het was de bedoeling om
enkele weken in te vallen, maar
dat liep toch even anders… Ik heb
eerst nog even gevoetbald in
het tweede elftal met de ‘oudere
garde’, maar heb toen toch maar
niet voldoende mensen én niet
voldoende kwaliteit om betere
resultaten te halen. Ik ga gere-
geld ook schor naar huis van het
coachen en roepen. Het is vol-
houden en de pijn verbijten.”
Relativeren
De gezelligheid binnen de club,
ondanks de resultaten, is prima
en dat geeft De Bot vooral het
plezier en voldoening. “Samen
met mijn ‘maat’ Floyd de Vries
spelen we hier al jaren. We kun-
nen gelukkig goed relativeren en
dat is maar goed ook in ons ge-
val. Hopelijk kan de club voor het
dorp behouden blijven. Zelf zie
ik het nog wel. Eerst die zenuw
doen herstellen. Ik ben op mijn
zevende begonnen ooit bij Steen,
en heb in totaal zo’n drieëndertig
seizoenen gevoetbald, maar het
is goed geweest zo. Gelukkig is
er meer in het leven dan voetbal.
Daar komt ook nu weer meer tijd
voor en dat is ookwel weermooi.”
rug. Daar ga ik me eerst aan laten
behandelen en zie wel of ik terug-
keer. Sowieso dan niet als keeper,
maar dan zal het zijn om af en toe
een wedstrijdje te voetballen.”
Want keeper zijn bij Terhole, het
is niet de meest prettige job om
uit te voeren. Wekelijks krijgt hij
wel voldoende te doen, maar als
keeper moet hij ook elke week
de nodige doelpunten slikken.
Dit seizoen kreeg hij twee wed-
strijden voor het einde in de
uitwedstrijd tegen Vivoo (11-0
nederlaag) zijn honderdste doel-
punt tegen. “Dat is natuurlijk
niet plezierig, geen pretje. Maar
ik doe het vooral om de club te
helpen. We hebben simpelweg
weer de handschoenen aange-
trokken om de club te helpen.”
Beknelde zenuw
En dat helpen was en is voor Ter-
hole bittere noodzaak. Want het
is lastig om elke week met een
respectabel elftal en voldoende
mensen aan de aftrap te staan.
“Dat maakt ook, dat het na dit sei-
zoen over en uit is. Er zullen een
aantal jongens stoppen en dan
hebben we simpelweg niet vol-
doende man om te spelen in de
vijfde klasse en zal er alleen nog
een elftal in de reserveklasse ac-
tief zijn. Zelf weet ik niet of ik nog
doorga, want ik heb al tijden last
van een beknelde zenuw in mijn
Mario de Bot slikte met Terhole dit seizoen
meer dan honderd tegengoals
Groen, natuurlijk!
Dethon Groen Onderhoud van particuliere tuinen
0115 675 100 | |