VoetbalJournaal Westland, augustus 2018

21 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Bijna tien jaar had VELO geen vrouwenteam in de competitie. Aan dat gemis kwam drie seizoenen geleden een einde. “Er staat een stevig fundament, gestoeld op enthousi- asme”, aldus trainer Ronald van Santen en reserve-aanvoerster Desiree van der Linden. Stevig fundament bij vrouwen VELO Met de komst van Jessie van der Burg en Ramon Ripson kreeg de zaterdagselectie van VELO een grote kwaliteitsselectie. Het duo was vorig seizoen nog basisspeler van zondagderdedivisionist Westlandia, maar zocht een nieuwe uitdaging. “We willen iets moois neerzetten bij VELO”, aldus Ripson. Van der Burg en Ripson hebben veel gemeen. Ze zijn allebei 27 jaar, voetbalden in de jeugd bij VELO en zijn werkzaam in de woningmarkt. Ripson doet dat als internationaal verhuiscoördinator, Van der Burg koopt, renoveert en verkoopt met zijn bedrijf JJB Vastgoed wonin- gen. “Ik zat al in het wereldje, want ik ben makelaar geweest”, zegt hij over de beroepsmatige switch die hij een jaar geleden maakte. “Het is tegenwoordig niet lastig om woningen voor een goede prijs te verkopen, veel moeilijker is het om een woning tegen een zo laag mo- gelijke prijs te komen.” Op voetbalgebied stonden Van der Burg en Ripson ook op een kruis- punt van hun carrière. “Ik heb in januari al aangegeven dat ik niet door zou gaan bij Westlandia”, vertelt Van der Burg, die voor hij in tweede klasse is gewoon een leu- ke competitie. Natuurlijk is het een stap achteruit ten opzichte van Westlandia, maar daar heb ik be- wust voor gekozen.” “Het verschil tussen tweede en derde klasse is best wel groot”, meent Ripson. “We komen met VELO in een leuke competitie te- recht met HVC’10 en Monster. Ik kijk er wel naar uit. Het is een enor- me pré dat we straks met onze vrienden spelen.” vrij lijkt me wel wat. Ik ga nu ont- dekken of dat zo is.” Toch kozen ze niet meteen voor VELO, dat toen nog in de derde klasse actief was. “Ik heb eerlijk gezegd dat ik best nog wel open stond voor een avontuur, mits dat tweede divisie zou zijn of een goede zaterdagclub in de derde divisie.” Dat gold ook voor Ripson. “Die uit- daging kwam echter niet, er waren wel clubs geïnteresseerd maar dat was uit de competitie vanWestlan- dia. Daar zag ik geen uitdaging in.” Van der Burg en Ripson zeiden al ‘ja’ tegen VELO toen de Watering- se formatie nog niet gepromo- veerd was naar de tweede klasse. “Ik ben blij dat het nog wel gelukt is”, reageert Van der Burg. “Ik voel me zeker niet te groot om in de derde klasse te spelen, maar de denvelder Ripson hoopt dat VELO op zaterdag de stijgende lijn kan voortzetten. “We willen iets moois neerzetten. Volgens mij loopt er genoeg kwaliteit in de ploeg.” Naaldwijk neerstreek bij Haaglan- dia actief was. “Ik heb er vier jaar gespeeld, een mooie tijd gehad, maar ik had ook het gevoel dat ik alles wel zo’n beetje gezien had.” Dat had Ripson, die maar liefst zes seizoenen op sportpark De Hoge Bomen speelde, ook. “Ik zat eigen- lijk in hetzelfde schuitje als Jessie. Daar komt bij dat het steeds las- tiger was om het voetballen op het niveau van de derde divisie te combineren met een 40-urige werkweek. Bij Westlandia trainden we drie keer en als je een uitwed- strijd had in Doetinchem was je de hele zondag op pad voor een wed- strijd. Ik wilde wat meer tijd voor mijn familie en vriendin.” Van der Burg was vooral ‘nieuws- gierig’ naar het spelen op zater- dag. “Veel van onze vrienden spe- len op zaterdag bij VELO. Van hen hoorde ik goede verhalen. Zondag Van afbouwen willen ze niet we- ten. “Daar zijn we nog iets te jong voor”, benadrukt Van der Burg, die bij VELO opteert voor een plaats centraal in de verdediging. Mid- Grote kwaliteitsinjectie voor VELO www.molerette.nl 0213988.pdf 1 6-7-2018 12:05:16 Ramon Ripson en Jessie van der Burg. Al vroeg in augustus stond voor de Wa- teringse vrouwen de eerste training op het programma. “We willen een fatsoenlijke voorbereiding draaien, want begin september zijn al de eerste bekerwedstrijden”, reageert Van Santen. “Ik ben fanatiek en die meiden gelukkig ook. Ze trainen heel graag. Als tijdens het seizoen een wedstrijd wordt afgelast komt in de groepsappmeteen de vraag of we toch wel gaan trainen. Dat zegt iets over het enthousiasme van deze groep.” Desiree van der Linden (20), afkom- stig van het Poeldijkse Verburch, bevestigt de positieve instelling van de spelersgroep. “We hebben heel veel lol en stralen dat volgens mij ook wel uit. Daarnaast zijn wij erg scherp op negatief gedrag. Dat to- lereren we simpelweg niet. Ronald benadert ons ook altijd positief. Positief kritisch ja. Hij past daarom goed bij ons.” In een grote vereniging als VELO duurde het wel even voordat het eerste en enige vrouwenteam er- kenning kreeg. Van Santen vindt Desiree van der Linden en Ronald van Santen temidden van de VELO-ploeg. 0215736.pdf 1 13-8-2018 14:02:04 een veredelde huisvrouwencompe- titie lopen. Bij de MO19 speelden we nota bene op het ene na hoogste ni- veau. De KNVB heeft ons uiteindelijk ingedeeld in de vierde klasse, waar- in we met vlag en wimpel kampioen zijn geworden.” Afgelopen seizoen eindigde VELO in de derde klasse op de zesde plaats. “Dat was zeker niet slecht”, meent Van Santen. “Onze doelstelling aan het begin van het seizoenwas hand- haven. In de seizoenen daarvoor waren alle gepromoveerde clubs meteen gedegradeerd. Je speelt wel meteen in de A-categorie.” “Die doelstelling van handhaving hebben we snel aangepast”, vult Van der Linden aan. “Halverwege de com- petitie stonden we zelfs tweede.” Van Santen: “We zijn twee belang- rijke speelsters kwijtgeraakt, één door studie, de ander ging backpac- ken. Daardoor hebben we wat ter- rein moeten inleveren, maar al met al was het een goed seizoen.” Voor het nieuwe seizoen is de oe- fenmeester desondanks voorzich- tig wat een doelstelling betreft. “Onze keepster Luciende Witjes is naar Lyra gegaan en zij was een be- langrijke steunpilaar.” Van der Linden, spelend als rechts- achter of centrale verdediger, durft de lat wel hoger te leggen. “Waar- om zouden we niet voor top5, top3 kunnen gaan”, vraagt zij zich af. “Volgens mij zit het redelijk goed in elkaar bij ons. We hebben voorin met Jana van Oudheusden, Laura Kleine Deters en Lois van Santen veel snelheid. Dat proberen we uit te buiten door de tegenstander te laten komen en bij balwinst snel om te schakelen.” Desiree van der Linden en Ronald van Santen temidden van de VELO- ploeg. dat wel logisch. “De club probeert alles zo goed mogelijk te regelen. Toen we vorig seizoen kampioen werden, hadden ze bij de huldiging op het veld een grote verrassing: een eigen sponsor. Daar waren wij al tijden mee bezig geweest.” Van Santen begint aan zijn zevende seizoen als trainer van de meisjes- en vrouwentak. “Ik ben jarenlang trainer geweest bij jongensselec- ties. Op een gegeven moment ben ik trainer geworden van het team van mijn dochter Lois. Ik ben eigen- lijkmeegegroeidmet het team. Drie seizoenen geleden ben ik meege- gaan naar de senioren. VELO had al zeker tien jaar geen vrouwenteam gehad. Van de MO19 gingen vier, vijf speelsters over en uiteindelijk heb- ben we besloten om het hele team naar de senioren over te hevelen.” Door de KNVB werd VELO aanvan- kelijk ingedeeld in de vijfde klasse, het laagste niveau. “Dat leek ons geen goed idee. Met alle respect, maar ik zag die jongemeiden niet in Jassen als doelpalen.