VoetbalJournaal Westland, februari 2018

WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN WESTLAND 9 Nog geen dertig jaar was hij toen hij voor de eerste keer hoofdtrainer werd van Lyra. Na de zomer gaat Pim van der Hoorn (40) op voor zijn tweede periode als oefenmeester op sportpark De Zweth. Met de nodige bagage op zak. “Als persoon ben ik niet veranderd, als trainer wel.” Als hij in de spie- gel kijkt ziet hij in rijke haardos de eerste grijze haren verschijnen. Ook als trai- ner is Van der Hoorn ouder én wijzer geworden. “Toen ik des- tijds als trainer bij Lyra begon, was ik 28, 29 jaar. Ik had mijn TC3- en TC2-diploma gehaald, maar het echte trainer zijn leer je niet uit een boekje”, al- dus de Lierenaar, die vanwege een zware knieblessure al op zijn 26ste moest stoppen met voetballen en assistent-trai- ner werd van toenmalig Ly- ra-trainer Leo Dekker. “Trainer zijn is een ervarings- vak”, vervolgt Van der Hoorn. “Bij alle clubs leer je en daardoor ontwikkel je door.” Na tweeën- half seizoen Lyra was hij werk- zaam bij MVV’27 (drie seizoe- nen), Den Hoorn (één seizoen) en HVC’10 (drie seizoenen). “Ik ben gezegend met de clubs “Nee hoor, maar mijn ambities lig- gen op het veld. Ik ziemezelf best nog wel een keer hoofd jeugdop- leidingen worden, maar op latere leeftijd.” Toen duidelijk werd dat Lyra en huidig trainer Ramon Hageraats aan het einde van het lopende seizoen niet verder met elkaar gingen, vroeg de club Van der Hoorn mee te doen in de ‘sollici- tatieprocedure’ voor de nieuwe trainer. Daar had de schoolbe- stuurder wel oren naar. “Zeker omdat we in de jeugdopleiding iets in gang hebben gezet. Dat wilde ik eigenlijk niet loslaten en door nu trainer van Lyra te worden kan ik die lijn deels be- waken.” “Remco Andringa heeft de afge- lopen jaren heel veel goed werk verzet bij de jeugd. Hij heeft de organisatie structuur en body gegeven. Daarvan profiteren we nu volop en daardoor kunnen we waar ik gewerkt heb”, zegt hij. “Dat ik bij Den Hoorn maar één seizoen ben gebleven had te maken dat de zondag niet te combineren was met mijn gezin. Ik had destijds twee jonge kinderen, anders was ik ook daar zeker een langere pe- riode gebleven.” Dit seizoen vertolkt hij de rol van hoofd jeugdopleidingen bij Lyra. “Ik heb er bewust voor gekozen om een seizoen geen club te trainen. Ik ben voor mijn werk bezig met een studie die veel tijd kost. Ik ben regelmatig een paar dagen weg en dat is niet te combineren met het hoofdtrainerschap. Lyra kwam op een gegeven moment met de vraag of ik hoofd jeugdopleidingen wilde worden. Ze hadden na het vertrek van Remco Andringa een vacature. Ik heb het gedaan onder de voorwaarde dat het maar voor één seizoen zou zijn.” Niet dat Van der Hoorn zijn huidi- ge functie ‘minderwaardig’ vindt. nu ook met de jeugd meer de diepte ingaan. We hebben een voetbalvisie ontwikkeld die we met de trainers nu trainbaar aan het maken zijn.” Dat is nodig ook, want voor een goede aansluiting met de selectie moet de jeugd hoger gaan spelen, vindt Van der Hoorn. “De meeste selectie- teams spelen in de eerste klasse. Dat moet minimaal hoofdklasse worden. In de jeugd weet je dat verbetering met kleine stapjes komt. De groeipotentie is er. Vorig jaar zijn er twee spelers vervroegd doorgestroomd naar de se- lectie, dit seizoen heeft Bram Wenneker de stap eerder ge- maakt.” Lyra doet nog volop mee om het kampioenschap en is door het winnen van de eerste peri- odetitel al verzekerd van deel- name van de nacompetitie. “Een club als Lyra hoort thuis in de tweede klasse”, meent Van der Hoorn, die het bewust op een ‘afstandje’ aanschouwt. “Ik ga Ramon niet voor de voe- ten lopen. Ik doe mijn werk als hoofd jeugdopleidingen en ga me niet anders gedragen nu ik weet dat ik volgend seizoen hoofdtrainer ben.” Pim van der Hoorn is terug waar het allemaal begon Hij had bij de junioren nog anderhalf seizoen voor de boeg, maar BramWennekers koos er vlak voor de winterstop bewust voor om vervroegd over te stappen naar de selectie van Lyra. “De A1 was leuk, het eerste elftal is leren.” Aan de ene kant vond hij het jam- mer zijn vrienden van de JO19-1 vaarwel te zeggen, aan de an- dere kant lag er de uitdaging basisplaats in Lyra 1. “Uiteinde- lijk wil ik zo hoog mogelijk komen met voetballen.” Wennekers kende al een prach- tig debuut in het tweede van Lyra, om met de Lierse hoofdmacht promotie naar de tweede klasse veilig te stellen. “Ik heb voor mijn sportieve ontwikkeling geko- zen”, zegt de 17-jarige aanvaller, die inmiddels zeker is van een BramWennekers wil een nieuw Liers ‘volksfeest’ waar hij meteen in zijn eerste wed- strijd goed was voor een hattrick, maar bij het eerste elftal beleefde hij een echt droomdebuut. Uitge- rekend in de beslissende wedstrijd voor het periodekampioenschap, tegen Naaldwijk, deed trainer Ra- mon Hageraats een beroep op hem. “Er waren redelijk wat blessu- res”, kijkt hij terug op die memora- bele zaterdag. “Ikmocht gelijk in de basis beginnen, als rechtsbuiten.” Het duel dreigde op 0-0 af te stevenen, waardoor niet Lyra, maar Naaldwijk de periodetitel zou pakken. Vlak voor tijd zorgde Wennekers voor een waar Liers volksfeest door de winnende goal te maken. Hij herinnert zich die goal nog al te goed. “Wij waren in de slotfase alleen maar aan het drukken om het bevrijdende doel- punt te maken. Een vrije trap op eigen helft werd bij Naaldwijk de zestien ingepompt. Ik stond pre- cies op de goede plek en kreeg de bal goed op mijn hoofd. Hij ging over de keeper net onder de lat de goal in, paste precies.” Wennekers werd vervolgens be- dolven onder zijn medespelers. “Ik lag onderop de hoop”, grinnikt hij. Na afloop werd hij tot ‘man of the match’ uitgeroepen. “Ik moest nog een interview doen voor de loka- le omroep, daarna was het groot feest. Voor Lyra was het de eerste periodetitel sinds jaren.” Dat Wennekers geen eendags- vlieg vlieg was, bewees hij daarna. Inmiddels heeft hij al vier doelpun- ten achter zijn naam. “In de jeugd speelde ik voornamelijk op het middenveld, nu als rechtsbuiten. Met mijn snelheid en techniek kom ik daar goed tot mijn recht, denk ik. Ik kan goed mijn acties maken, dat is mijn kracht.” Hij hoopt dat het dit seizoen niet bij één feestje blijft. Hij wil kampi- oen worden met Lyra. “We hebben een goede groep. Ik ben veruit de jongste, maar ik heb niet idee dat de spelers me daardoor anders behandelen.” Het talent van Wennekers bleef in het verleden niet onopgemerkt. Diverse malen stond hij op de ra- dar van ADO en Sparta. “Toen ik zes jaar was, kon ik naar Sparta, maar mijn ouders vonden dat heen en weer rijden geen goed plan. Daarna ben ik twee keer gescout door ADO, maar kwam ik niet door de laatste ronde. Ik ben echt be- nieuwd waar mijn plafond ligt als voetballer.” Met of zonder vliegende keep. 0192111.pdf 1 30-1-2018 15:10:33