VoetbalJournaal Voorne Putten, mei 2018

VOORNE-PUTTEN 25 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Puur. Voetbal. Jarenlang speelden ze voor SV Voorne en toen Voorne fuseerde met Wit RoodWit voor VV Brielle. Afgelopen zomer stapte het vierde elftal van Brielle ‘collectief’ over naar Zwarte- waal. “De gezelligheid ligt om de hoek.” De jongens van Brielle 4 zijn nu de jongens van Zwar- tewaal 3 geworden. “Dat was in het begin wel even wennen”, zegt Mike van der Ven (32). “Toen we onze eerste oefen- wedstrijden speelden riepen we af en toe in het veld nog ‘kom op, Brielle’. Dat zat er zo ingebakken. Inmiddels zijn we gewend aan de kleuren en onze nieuwe naam”, lacht Van der Ven. De aanvaller is eigenlijk een vreemde eend in het gezelschap. Hij speelde vorig seizoen voor Brielle 3. “Maar bijna al die jongens van dat elftal zijn gestopt. Ronald Klink en ik wilden wel blijven voet- ballen en hebben ons aangesloten bij het huidige team.” Van der Ven zag het bij Brielle steeds minder gezellig worden. “De club zal zich ongetwijfeld nog wel eens achter oren hebben ge- krabd. Ze verliezen in één keer bijna twee elftallen. Wél twee elf- tallen die bij elkaar een aardige drankrekening hadden.” Om de hoek, een paar kilometer verderop, werden Van der Ven en zijn nieuwe teamgenoten op- gevangen door Zwartewaal. “We beide kanten. We hebben ook echt het gevoel dat Zwartewaal onze komst waardeert.” Dat blijkt wel uit het feit dat Zwar- tewaal 3 zijn thuiswedstrijden op het hoofdveld mag afwerken. Par- levliet: “We krijgen de luxebehan- deling, bij Brielle speelden we op veld drie of vijf.” “We spelen vrijwel altijd om twaalf uur thuis”, vertelt Van der Ven. “We zijn de voorwedstrijd voor het eer- ste. Daar blijven we altijd hangen, die wedstrijd valt immers in onze derde helft.” Er was één minpuntje van de over- gang: als Zwartewaal 3 moest in de reserve vierde klasse worden be- gonnen. “We speelden bij Brielle in de derde klasse, dus qua niveau zijn we een stapje achteruit gegaan.” Het verloren terrein lijkt snel her- overd te worden, want de ploeg van Parlevliet ligt op kampioens- koers. “Maar het kampioenschap is nog lang niet binnen”, waar- hebben ons netjes gemeld”, ver- telt Hans Parlevliet (35), aanvoer- der, manager, trainer, coach in één. “Een paar jongens kende Zwar- tewaal. We zijn eerst gaan zitten met de voorzitter. Die zei heel eerlijk: jullie mogen komen, maar wel onder bepaalde voorwaarden. Hij wilde niet een club binnen een club, maar dat wilden we ook hele- maal niet.” De komst van een nieuw elftal zorgde bovendien voor enige praktische problemen bij Zwarte- waal. De club had maar vier kleed- kamers. “Ze moesten er plots- klaps twee porto-cabins bijzetten. We zijn nog bij een ledenvergade- ring geweest. Dat voelde als een soort ballotagecommissie”, gnif- felt Parlevliet. “Officieel zitten we ook nog in onze proeftijd. De voor- zitter heeft gezegd: we kijken het een jaar aan.” “Die integratie is eigenlijk heel natuurlijk verlopen”, vult Van der Ven aan. “We hebben onze eigen sponsors en vaste scheidsrechter meegenomen.” Parlevliet: “Spelers van ons heb- ben al een paar keer meegespeeld met het tweede en zelfs het eer- ste. Het voelt gewoon goed van De gezelligheid van Zwartewaal 3 ligt om de hoek Voor de winterstop speelde de JO15-1 van FC Vlotbrug nog in derde klasse, erna komt het uit in de eerste klasse. De club schreef de talenten bewust in voor twee niveaus hoger. “Die jongens wilden het zelf”, aldus trainer Patrick IJdo. Volgens IJdo, vader van twee voetbal- lende zoons waar- van er één in de JO15-1 speelt, heeft hij een unieke lichting onder zijn hoede. Vanwe- ge het talent, maar ook vanwege de ‘drive’. “Ik hoef die jongens nooit te motiveren, ik moet ze eerder af te remmen.” Met zijn elftal begon hij dit seizoen in de derde klasse, doorgaans het niveau van de hoogste selec- tieteams van het bescheiden FC Vlotbrug. In die derde klasse ont- brak echter iedere vorm van te- genstand. “Eén keer dik winnen is manier verdwijnen, vandaar dat we de jongens hebben voorge- steld om in de eerste klasse in te schrijven. Die mogelijkheid is er tegenwoordig.” “De jongens waren het er snel over eens: eerste klasse. Wij heb- ben ze helemaal vrijgelaten in die keuze. Het betekent wel dat ze een grote kans op het kam- leuk, twee keer gaat ook nog wel, maar bij de derde keer gaat het de jongens echt vervelen”, zegt IJdo. En winnen met grote cijfers deed FC Vlotbrug zo’n beetje elke week. “7-0, 8-1, 9-1, dat was meer regel dan uitzondering. Echt uitgedaagd werden de jongens niet.” Met het kampioenschap op zak zou IJdo met zijn team na de winterstop in de tweede klasse instappen. “Er bestond echter het risico dat we weer veel te sterk zouden zijn en wedstrijden op zestig, zeventig procent zouden winnen. Wij zagen dat al helemaal gebeuren. De prikkel zou op die ‘Deze jongens leggen de lat zélf hoger’ pioenschap in de tweede klasse laten schieten. Dat vind ik wel knap, dat ze, zo jong, zo’n besluit hebben genomen. Ze kiezen voor de uitdaging van de maximale weerstand en niet voor de zekere overwinningen.” Volgens IJdo past het gezamen- lijke besluit bij de voetbalbeleving. “Deze jongens zijn net zoals wij dat vroeger waren altijd bezig met een bal. Tegenwoordig kruipt elke jongen als hij van school komt achter de Playstation om FIFA te spelen, maar deze gasten hebben dat niet. Ze zijn altijd met elkaar met een bal aan het rom- melen. Dat vind ik prachtig. En wat ze op straat leren, hoeven we ze niet meer op het trainingsveld te leren.” De JO15-1 dient bij FC Vlotbrug voor de andere jeugdteams als voorbeeld. “We hebben vijf teams in deze categorie en eens in de zo- veel tijd houden we een soort car- rouseltraining. Dan doen we een parcoursmet alle spelers. Dan heb je uiteraard niveauverschil, maar dan verwachten we van de betere spelers dat ze de mindere mee- trekken naar een hoger niveau.” schuwt de duizendpoot van het elftal. “We spelen tegen veel twee- de teams. Onze gemiddelde leef- tijd is een stuk hoger. Dat merken we hoor. Na de zeventigsteminuut gaat het kaarsje langzaam uit. Dus onze tactiek is er op gericht om voor die tijd de buit al binnen te hebben. Dat lukt niet altijd. We hebben al twee keer in de slotfase een 3-1 voorsprong verspeeld.” Aanwinst Van der Ven ‘drukt’ de gemiddelde leeftijd van de ploeg. Parlevliet is blij met de aanvaller. “Een goede spits konden we goed gebruiken. Het gaat ons dan om de gezellig- heid, we zijn nog wel zo fanatiek dat we elke wedstrijd willen win- nen.” 0207214.pdf 1 12-4-2018 14:35:16