VoetbalJournaal Waterweg, september 2018

27 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. WWW.SOCCERSCHOOLA4.NL A-4 STAAT VOOR A-KWALITEIT EN DE 4 VOOR DE VIER TRAININGSVORMEN BASISTECHNIEK, BALBEHEERSING, BALBEHANDELING EN BALVAARDIGHEID. 0213704.pdf 1 31-7-2018 10:20:13 TAXI Voor Personen en luchthavenvervoer Rinus 06 - 474 373 71 | rinusschaefer@hotmail.com 0213667.pdf 1 29-6-2018 11:59:03 Melbournestraat 46A 3047BJ Rotterdam Tel.: 085 303 71 29 Mob.: 06 477 770 75 info@cvexperts.nl www.cvexperts.nl 0213669.indd 1 22-8-2018 15:14:21 Er zijn vervelender manieren op bij je nieuwe club te beginnen. Dimitri Hooftman kon meteen in zijn eerste seizoen bij Kethel Spaland een kampioenschap verwelkomen. In de tweede klasse hoopt de 29-jarige middenvelder een grotere stempel te drukken op het spel van de Schiedamse fusieclub. Zelfkritiek heeft Hooftman, werk- zaam als recruit- ment consultant, meer dan voldoende. Gekomen van zaterdageersteklasser VVGZ had hij afgelopen seizoen meer moeten brengen bij Kethel Spaland, vindt hij zelf. “Ik heb zeker een half jaar de tijd nodig gehad om mijn draai te vinden bij Kethel Spaland”, reageert hij. “Dat had ook te maken met een hardnekkige achillespeesblessure die acht maanden heeft geduurd. Toen die blessure genezen was, speelde ik soms goed, maar soms ook helemaal niet. Het beste vanmij hebben onze supporters zeker nog niet gezien.” Hij mag dan kritisch naar zijn ei- gen prestaties kijken, het kampi- oenschap maakte veel goed voor Hooftman. “FC Perkouw, VVOR en Dilettant waren onze concurrenten en toevallig speelden we daar ook in de laatste wedstrijden tegen. Toen hebben we laten zien dat we terechte kampioen waren.” In de kampioenswedstrijd in Ber- kenwoude tegen Berkewoude maakte Kethel Spaland in blessu- retijd een 1-0 achterstand goed. “In 90 plus één scoorden we de 1-1 en in 90 plus drie de 1-2”, kijkt Hooftman terug op dat opmerke- lijke duel. “Zelf speelde ik niet mee die dag, want ik had de week ervoor een gele kaart gehad tegen DVO’32 waardoor ik geschorst was. Of ik dat vervelend vond? Ik had liever mee- gespeeld, maar kampioenword je in een heel seizoen en niet in éénwed- strijd”, stelt hij nuchter vast. Hooftman, opgegroeid bij Bruse Boys in Bruinisse, was snel ingebur- gerd bij de Schiedamse fusieclub. “Ik kwam hier ook niet helemaal als grote onbekende binnen”, vertelt. “Mijn schoonvader Marcel van der Ven is van oorsprong van VVK’68. Ik ging al regelmatig met hem mee om te kijken. Ik kende daardoor al een aantal jongens uit de selectie.” “Ik heb daardoor ook niet echt aan- passingsproblemen gekend. De clubcultuur bevalt me sowieso wel. Het voetbal leeft hier. De suppor- ters zijn kritisch, maar niet te. Ie- dereen is wel nieuwsgierig naar de tweede klasse. Ik ook uiteraard. Ik ben niet bang dat we eenmodderfi- guur gaan slaan. We zijn niet alleen in de breedte, maar ook kwalitatief sterker geworden. Het is een pittige poule waarin we zitten. Ik denk dat we ons moeten richten op plaats zes tot en met negen. Dat lijkt me reëel. Zelf hoop ik wat meer dan afgelopen seizoen in het veld een verlengstuk te zijn van de trainer.” Hooftman is inmiddels al een paar jaar in het bezit van het TC2-trai- Dimitri Hooftman verlangt meer van zichzelf nersdiploma. “Dat was een paar jaar geleden de reden dat ik voor Goes op zondag heb gekozen. Daardoor kon ik bij MZC’11 in Zierik- zee de JO15-1 trainen.” Bij Kethel Spaland heeft Hooftman de JO13-1 onder zijn hoede. Daar- naast heeft hij samen met zijn schoonvader Soccer School A4 bij Kethel Spaland. “We zijn daar vorig jaar mee begonnen. Grote verschil met de meeste andere voetbal- scholen is dat wij werken met klei- ne groepen van zes kinderen. Wij geloven erg in de individuele be- nadering. De A4 in de naam heeft een dubbele betekenis. We trainen op het A4-dek, maar de A4 staat ook voor de vier basiseigenschap- pen in het voetbal: balbeheersing, balbehandeling, balvaardigheid en basistechniek. Onze werkwijze is gebaseerd op het ouderwetse straatvoetbal. Bij clubs ligt de focus vaak op het resultaat. We werken nauw samen met Kethel Spaland. Uiteindelijk is ons doel om het ni- veau van de jeugdspelers te ver- beteren en daar profiteren club en trainers van.” Het SVV van Wolters treedt uit de anonimiteit Na enkele jaren in de betrekkelijke anonimiteit van de kelder van het amateurvoetbal te hebben gebivakkeerd, is SVV tot nieuw leven gewekt. Na twee kampioenschappen op rij is de voormalige profclub terug op het niveau van de tweede klasse. Volgens trainer Toon Wolters het platformwaar een club met naam en faam als SVV ‘minimaal hoort te spelen.’ Toen de 47-ja- rige oefen- meester begin augustus bij de eerste training bij de Schie- dammers zijn openingspraat- je hield, stond hij tegenover veertien nieuwe gezichten. Hij hoefde echter niet tijdens zijn vakantie de namen van de spelers te leren. “De meeste jongens kende ik al uit mijn SVDPW- of SVV-tijd”, reageert Wolters. “Het is zeker geen vreemdelingenlegioen.” Wolters zal moet kneden en smeden aan een ‘nieuw’ SVV, want tegenover de komst van veertien nieuwkomers stond ook het vertrek van zes ba- sisspelers. “Aan de ene kant is het jammer dat die jongens zijn vertrokken, aan de andere kant is het ook inherent aan het voetbal tegenwoordig. Ik ver- wijt ook niemand wat. Die jon- gens hebben gekozen voor in hun ogen clubs met betere fa- ciliteiten. Dat is hun goed recht natuurlijk”, aldus Wolters, die zich tegelijkertijd geen zorgen maakt over het niveau van zijn nieuwe selectie. “We zijn kwali- tatief en in de breedte sterker geworden. Zes basisspelers vervangen lijkt lastig, maar ik ver- wacht geen problemen. Er staat straks bij de start van een compe- titie een goed elftal.” Met groot machtsvertoon heerste SVV de afgelopen seizoenen in de vierde en derde klasse. “We zijn wel toe aan een echte uitdaging”, meent Wolters, die ook al bij SVD- PW het kampioenschap ‘aan zijn kont had hangen’ en ‘DPW’ van de vierde naar de eerste klasse bracht. “Echt uitgedaagd zijn we de afgelo- pen twee seizoenen natuurlijk niet. Mijn uitdaging zat ‘m in het gemo- tiveerd houden van de spelers. Als je week in week uit eenvoudig wint, ligt verslapping op de loer.” SVV is inmiddels 55 wedstrijden ongeslagen in competitieverband. “Dat zegt wel wat, maar meer dan een leuk statistiekje is het niet. Het geeft in ieder geval niet de garantie dat we de volgende wedstrijd ook winnen”, stelt Wolters, die halver- wege het seizoen 2015/2016 ‘in- stapte’ bij SVV. “Ze stonden toen in de vierde klasse ergens onderaan. We maakten een snelle opmars en kwamenmaar één punt tekort voor de nacompetitie.” Wolters ergert zich als mensen roepen dat hij destijds een kar- renvracht aan spelers van de hoofdmacht van het failliete SVDPW had meegenomen. “Twee spelers waren van het eerste, de rest speelde in het tweede van SVDPW”, verde- digt hij zich tegen het beeld dat geschetst werd. Het zegt ook veel over het fanatisme waarmee de oe- fenmeester zijn elftallen laat voetballen. “Ik hou van at- tractief voetbal met verzorgd voetbal van achteruit en veel strijd. We mogen dan nu in de tweede klasse spelen, aan die speelwijze gaat niets veran- deren.” Wel veranderen de namen van de tegenstanders waarmee SVV de degens gaat kruisen. “Een mooie en pittige afde- ling”, vat Wolters de tweede klasse van SVV samen. De derby’s met Excelsior’20 en VFC springen eruit. “Die wor- den extra beladen. Met SVD- PW speelden we destijds te- gen Excelsior’20. Dat waren heerlijke wedstrijden. Twee keer twaalfhonderd man langs de kant en twee keer ook met spelers en aanhang van beide clubs feesten in de kantine.