VoetbalJournaal Waterweg, september 2018

19 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Alle keepers van de derde klasse zijn gewaarschuwd. CION is gepromoveerd en neemt een ‘dodelijk’ wapen naar de derde klasse mee. Vrije trappenspecialist Royama Ibrahim staat op scherp. “Ik breek graag de ban.” Vrije trappen Royama Ibrahim boezemen nu al angst in Uren steken ze wekelijks in hun club, Cor Ducaneaux (70) en de vijf jaar oudere Kees Buitenhek. Met zijn tweeën vormen zij het CION-deel van de gezamenlijke werkploeg van CION en Deltasport, die vier man sterk is. “We doen het met plezier, want CION is onze club.” Beiden zijn al wat jaartjes gepensi- oneerd. “Anders kan je dit niet doen”, benadrukt Ducaneaux. Hij somt op wat hij wekelijks doet. “Kleedkamers schoonmaken, eten en drinken bestellen voor de bar, de website. En dan nog allerhande klusjes. Je kunt beter vragen wat wij niet doen.” “Het gebouw en de velden zijn hier van de gemeente”, vervolgt Buitenhek. “Maar alles in het ge- bouw en op het complex, buiten het onderhoud van de velden, moet door de club gedaan wor- den. Kleine reparaties in de kan- tine doen we ook zelf, zoals het lijnen op het veld mee gezet. Dat doen wij ook.” Buitenhek vertelt vol trots dat hij binnenkort veertig jaar lid is van CION. In zijn jonge jaren was de Vlaardinger een begenadigd ta- lent. Profclub SVV pikte hem op bij SVDPW. “Het waren de jaren van Piet Romeijn”, vertelt hij. “Ik heb drie jaar in het eerste elftal ge- speeld. Ik was behoorlijk snel, want ik liep de honderdmeter in 10.9. Op dat moment stond het Nederlands record op 10.5. Daarnaast was ik redelijk handig met de bal. Beetje een type Coen Moulijn. Mijn periode in militaire dienst heeft mij mijn profcarrière ge- vervangen van een kapot slot. En Cor is heel handig. Die maakt complete kledingkasten.” “We hebben altijd handjes te- kort”, vult Ducaneaux, die ook wedstrijdsecretaris is bij CION, aan. “Als we een klusje van de lijst kunnen schrappen, staat er meteen weer een andere bij.” Hij kijkt naar buiten. “Dat hek hangt op half zeven. Daar moet ook iets aan gebeuren.” Ze hebben naast het clubgebouw een grote loods tot hun beschikking. “Kijk”, zegt Buitenhek als hij tijdens een korte rondleiding naar twee karretjes wijst. “Daar worden de Vrijwilligers met een groot CION-hart Het kampioen- schap van CION afgelopen seizoen was voor de Vlaar- dingers vooral een opluchting. “Het zou een enorme klap ge- weest zijn als het weer was mis- gelopen”, doelt Ibrahim op de de- ceptie twee seizoenen geleden. CION verloor in dat seizoen geen enkele keer, maar stadgenoot DVO’32, dat maar één punt pak- te tegen de bewoners van sport- park Broekpolder, ging er met de hoofdprijs vandoor. Ibrahim kan dat afgespeelde scenario nog steeds niet geloven. “Ik heb het nog nooit gehoord dat een ploeg met drie gelijke spelen geen kam- pioen werd. Bizar.” Afgelopen seizoen lukte het voor Ibrahim en CION gelukkig wel, al was FC Maense een taaie concur- rent. Pas op de laatste speeldag verzekerde CION zich van de titel. Ibrahim speelde in de met 3-1 ge- wonnen wedstrijd tegen VFC een hoofdrol met twee treffers. “Het geeft altijd een goed gevoel als je zo’n belangrijke bijdrage kan le- veren in het succes van je team”, zegt de 30-jarige routinier, die met zijn vader het Italiaanse res- taurant Gall d’Oro heeft. “Ik heb dan wel aan snelheid ingeboet, maar op het middenveld kan ik nog van grote waarde zijn.” Ibrahim, voormalig speler van achtereenvolgens RKWIK, Excel- sior Maassluis, Sparta, Excelsior, Tienen of Partijen. kost. Ik ben teruggegaan naar SVDPW. Daar heb ik nog tot mijn 32ste jaar gespeeld. Ik ben drie jaar gestopt, maar speelde zo- mers wel in een soort campin- gelftal. Dat elftal is toen com- petitie gaan spelen bij CION.” Buitenhek speelde vervolgens nog heel lang bij CION. “Ik heb nog tot en met mijn 68ste gespeeld. k vaak”, zegt Buitenhek, die ook vertelt dat kleinzoon Lars (Vuik) basiskracht is in het eerste van CION. “Als opa ben ik daar best trots op.” ADO Den Haag 2, opnieuw Excel- sior Maassluis, Zwaluwen Vlaar- dingen, Deltasport en VFC, had eigenlijk nog in de top van het amateurvoetbal moeten spelen. Een zware knieblessure, opgelo- pen bij Zwaluwen, zorgde ervoor dat hij het hoge niveau vaarwel moest zeggen. “Ik ben geopereerd aan mijn kraakbeen en meniscus. Het seizoen bij Deltasport heb ik volledig gemist door de revalidatie. Bij VFC heb ik een leuke tijd gehad, we zijn nog gepromoveerd naar de eerste klasse, maar in die periode is mijn prioriteit meer komen te lig- gen op het restaurant.” Zijn fysieke gesteldheid en het runnen van het restaurant wa- ren ook de reden dat hij VFC de rug toekeerde en koos voor de CION-familie. “Naijm Nasri was mijn oude trainer. Van hem krijg ik alle vrijheid en ruimte om op eigen voorwaarden mee te spe- len. Hij doet niet moeilijk als ik een training oversla. Het is sowieso lastig met die knie, zeker nu. In de voorbereiding waren de gras- velden nog niet vrijgegeven en trainden en speelden wij alleen op kunstgras. Dat voelt mijn knie heel goed. Dan is het fijn dat ik niet alles moet van de trainer en dat hij mij de ruimte geeft om een ander programma te draaien.” Ibrahim beseft dat er ook in der- de klasse het nodige van hem verwacht wordt bij CION. Vorig seizoen was hij goed voor 25 doelpunten. “Terwijl ik niet zo gek veel voor het doel te vinden was”, zegt de strafschoppen- en vrije trappenspecialist. “Ik heb vo- rig seizoen acht velddoelpunten gemaakt, de rest waren of straf- schop of vrije trappen.” De keepers in de derde klasse kunnen bij vrije trappen tegen dus hun borst natmaken als Ibra- him zich achter de bal nestelt. “Heel veel oefenen”, verklapt hij zijn geheim. “Ik heb vroeger wat uurtjes voor en na de training vrije trappen genomen. Een goede traptechniek is de basis. Als de richting goed is, is hij vaak raak.” Hij hoopt op een herhaling van het, wat vrije trappen betreft, topsei- zoen 2016/2017. “Ik maakte er toen achttien. En vaak op belang- rijke momenten, bij 0-0 of 1-1. Dat hoop ik nu ook te doen.” 0205733.pdf 1 15-6-2018 14:15:53