VoetbalJournaal Vlaardingen, maart 2018

VLAARDINGEN 23 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Sinds een paar jaar zijn de financiële geldstromen van het toernooi ondergebracht bij een Stichting ‘Vrienden van het Ramon de Rond Toernooi’. Een bewuste keuze, volgens Jordy Helemigh. “Er gaan seri- euze bedragen in om en we wilden de club niet opzadelen met te veel gedoe”, geeft hij aan. Na de eerste editie kon een cheque van zesduizend euro aan kin- derkankerfonds Kika worden overhandigd. In 2016 was dat zevenduizend euro, vorig jaar werd dat bedrag meer dan verdubbeld: 15.600 euro. “Het is geen doel op zich om ieder jaar weer meer op te halen”, zegt Marco Bakker. “Uiteraard vinden we een vet- te cheque naar Kika fijn, maar de gedachte aan Ramon staat voor ons op één.” Bakker en zijn maten (‘en heel veel andere vrijwilligers’) pro- beren elk jaar vernieuwend te zijn. “Draaiboek uit de kast en op de automatische piloot, nee. Dat past niet bij ons. Dat willen we ook per se niet. We hebben voor dit jaar een uit- gebreid muzikaal programma met een coverband ‘Cover the Cage’.” Helemigh: “We hebben de sponsorpakketten uitge- breid. Je kan bronzen, zilve- ren, gouden of diamanten sponsor zijn, maar ook kle- ding-, kidsplein- en entertain- mentsponsor.” Aansluitend op het voetbal- toernoo (7 tegen 7) volgt een feest. “Daar hield Ramon wel van”, zegt Helemigh. Bakker: “Hij hield ook van een biertje, vandaar dat teams bij het in- schrijfpakket een kratje bier krijgen.” Het Ramon de Rond Toernooi wordt dit jaar gehouden op zaterdag 16 juni. Voor inschrij- ving en andere informatie: www.ramonderondtoernooi.nl. ‘Altijd proberen te vernieuwen’ Op zaterdag 16 juni staat op de velden bij Victoria’04 voor de vierde keer het Ramon de Rond Toernooi op het programma. Het is het eerbetoon aan de in 2015 overleden Vlaardinger, die jarenlang tegen kanker streed. “Zijn herinnering aan hem leeft voort, dat is voor ons heel belangrijk.” De zevenkoppi- ge organisatie van het toernooi - Jordy Helemigh, Marco Bakker, Jan Hoffmann, Marcel Ketting, Olaf Voorburg, Ronald van Schaijk en René Los – hebben één ding gemeen. Ze waren allen vriend van Ramon de Rond en voetbalden in het vrien- denteam bij Victoria’04 waar de Vlaardingse aanvaller deel van uitmaakte. “Het blijft daardoor elk jaar weer speciaal om dit toernooi te organiseren”, zegt Marco Bakker. “Iedereen had een eigen speciale band met Ra- mon. Ik kende hem bijvoorbeeld van RKWIK waar we bij de F-jes al samen speelden.” “Ik leerde Ramon kennen bij For- tuna, waar we in selectie speel- verklaard. Maar meestal was hij ziek, werd hij bestraald of had een chemo-kuur. Maar hij ging altijd werken – hij werkte bij de marechaussee – en kwam altijd voetballen. Dat was voor hem, buiten Linda en Kick, zijn zoontje die in 2014 is geboren, alles.” De Rond zorgde er ook voor dat zijn vrienden, die verspreid bij Vlaardingse club speelde, bij el- kaar kwamen in een vrienden- team. Helemigh: “Hij heeft daar de eerste aanzet voor gegeven. Zoiets schept een band. We spelen nu nog steeds samen. Door alles wat er gebeurd is, zijn we nog dichter naar elkaar ge- groeid.” Ramon de Rond streed jaren- lang tegen kanker. Desondanks, hoe slecht het met hem ook ging, bleef hij altijd voetbal- len. “Dat heroïsche, dat past bij hem”, zegt Helemigh. “Ik kan me nog herinneringen dat we on- der Ruud Spierings in de twee- de klasse speelde. Bij hem was toen voor de eerste keer kanker geconstateerd, maar hij speelde gewoon mee.” “Gewoon was ook normaal voor Ramon”, vertelt Bakker. “Hij moest en zou voetballen. Tus- sen de eerste keer dat er kan- ker was geconstateerd en zijn overlijden, zat geloof ik twaalf jaar. Tussendoor waren er mo- menten dat hij genezen was den”, vult Jordy Helemigh aan. “Zijn ziekte en overlijden heeft ons als vriendenploeg nog dich- ter bij elkaar gebracht. Op de dag van zijn overlijden gaan we elk jaar naar zijn graf. Daarna gaan we door naar de kroeg en zuipen we een stuk in onze kraag. Ramon lustte graag een biertje, hij was een echte levensgenieter. Op die manier herdenken we hem.” Goed voetballen, dat kon hij ook. “Nou en of”, reageert Bakker. “Hij was enorm sterk aan de bal.” Jordy: “Kopsterk, een kracht- mens.” “Ik was altijd blij dat hij in mijn team zat en dat ik niet tegen hem speelde”, lacht Bakker. “Hij ging altijd voorop in de strijd. Een voorbeeld voor anderen.” Ramon de Rond Toernooi: Uniek evenement voor uniek mens Toen het met hem slecht ging werd een afscheidswedstrijd georganiseerd tussen het vrien- denteam van Ramon de Rond en de Sparta Legends. “Dat was bij Deltasport, er kwamen vijftien- honderd man op die wedstrijd af. Marco Sas, met wie hij had sa- mengespeeld, had voor die wed- strijd het voortouw genomen.” “Bij ons vriendenteam is toen al heel snel het idee ontstaan om een toernooi voor hem te orga- niseren. Ramon vond dat best maar hij stelde wel als voor- waarde dat de opbrengst naar Kika, het kinderkankerfonds, moest”, aldus Bakker. “Hij ging toen snel achteruit en daardoor hadden we weinig tijd. We hebben de eerste editie uit de grond gestampt. Het was inmaart. Ramon vond het fantastisch. Er warenmeteen 25 teams. Oud-Fey- enoorder Ben Wijnstekers deed de aftrap, van de wethouder kreeg Ramon het gemeentelijk ereblijk De Zilveren Haring. Ramon had er helemaal naar toegeleefd. Ander- halve week later is hij overleden, een paar dagen na zijn vader, die ook kanker had.” Puur. Voetbal.