VoetbalJournaal Hoeksche Waard, juni 2018

29 HOEKSCHE WAARD Jassen als doelpalen. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Heinenoord en SHO beleefden in de eerste klasse B een totaal verschillend seizoen. Heinenoord eindigde als vierde en was de eerste ploeg zonder prijs. Zuur dus, maar toch was men op de Tienvoet niet ontevreden. SHO kende een moeizaam seizoen en haalde uit- eindelijk opgelucht adem toen lijfsbehoud ge- realiseerd was. Dat de derde periodetitel nipt werd gemist, daar haalde men in Oud-Beijer- land deze jaargang de schouders over op. HEINENOORD/OUD-BEIJERLAND - De aanvoerders Toine van den Berg (Heinenoord) en Bob Ver- munt (SHO) blikken terug op het seizoen van hun teams.. Kunnen jullie tevreden zijn met de afloop van de competitie? Toine van den Berg: ,,In principe hebben we een prima seizoen ge- had. We zijn vierde geworden en hadden zelfs de tweede plaats nog lang binnen bereikt. Zo be- zien, kunnen we best tevreden zijn. Niet voor niets zegt men dat je altijd eindigt waar je hoort te eindigen. Alleen hebben we geen prijs kunnen pakken en dat is na- tuurlijk wel jammer. Het gevoel was wel positiever dan na afloop van vorig seizoen. We hebben vaak goed voetbal kunnen spelen en hebben zeker tegen de bovenste drie teams goede wedstrijden ge- speeld. We hebben wel laten zien dat we tot de sterkste teams van deze competitie behoorden.’’ Bob Vermunt: ,,We kunnen alleen tevreden zijn over dat we er zon- der nacompetitie te spelen in zijn gebleven. Over het hele seizoen gezien valt het natuurlijk tegen. We dachten dat we zeker in het linkerrijtje konden meedoen en als uitschieter misschien een pe- riodetitel konden pakken. Al is dat laatste ons in de derde periode nog bijna gelukt. Dat het ons uiteindelijk gelukt is om een ommekeer te ma- nen we beide ontmoetingen. De eerstewedstrijdwas al in de eerste speelronde, die wonnen we met 2-0. De tweede was vlak na de win- terstop en die ging met 1-0 naar ons toe. Lekker natuurlijk, maar je krijgt er net zo goed maar drie punten voor. Het zijn natuurlijk wel speciale wedstrijden die veel pu- bliek trekken. Je speelt toch voor de eer van je club of dorp. Dan is het feestje na afloop wel gezelliger dan na een andere overwinning.’’ Bob Vermunt: ,,Eigenlijk waren bei- de derby’s typerend voor de perio- de die daarna volgde. In de eerste wedstrijd voelde ik mij machteloos. Wij hadden de bal, hadden het be- tere spel, maar we kregen geen kansen en scoorden dus ook niet. Dat zag je in de wedstrijden daarna vaker terug. Wel de bal, maar bijna geen kansen en nog minder goals. Je boekt dan geen resultaten en dat werkt door. Voor het eerst in mijn loopbaan zag ik wat verlie- zen met een ploeg kan doen. De koppies gingen echt hangen. In de tweede derby, die we ook verloren, zag je wel een meer strijdend SHO. Waar we voor de winterstop mis- schien nog dachten dat we er op 90procent ookwel zouden komen, leverden we na de winterstop echt met z’n allen strijd.’’ mee dat we een punt in minde- ring kregen na de wedstrijd tegen Deltasport. Een zware straf, want na wat duwen en trekken en vijf minuten afkoelen is de wedstrijd gewoon uitgespeeld. Er leek niets aan de hand, tot we de brief van de KNVB op de mat vondenmet de uitspraak. We lopen die nacompe- titie niet mis op een punt, maar die straf speelt je wel parten omdat je er in je achterhoofd mee bezig bent.’’ Bob Vermunt: ,,Het liep zo gek dat we ons twee wedstrijden voor het einde rechtstreeks veilig speelden en in de laatste wedstrijd nog kans maakten op een periodetitel. Het had een mooie bonus geweest en een beloning voor onze weder- opstanding in de derde periode. Misschien ook wel terecht op basis van onze prestatiesmet een onge- slagen reeks van tien wedstrijden. Maar de opluchting dat we in de eerste klasse bleven weegt voor mij zwaarder dan de pijn van het missen van die periodetitel. De onderlinge derby’s waren een prooi voor Heinenoord. Toine van den Berg: ,,Nog een po- sitieve verandering ten opzichte van vorig seizoen. Toen pakten we geen punt tegen SHO en nu won- ken, dat we hebben laten zien dat we strijdend als teambeter konden dan we in de eerste seizoenshelft hebben laten zien, daar ben ik wel blij mee. Maar die ommekeer had niet twee wedstrijden later moeten komen. Dan had een grote club als SHO toch echt in de tweede klasse gespeeld. Dat had mij en nog veel meer andere mensen veel pijn gedaan. Een seizoen is nooit voor niets geweest, dus we moeten hier allemaal van leren en voorkomen dat we het volgend jaar beter doen. Verder terugkijkend, kun je ook zeggen dat het kalenderjaar 2017 gewoon heel slecht was. Het sei- zoen ervoor was bijna gespiegeld ten opzichte van het afgelopen. Toen begonnen we goed, maar was de tweede helft van het seizoen slecht. Laten we hopen dat dit ka- lenderjaar ons beter bevalt.’’ Doet het missen van de periode- titel pijn? Toine van den Berg: ,,Het is het tweede jaar op rij dat we een plek in de nacompetitie mislopen. We hadden de laatste periode kun- nen winnen. We hadden een lastig programma, met onder meer SC Feyenoord en Brielle als tegen- standers. Tot de wedstrijd tegen Feyenoord stonden we bovenaan en als we daar hadden gelijkge- speeld, hadden we ‘m wel gewon- nen. Helaas lukte dat niet en in de laatste speelronde waren we van drie andere ploegen afhankelijk. Uiteindelijk maakte dat helemaal niets uit, want we verloren zelf. Bij ons speelde overigens ook nog ‘Gelukkig volgend jaar weer een derby’ Hebben jullie gevreesd dat de derby er volgend seizoenniet zou zijn, toen SHO onderin stond? Bob Vermunt: ,,In de winterstop hadden we negen punten. Aan de derby dacht ik niet direct, maar op dat moment was ik wel bang voor degradatie. Ik moet bekennen dat ik heel wat slechte nachtjes heb gehad. Sowieso ben ik veel met voetbal bezig, denk er veel over na. Dit seizoen kon ik door een bacteriële infectie ook bijna vier maanden niet spelen en daar heb ik het heel moeilijk mee gehad. Het doet pijn om als aanvoerder te zien dat je ploeg het moeilijk heeft en je niet kan helpen om het om te zetten.’’ Toine van den Berg: ,,We zijn daar bij Heinenoord niet echt mee bezig geweest, maar je komt die gasten van SHOweleens tegen en dan heb je het er wel over. Ik heb nooit het gevoel gehad dat zij eruit zouden gaan. Het is ook wel terecht dat SHO het gered heeft. De teams die onder ze zijn geëindigd, zijn wel echt minder. Gelukkig is er dus vol- gend jaar weer gewoon een derby.’’ Bij zaalvoetbalvereniging De Dissidenten uit Heinenoord gaan sport en maatschappelij- ke betrokkenheid al jaren hand in hand. Iedere wedstrijd in de Marian Tolenaars Sporthal bij De Tienvoet wordt afgesloten met een verloting en regelma- tig wordt er een bingo georga- niseerd voor een goed doel. Er is inmiddels geen goed doel meer in de Hoeksche Waard te vinden die nog geen donatie Dat geldt echt voor de hele ver- eniging. Ik weet zeker dat we voor flink wat mensen echt het verschil hebben gemaakt” Met Stichting Cavent hebben de Dissidenten een bijzondere band. Natuurlijk wordt er flink gedoneerd, maar belangrijker is nog dat twee keer per jaar een wedstrijd wordt gespeeld tussen cliënten van Cavent en de Dissi- denten. “Onze cliënten leven er echt naar toe” vertelt Jan Windey, geeft gehad van De Dissidenten. Denk aan Stichting Zomerkind, het huifbedrijden of het Hospice in Zuid Beijerland. Alles bij elkaar enige tienduizenden euro’s soms in kleine bedragen en soms ook groter. Voor Jan Tolenaars, voorzitter van de Dissidenten, is het vooral een levenshouding: “Wij vinden het vanzelfsprekend dat je iets wil betekenen voor een ander en iets kan doen voor de mensen. directeur van Cavent. “Voor hen voelt het echt alsof ze de finale gaan spelen van de Champions League. Wekenlang wordt er ge- traind om nu toch eens een keer echt te kunnen winnen van die Dissidenten.” Cavent is er voor mensen met een verstandelijke beperking. Gewoon meedoen in de samen- leving en het zoveel als maar mogelijk benutten van je talen- ten staat voorop bij Cavent. De ZVV Dissidenten en Cavent al jaren voetbalmaatjes Dissidenten denken er net zo over. Jarenlang is hun elftal ge- traind door Peter Ort die zelf ook een beperking had. “Voor ons was dat eigenlijk heel vanzelf- sprekend. Hij kon dat goed, was echt een onderdeel van de club. Heel normaal eigenlijk. Hij is voor ons ook een inspiratie geweest om voor goede doelen te gaan spelen.” Legt Jan Tolenaars uit. Het werk voor de goede doelen wordt door Cavent zodanig ge- waardeerd dat hun eigen sport- en activiteitenfonds vernoemd is naar Marian Tolenaars, jaren- lang de drijvende kracht achter zo’n beetje alles wat binnen de Dissidenten gebeurde. Het Ma- rian Tolenaarsfonds maakt het voor cliënten met weinig geld wel mogelijk om wel deel te ne- men aan sportactiviteien , lid te worden van een club of sportar- tikelen aan te schaffen.