VoetbalJournaal Gorinchem-Leerdam, november 2018

27 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. “Stel hem een niet-voetbalvraag en hij weet het zó te draaien dat het in één zin weer over voetbal gaat.” Michel de Ridder, trainer van Meerkerk 2, moet lachen als hij wordt geconfronteerd met de uitspraak van voorzitter Sjaak Versluis. Tjeerd van den Heuvel is bij ASH Hellouw een voorstopper met leidinggevende kwaliteiten. Naast het als verdediger voorkomen van doelpunten rust op zijn schouders de zware taak om de jeugdopleiding op niveau te houden. Het is de levensader van de dorpsclub. “Voetbal zit nu een- maal in mijn genen”, verontschuldigt hij zich haast. “Ik kom uit een echte voetbalfamilie. Mijn va- der is jarenlang voorzitter geweest van JSV Nieuwegein. Zelf heb ik daar dertien jaar in het eerste elftal ge- speeld. Voetbal is mijn lust en mijn leven.” Vandaar dat hij na zijn actieve car- rière aan de slag ging als trainer. Hij was hoofdtrainer bij Zwaluwen Vooruit, De Meern (zaterdag), Delta Sport’95, De Bilt (zaterdag), Lopik en SC HMS. De afgelopen seizoenen trainde hij de B-selecties van CJVV in Amersfoort en Altius. “Mijn voor- keur gaat uit naar het hoofdtrainer- schap, maar er zijn veel trainers op de markt. In ieder geval veel meer dan er clubs zijn. Het zegt genoeg dat er nu trainers met TC1 bij derde- of vierdeklassers trainen.” De Ridder (55) stapte bij Meerkerk 2 eerder in dan de bedoeling was. “Ik zou eigenlijk met ingang van het nieuwe seizoen beginnen, maar mijn voorganger vertrok in februari. De club heeft gevraagd of ik eerder wilde starten. Dat was niet ideaal, want tussentijds instappen houdt ook zeker een risico in. Dat heb ik de club ook voorgehouden: ‘realiseer je het dat het niet aan risico’s ontbloot is.” De Ridder nam een team over dat sportief failliet was. “Ze stonden stijf onderaan en uiteindelijk zijn we ook gedegradeerd met maar negen punten. Het elftal ontbeerde voor de eerste klasse simpelweg de kwaliteit.” Michel De Ridder krijgt 2e elftal van Meerkerk weer aan de praat Tjeerd van den Heuvel ‘killt’ zonder kaarten te pakken samen ondernemen Blommendaal 25, 4231 DC Meerkerk I 0183-358666 I www.arendsekon.nl Haal méér uit uw onderneming Bij ArendseKon denken we graag mee met de uitdagingen en mogelijkheden van onze klanten. Dat noemen we ‘ samen ondernemen ’. Benieuwd hoe dat voor u werkt? Bel ons voor een verhelderend gesprek en ervaar het zelf. 0206386.pdf 1 9-11-2018 14:48:39 De zekerheid van elkaar helpen Univé Leksprong 0345 62 00 62 unive.nl/leksprong M18 03091 Adv. algemeen 85x60 RU742.indd 1 24-10-2018 15:52:2 0 19 54.pdf 1 6 3:2 :0 Van den Heuvel (23) behoort niet tot het categorie ‘zeurpie- ten’. Als derdejaars student aan de ALO in Eindhoven legt hij een paar keer per week een anderhalf uur durend traject af. “Op de scooter naar Zaltbommel, dan met de trein naar Den Bosch, ver- volgens overstappen op de trein naar Eindhoven en dan het laatste stukje met de bus.” Hij woont nu nog thuis bij zijn ou- ders, maar wil straks wel in Hellouw blijven wonen. “Ik wil hier absoluut niet weg. Ik voel me in deze ge- meenschap thuis.” Dat karakter van ‘niet zeuren, maar doen’ komt ook op het veld tot uiting. Als voorstop- per speelt hij vooral in dienst van Hidde van Wageningen, de laatste wegelijke aanvallers. “Dat is min- der mijn ding.” Zijn verantwoordelijkheidsgevoel komt verder tot uiting in zijn ande- re functie bij ASH Hellouw. Hij is al een paar seizoenen jeugdcoördi- nator. “Ik ondersteun trainers en coaches met adviezen. We hou- den regelmatig thema-avonden waarvoor we specialisten uitnodi- gen. Op die manier hopen we het voetbal know-how te verbreden.” Met een kleine gemeenschap als Hellouw (1050 inwoners) als voe- dingsbodem is ASH blij met het huidige aantal van vijf jeugdteams. Van den Heuvel: “Soms is het wel schipperen. Zo hebben we dit sei- zoen geen JO15. Daardoor moeten spelertjes op hun veertiende al door naar de JO17.” SV Meerkerk verhuist van zandrug naar heuvel “Een klein beetje gedateerd is het wel”, zegt Sjaak Versluis, met de nadruk op klein beetje, als hij een rondleiding geeft in het clubhuis van SV Meerkerk. De voorzitter maakt zich met zijn club op voor een verhuizing komende zomer. Een paar hon- derd meter ver- deropwordt druk gewerkt aan het nieuwe onderkomen van de 550 leden tellende dorpsclub. Op 21 november ging de eerste paal van het nieuwe clubhuis de grond in. Volgend seizoen al moet SV Meerkerk competitie op het nieuwe sportpark, waar nog een naam voor verzonnen moet worden, spelen. De oude naam, ’t Hoog, gaat in ieder ge- val niet mee, zegt Versluis (61). “Die naam slaat op de zandrug op ons huidige complex.” Door- dat de velden op die zandrug lig- gen, was SVMeerkerk vrijwel al- tijd verzekerd van het doorgaan van wedstrijden. “Zeker in het pre-kunstgrastijdperk waren wij één van de weinige verenigin- gen waar bijna altijd gespeeld kon worden.” Het initiatief om het sportpark te verplaatsen kwam van de gemeente. Weide II, de nieuwe woonwijk, heeft ruimte nodig en SV Meerkerk lag in de weg. “Ze hadden er ook voor kunnen kie- zen om de wijk om ons heen te bouwen, maar er is anders be- sloten”, kijkt Versluis terug. “Wij zaten hier eigenlijk prima”, gaat hij verder. “De meeste leden werden ook niet wild enthousi- ast van de verhuisplannen. Dat enthousiasme is er eigenlijk pas gekomen toen we de eerste te- keningen van ons nieuwe com- plex aan de leden hebben ge- presenteerd. Iedereen kon met eigen ogen zien wat er allemaal in een nieuw complex kon.” “Ja, ons huidige complex is ge- dateerd. Maar het functioneert nog prima en is dankzij onze werkersploeg altijd goed on- derhouden. Als het hier op za- terdag bij een wedstrijd van het eerste elftal vol staat, is het nog beregezellig.” Hij begrijpt dat, als straks voor het laatst de deur wordt dichtgetrokken, oudere leden een paar keer zullen slik- ken. “Dat sentiment leeft hier. Als voetbalclub hebben we een spilfunctie in het dorp.” Op het nieuwe complex krijgt Meerkerk één veld minder. In plaats van vier natuurgrasvel- den komen er drie velden waar- van twee met kunstgras. Ook op de opstelling van de velden verandert. De velden komen om het nieuwe clubhuis te lig- gen. “Het wordt een waterrijk natuurgebied”, vertelt Versluis over het terrein waar SV Meer- kerk met ingang van mei vaste bewoner gaat worden. Het club- huis wordt onderdeel van dat ‘landelijke’ poldergebied. “We zijn speciaal op zoek gegaan naar een gebouw dat past en bijzonder is. De meeste nieuwe clubhuizen vind ik persoonlijk nogal afstotend. Blokkendozen zijn het vaak. En als ze van de buitenkant wel mooi zijn, zijn ze van binnen zielloos”, aldus Ver- sluis. Het grote chalet-achtige clubhuis komt straks op een heuvel te staan. Het zal van de nieuwste gemakken voorzien zijn. Een aparte bestuurskamer ontbreekt. “Een bestuurstafel komt in de kantine te staan. Dat heb ik er doorheen gekregen. Het bestuur moet tussen de leden zijn, niet ergens in een ka- mertje weggestopt.” Zoals het gebouw straks een open en toegankelijk karakter heeft. “We hopen dat het straks ook door andere partijen wordt gebruikt, zoals de buitenschool- se opvang en de schaakclub. Het zou jammer zijn als een deel van die ruimte onbenut blijft. Het ge- bouw is er gekomen door maat- schappelijk kapitaal, dus moet iedereen in Meerkerk er ook ge- bruik van kunnen maken.” man van ASH Hellouw. “Ik vind dat niet erg hoor”, haast Van den Heu- vel te zeggen. “Hidde is de voetbal- ler van ons twee. Hij heeft een goed overzicht en beschikt over een sterke pass en als hij geen afspeel- mogelijkheid ziet, dribbelt hij zelf het middenveld in. Snelheid heeft hij wat minder. Daar ben ik voor.” Van den Heuvel voelt zich niet te groot voor die rol. “Mijn taak is het uitscha- kelen van de spits van onze tegenstander.” “Killen”, noemt hij zelf het in be- dwang houden van zijn directe opponent. “Maar wel in de goede betekenis van het woord. Ik ben wel een faire speler.” Om dat te onder- strepen wijst hij op het aantal gele kaarten vorig seizoen: “Nul”. Niet dat hij altijd binnen de lijntjes van het toelaatbare kleurt. “In het spel van uitdelen en incasseren doe ik altijd wel mee.” Het liefst heeft hij spitsen die statisch zijn. “En als ze hem dan ook eens door de lucht gaan bevoor- raden, ben ik hele- maal blij”, zegt de 1 meter 89 lange Van den Heu- vel, die min- der vrolijk w o r d t van be- “Het voordeel was wel dat ik pre- cies in beeld had wat de kwaliteit en mentaliteit van iedere speler was. In die eerste maanden heb ik ook de aard en cultuur van Meer- kerk goed leren kennen. Die kennis heb ik meegenomen richting het nieuwe seizoen bij de samenstel- ling van de ploeg.” Met een viertal spelers uit de ei- gen gelederen en wat spelers van buitenaf kreeg Meerkerk 2 een kwaliteitsimpuls. “Deze jongens willen stuk voor stuk kei- hard werken. Dat zit in de cultuur van Meerkerk. Ik heb er mijn visie en enthousiasme over voetbal aan toegevoegd. Dat blijkt een uitste- kende mix, want we staan nu in de topdrie van de tweede klasse.” “Ik kan mijn ideeën kwijt en die jongens voelen zich prettig bij de uitvoering”, zegt hij over de succesformule. “Ik vind het belangrijk dat spelers ook regelmatig feedback geven, uit- eindelijk moeten zij het op het veld doen.Maarhet isookbelangrijkvoor deze groep dat er een ster- ke leider staat, iemand die ze op voetbalgebied de weg wijst. Het is dan wel het tweede elftal, ik benader de groep alsof het het eer- ste elftal is.”