VoetbalJournaal Oosterhout, mei 2018

OOSTERHOUT 11 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Teamkleding met de perfecte pasvorm. In de bestuurskamer van VV Raamsdonk worden niet alleen maar plannen op voetbaltechnisch gebied gemaakt. De voetbalclub wil graag haar sportpark verduurzamen en onderzoekt de mogelijkheden voor milieubewuste maatregelen. Duurzaamheid is tegenwoordig ook in de sport- wereld een be- langrijk begrip geworden. Op basis van een grondige ener- giescan kan een voetbalclub op jaarbasis behoorlijk wat geld besparen als er de juis- te maatregelen worden ge- Het dak van de kantine is bij- voorbeeld aan vervanging toe. De club gaat samenwerken met de gemeente om dit voor elkaar te krijgen. Met dit werk is ruim twee ton gemoeid, waarvan VV Raamsdonk 20.000 euro bijdraagt. Er zijn meer maatre- gelen op touw gezet. Spoedig worden de kleedlokalen van de club voorzien van nieuwe (LED-)verlichting en een legio- nella beheerssysteem. “Daar- naast onderzoeken we de mo- gelijkheden voor ledverlichting, energiezuinige koelingen en zonnepanelen”, voegt Bou- wens toe. “We zijn als club seri- wens is het sowieso hoog tijd dat sportpark Den Uilendonck wordt opgeknapt. “Onze ac- commodatie is vijftig jaar oud. Het oogt bij ons allemaal wel in orde omdat we alles goed on- derhouden. De uitstraling van ons sportcomplex is dik in orde. Maar wie beter kijkt, ziet overal wel punten voor verbetering.” nomen. VV Raamsdonk is zo’n vereniging die hier wel oren naar heeft en wil het sportpark graag verbouwen tot een nieuwe mul- tifunctionele accommodatie (mfa), waar naast VV Raams- donk ook andere verenigingen de vruchten van plukken. Volgens clubman Michel Bou- ‘Sportcomplex van Raamsdonk is aan een flinke opknapbeurt toe’ eus bezig met onze toekomst. Raamsdonk is een bloeiende club met ongeveer 360 leden en we willen onze leden graag verwelkomen op een modern sportcomplex.” De speler van het vierde team en de leider van Raamsdonk J011-2 is in het dagelijks leven verantwoordelijk voor advies over beheer & exploitatie van het gemeentelijk vastgoed in de gemeente Bernheze. Bou- wens weet dus waar hij over praat en wil zijn kennis gebrui- ken om de gemeente Geertrui- denberg te overtuigen in actie te komen. “De contacten met Geertruidenberg zijn goed”, benadrukt Bouwens. “We zijn blij met de kunstgrasvel- den en kleedkamers die we met behulp van de gemeente konden realiseren en hopen nu samen weer tot een mooi plan te komen voor onze ac- commodatie.” Wethouder Bert van den Kieboom gaat binnenkort in gesprek met het bestuur van de voetbal- club. Hij geeft aan ‘waarde- ring’ te hebben voor de brede maatschappelijke rol die VV Raamsdonk in de gemeen- schap wil spelen. Al meer dan zeventien jaar vormt Jeanne Deijkers een zeer belang- rijke schakel binnen zaterdagclub DHV. Ze is drie dagen in de week gastvrouw in de gemoedelijke kantine, verkoopt lootjes als het eer- ste thuis speelt en zet zich in als schoonmaakster. ‘Ik geniet enorm van de gemoedelijke sfeer.’ Wie de sfeer- volle kantine van DHV op een willekeurige voetbalzaterdag binnenstapt, kan niet om Jeanne Deijkers heen. Vanaf achter de bar, al jarenlang haar vaste plek, heet de sympathieke dame na- melijk iedere bezoeker van harte welkom op sportpark D’n Hoek- schop. Met haar grote, vriende- lijke ogen en gezellige glimlach creëert ze op deze middagen wekelijks een leuke sfeer in het gemoedelijke clubgebouw, dat ze zelf beschouwt als haar tweede huis. “Want ik loop hier al meer dan zeventien jaar rond en boven- dien ligt het complex slechts op bij DHV. Het meisjesteam waarin ze speelde is al een behoorlijke poos uit elkaar gevallen, maar Deijkers koestert warme herin- neringen aan die periode. “Ik heb totaal geen verstand van voetbal, maar ik was coach en we werden wel tweemaal kampioen”, glun- dert ze. “Ik was wel fanatiek en schreeuwde de hele tijd: ‘Lopen meiden, lopen!’. Die aanpak werk- te blijkbaar”, grinnikt de club- vrouw. Vanaf haar plekje achter de bar heeft Deijkers een fraai overzicht over de twee velden van DHV, maar de gastvrouw be- kommert zich niet te veel om het voetbal. “Tijdens wedstrijden van het eerste verkoop ik lootjes en af en toe kijk ik op het scorebord. Maar ik vind het vooral belangrijk dat iedereen het naar zijn of haar zin heeft op de club en niets te kort komt”, laat ze weten. Dat laatste lijkt wel goed te zit- ten, zo blijkt deze middag. Ieder- een loopt weg met de gastvrouw van DHV, die op veel respect kan rekenen van de clubleden en met iedereen gezellig een praat- je maakt. “Jeanne is de duizend- poot van DHV”, zo omschrijft clubman Wim Berg de rol van Deijkers. “Ze doet ontzettend veel hier en is echt het cement van de vereniging.” uur. En op zondag kom ik dan soms ook hierheen om rotzooi op te ruimen”, voegt ze hieraan toe terwijl ze de ene na de andere kop koffie met een glimlach op de bar zet voor haar gasten. “Ieder- een kent me en ik ken iedereen hier: dat maakt DHV zo’n hechte club. Ik heb een goede band met zowel jeugdspelers, ouders als voetballers van de seniorenelf- tallen, al moet ik soms streng zijn voor die laatste groep. Soms moet ik ze de kantine echt uit- schoppen, anders blijven ze hier maar doorfeesten”, lacht ze. Deijkers kwam bij de club terecht toen haar dochter ging voetballen een steenworp afstand van mijn woning”, legt Deijkers uit. Op deze zonnige zaterdag draagt Deijkers een fraai rood jasje, geheel in stijl van de rood-wit- te clubkleuren van DHV. “Dat is geen toeval hoor”, legt ze uit. “Ik heb altijd wel ‘iets’ van rood in mijn kleding als ik op zaterdag hier ben. Met die kledingkeuze laat ik zien dat ik de club steun en daarnaast wil ik er stijlvol bij- lopen als gastvrouw van de ver- eniging.” Die rol vervult Deijkers met verve. “Op dinsdag- en don- derdagavonden ben ik vaak van 18.00 tot 23.00 uur op de club en op zaterdag van 08.00 tot 21.00 Jeanne Deijkers: De duizendpoot van DHV