VoetbalJournaal Breda, juni 2018

BREDA 27 Tienen of Partijen. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Mike Marijnissen (31) raakte tweemaal zwaar geblesseerd en voetbalt als gevolg daarvan met bouten in beide knieën. Het is ook een van de belangrijkste redenen voor de aanvaller om na zestien jaar Bavel 1 de selectie te verlaten. “Er zijn belangrijkere dingen dan voetbal, tegenwoordig hou ik af en toe in bij een duel.” In de eerste com- petitiewedstrijd van dit seizoen speelt Bavel een uitduel tegen TSC. In de 75ste minuut komt spits Mike Marijnis- sen binnen de lijnen namens Ba- vel. Hij is dan pas enkele weken fit, nadat het seizoen daarvoor al de kruisbanden in zijn linkerknie waren afgescheurd in de laatste minuut van een wedstrijd. Ma- rijnissen voelt zich goed, krijgt vrij snel na zijn invalbeurt de bal en kroont zich tot matchwinner door de 1-2 tegen de touwen te koppen. Het lijkt een prachtige rentree te worden voor Marij- nissen, totdat het noodloot wéér toeslaat in de laatste minuut. Ditmaal is het zijn rechterknie die zwaar wordt toegetakeld. “Ik kreeg een duw in de rug en viel, terwijl mijn voet in het gras bleef staan en mijn rechterknie knak- te. Ik wist direct wat er aan de hand was”, zo blikt Marijnissen in de kantine van Bavel terug op dat moment. “Ditmaal had ik de kruisbanden in mijn rechterknie afgescheurd.” gemaakt. Ik heb erg veel ge- scoord maar dus ook zware blessures gehad”, zegt hij. Die twee knieblessures zijn hem niet in de koude kleren gaan zitten. “Ik ben nu toch wat angstiger geworden. Als spits krijg je enorm veel tikken. On- dertussen weet ik door mijn ervaring wanneer ik moet in- houden, maar er is altijd een mogelijkheid in een duel dat je geblesseerd raakt”, aldus Marijnissen. Mede door zijn twee knieblessures besloot de aanvaller onlangs omde se- lectie na dit seizoen toch echt te verlaten. “Zonder mij heeft Bavel het dit seizoen erg goed gedaan. We hebben een mooie club, die barst van het talent. Bavel 1 heeft mij niet per se meer nodig, het is tijd voor de nieuwe generatie.” De spits gaat volgend jaar in Bavel 3 spelen, een team met veel oud-eerste elftalspelers. “Die jongens kunnen gelukkig erg goed voetballen. Ik wil niet in de absolute kelderklasse be- landen, dat lijkt me vreselijk.” “Puur uit emotie heb ik de week erna de groep toegesproken en gezegd dat ik ermee zou kap- pen”, zegt Marijnissen. “Ik zag het niet zitten om wederom lang temoeten revalideren. Het is erg eenzaam om steeds maar weer bij de fysio te herstellen, terwijl de jongens lekker samen trai- nen en wedstrijden spelen. Maar toch besloot ik na een tijdje om terug te komen op mijn beslis- sing: ik kan het voetbal nog niet missen.” De spits zette zijn krab- bel onder een speciale operatie- vorm, die hem twee maanden revalideren zou schelen. “Met touwtjes en boutjes weefden ze mijn knie aan elkaar, dat hadden ze bij de linker ook al gedaan”, legt Marijnissen uit. “Zodoende was ik eerder fit en kon ik eind april al mijn rentree maken bij het eerste.” Marijnissen is bezig aan zijn zes- tiende jaar bij Bavel 1. “Ik heb alles meegemaakt. We hebben onderaan de vijfde klasse ge- speeld, maar ook promoties en kampioenschappen mee- Routinier stopt na zestien jaar bij Bavel 1: ‘Volgend jaar met vrienden genieten bij het derde’ Halverwege het seizoen stapte Eric Martens in als trainer van Gesta Vrouwen 1, een rol die de Ulvenhouter uitstekend bevalt. De ervaren oefenmeester geniet van zijn steeds betere elftal én van de omgang met de voetbalvrouwen. “De trainings- opkomst is goed en iedereen heeft plezier.” Toen Lucia Jo- chems medio maart plotseling naar Spanje ver- trok om daar in de horeca te gaan werken, hadden de vrouwen van Gesta een probleem. Na een paar jaar was het team ineens hun geliefde trainster kwijt. Het vrien- dinnenteam presteerde erg goed onder Jochems. Zo liepen de da- mes vorig seizoen op de laatste speeldag promotie naar de vier- de klasse mis en speelden ze in de vijfde klasse dit seizoen we- derom goed. Een waardige opvol- ger was gewenst en die kwam er ballen, want dat doen ze nog niet allemaal.” De vrouwenselectie bestaat uit zo’n 20 speelsters en ook heeft de dorpsclub een MO11-1, MO13- 1 en een MO17-1. “De trainings- opkomst is goed en iedereen heeft veel plezier”, aldus Mar- tens. “Bij wedstrijden hebben we meestal 14 of 15 speelsters, wat fijne aantallen zijn. Er zijn er al- tijd wel een paar die niet kunnen, waardoor ik niemand hoef te- leurstellen en iedereen voldoen- de minuten kan maken.” Binnen die grote spelersgroep zijn er veel verschillen, zo merkte Mar- tens al snel. “Je hebt speelsters die super gemotiveerd zijn en en speelsters die het geen bal uitmaakt of het team wint of verliest. Na een nederlaag lopen er sommigen feestend door de kleedkamer, terwijl anderen flink chagrijnig zijn. Het zou daarom beter zijn als er meerdere vrou- wenseniorenteams zijn bij Ge- sta. Maar ik vind het ook erg inte- ressant om één team te smeden van een heel diverse groep. Ze- ker bij meidenvoetbal kan dat lastig zijn. Zowel het sportieve als mentale aspect van coaching vind ik schitterend.” De ervaren trainer denkt dat het damesteam van Gesta ook een niveautje hoger, in de vierde klas- se, geen modderfiguur zou slaan. “Deze dames moeten beseffen hoe goed ze zijn. Helaas konden we dit seizoen geen kampioen worden, maar ik denk dat dit vol- gend jaar wel kan lukken.” ge damesteam van Gesta be- staat uit speelsters variërend in de leeftijd van 18 tot 30 jaar. De meeste dames spelen al ja- renlang samen, weet Martens. “Ik ben een flinke tijd trainer ge- weest van het damesteam van JEKA en wij speelden altijd leuke potjes tegen Gesta. Ik herinnerde dat elftal als een leuke groep en bij Gesta kreeg ik al snel de be- vestiging dat ik dit goed had ont- houden. Veel speelsters beschik- ken over een prima inzicht en een goede traptechniek. Deze dames moeten alleen zelf ook beseffen dat ze heel goed kunnen voet- in de persoon van Eric Martens. De Ulvenhouter, die op zaterdag de MO17-1 van JEKA traint, wilde de meiden graag helpen. “Omdat ik het ontzettend jammer zou vinden als ze zouden stoppen”, zegt Martens. “Ik hoop namelijk dat het vrouwen- en meisjes- voetbal bij elke club meer gaat le- ven en draag graag mijn steentje bij. Ik vind het namelijk erg mooi om te zien hoe het meisjesvoet- bal leeft in Nederland.” Bij Gesta trof hij naar eigen zeg- gen een gezellige en bovendien talentvolle groep aan. Het eni- Gesta-trainer Eric Martens: ‘De dames moeten beseffen hoe goed ze kunnen voetballen’ CAFÉ-ZAAL KLOOSTERSTRAAT 21 BAVEL 0161431538 Voor al uw feesten en partijen of gewoon een gezellig avondje uit 0213166.pdf 1 14-6-2018 14:53:45