VoetbalJournaal Lekstroom, februari 2018

WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN LEKSTROOM 29 Met of zonder vliegende keep. De 32 jarige Houtenaar Joris van Rooijen speelde afgelopen jaar nog bij Hoofdklasser VV De Meern. Met dit team stond hij met zijn ploeggenoten Rick Kruijs, topscoorder Gökhan Yasar (41 goals vorig seizoen) en bijvoorbeeld Reduan El Yakoubi (nu bij Jong FC Utrecht) in december 2016 nog bij de onderste drie. Na de winterstop begon het team van trainer Rob Zomer te draaien en haal- de het uiteindelijk de nacompeti- tie. Daarin werd iedereen van de mat geveegd met als resultaat een huidige plek in de zondag 3e Divisie. Een ongekend en prachtig resultaat waarin oud profspeler Joris van Rooijen een belangrij- ke rol op het middenveld had. Zo scoorde hij maar liefst 8 keer als verdedigende middenvelder en was hij vooral in mentaal opzicht een erg belangrijke schakel in het geheel. Het begin ,,Ooit op m’n vijfde begonnen bij SV Houten in de Fjes. Vanaf de C1, destijds het jongste jeugdelftal bij de club, ben ik bij FC Utrecht gaan spelen. Daar heb ik vervolgens 6 seizoenen gespeeld waarbij ik ook deel uitmaakte van verschillende vertrok Marinus naar Excelsior en nam Rob Zomer het over. In de tijd daarna zijn we uiteindelijk van de eerste klasse naar de 3e divisie gepromoveerd. De Meern heeft een hele sterke jeugdop- leiding en ieder jaar kwamen er weer nieuwe talenten door. Dat gecombineerd met een aantal goeie routiniers maakte het echt een succesformule. Daarnaast heb ik echt enorm veel plezier gehad met Rob als trainer. Een aantal mooie trainingskampen in het buitenland en met name in het begin deden we regelmatig op vrijdagavond na de laatste trai- ning pas om 02.00 uur ’s nachts het licht uit. Daarnaast had ik erg leuk contact met een vast groepje supporters die de Zondag 1 zowel uit als thuis elke wedstrijd volg- den. Al met al een geweldige tijd waar ik met veel plezier op terug kijk”. FC Delta Sports ’95… ,,Ik ben nu 32 en samen met mijn gezin net vanuit Utrecht terug verhuisd naar Houten. Daarnaast kregen we ons tweede kind en ben ik voor m’n werk regelmatig in het buitenland. In De Meern blij- ven voetballen zat er dus gewoon niet meer in, met name omdat ik meer tijd met m’n gezin wil door- eigenlijk steeds meer in een ver- dedigende rol gekomen, op het middenveld of centraal achterin. Nog steeds word ik vaak naar voren geschoven op het moment dat we vlak voor tijd nog achter staan. Dat komt onder andere doordat ik redelijk allround ben en wellicht ook niet ergens heel erg in uitblink. In het veld moet ik het vooral van m’n fysiek, m’n overzicht en m’n coaching heb- ben. Bovenal geniet ik nog steeds enorm van het spelletje en van de sfeer in de kleedkamer. Als ik nu met m’n zoontje voetbal verlang ik echt weer terug naar de tijd dat ik net begon als 5 jarige”. Terugkijken op 5 seizoenen VV De Meern ,,Ik heb het geweldig naar m’n zin gehad bij VV De Meern. 5 seizoe- nen geleden begonnen in de eer- ste klasse met destijds Marinus Dijkhuizen. Na anderhalf seizoen bengen. Bij Delta zijn we erg sterk begonnen met twee overwinnin- gen. Daarna lieten we ongelukkig wat punten liggen en uiteindelijk staan we nu net boven de streep. We hebben een erg jonge en ta- lentvolle groep die nog wat tijd nodig heeft om een stabiele eer- steklasser te worden. Het team bestaat voor een groot gedeelte uit eigen jongens die al sinds de jeugd met elkaar spelen. Als deze ploeg nog wat langer bij elkaar kan blijven geloof ik er heilig in dat ze binnen twee jaar in de top van de eerste klasse gaan mee doen”. nationale jeugdelftallen met als absoluut hoogtepunt het EK on- der 17 in Denemarken. Na 6 sei- zoenen FC Utrecht werd ik door Wim Jonk naar het eerste elftal van FC Volendam gehaald. Op het moment van tekenen speelden ze nog Eredivisie, maar helaas degradeerden ze twee maanden later. Na 30 wedstrijden in het eerste van Volendam vertrok ik naar Cambuur waar ik ook 2 sei- zoenen en ruim 40 wedstrijden heb gespeeld. Vervolgens heb ik nog 4 jaar bij Sparta Nijkerk in de Hoofdklasse en Topklasse ge- speeld en afgelopen 5 seizoenen bij De Meern. Nu sinds een half jaartje bij FC Delta Sports’95.” Type voetballer ,,Tijdens mijn carrière heb ik ei- genlijk wel op iedere positie ge- speeld. In de jeugd vooral als nummer 10 of zelfs spits maar sinds ik bij de senioren zit ben ik Jerco de Bruin is pas 51 jaar, maar heeft als trainer meer meege- maakt dan collega’s soms in hun hele carrière meemaken. Na een succesvolle, maar turbulente periode bij SV Houten koos De Bruin voor de luwte bij ’t Goy. Met die ploeg promoveerde hij naar de vierde klasse. Stiekem ziet De Bruin een terugkeer op sportpark Oud Wulven ook wel zitten. ,,Ik heb ooit gezegd dat ik alleen bij SV Houten terugkom als voorzitter.” Door Stan Bos In de achtertuin van zijn Houtense huis heeft Jerco de Bruin een gezelli- ge zithoek gecreëerd. Die doet vooral dienst als het voorjaar toeslaat en de zomer in het land is. Vrienden zijn er dan vaak niet weg te slaan. Het ontbreekt De Bruin zelden aan een duidelijke, uitgesproken mening, maar hij maakte in al zijn jaren langs de voetbalvelden vooral vrienden. Zoals René Versteeg, de huidige coach van Sporting’70. De Bruin was bij SV Houten zijn rechter- hand. Recent gingen ze met Pa- scal Hoogland, ook ex-Houten, een hapje met elkaar eten. Dat doen ze regelmatig, voor old times sake. De Bruin is een sfeermaker. Bij drie jaar geleden vooral toe aan een nieuw avontuur. Werken in een andere omgeving, met nieu- we mensen. Dat er acht jongens van SV Houten met hem meegin- gen, werd De Bruin op Oud Wul- ven niet in dank afgenomen. ,,Ik heb ze niet benaderd, die jongens hebben de keuze allemaal zelf ge- maakt. Als trainer wilde ik graag een keer die derby’s meemaken tegen Odijk, Aurora, Schalkwijk en destijds nog SVF. Die wedstrij- den leven, kan ik je zeggen. Ik zie soms ook wedstrijden in de twee- de klasse, maar daar is dan geen beleving en publiek. Die derby’s leveren de club veel geld op. Het is belangrijk dat ’t Goy gezond blijft.” Toch is het voor De Bruin niet alle- maal vrijheid, blijheid bij de dorps- club. Ook bij ’t Goy zijn er kritische aan de zondagse stellingen te verlaten. ,,Ik hoor er nooit iemand over. Bij ’t Goy zitten veel fruit- en appelboeren die op zaterdag wer- ken. Als wij op die dag gaan voet- ballen, missen we veel publiek. De club ziet er de meerwaarde niet van in. Ja, Houten heeft die stap wel gemaakt. Ik vind dat onbegrij- pelijk.” Elk jaar zegt De Bruin dat het zijn laatste seizoen als trainer is, maar kan hij het eigenlijk wel missen? De Bruin lacht, een teken hij er nog te veel plezier in heeft. ,,Ik wil ooit met René Versteeg nog een keer een club doen. Ik als assis- tent, die ruimtewbij ’t Goy nog te veel uitdagingen. Ik zie het zeker een keer gebeuren, want René is in de loop van de jaren een echte vriend geworden.” Het is precies de reden waarom De Bruin het zo goed naar zijn zin heeft bij ’t Goy. Bij de zondagvier- deklasser moet hij ook gewoon presteren, maar de sfeer is er heel anders. ,,Een warme club met veel vrijwilligers en 650 le- den. Aan het einde van elk sei- zoen organiseert de vereniging een klussenweek. Elk team helpt volop mee. Wij maakten aan het einde van afgelopen seizoen met het eerste de reclameborden schoon, het tweede pakte de kleedkamers aan en het derde de kantine. Op 13 januari was er een grote playbackshow. Elk team is dan verplicht mee te doen. Er waren vijfhonderd mensen. Dat maakt het uniek.” Na zijn roerige avontuur bij SV Houten was De Bruin een kleine geesten die willen dat het vlag- genschip van hun club goed pres- teert. ,,Ze zitten er op een gezon- de manier bovenop. Het is echt hun club. Stressbestendig moet je in het trainersvak sowieso zijn. Als je wint, heb je vrienden. In het begin van het seizoen stonden we drie wedstrijden bovenaan, nu in de middenmoot. Ik blijf met beide benen op de grond. Vorig seizoen waren we nog vijfdeklasser. Dat we ons handhaven, is heel be- langrijk. De gemiddelde leeftijd is 20,3 jaar. De A1 is gepromoveerd naar de hoofdklasse. Als we bin- nen drie jaar een mooi eerste kunnen neerzetten, zou dat heel mooi zijn.” Hoewel de tendens steeds meer naar het zaterdagvoetbal ver- schuift, denken ze er bij ’t Goy niet Houten loodste hij de A-junio- ren naar het kampioenschap. De club heeft nog altijd een plekje in zijn hart, al heeft hij geen enkele binding met som- mige beleidsbepalers. De Bruin is niet rancuneus, tijd heel alle wonden, maar hij vindt zichzelf op sportpark Oud Wulven voor- al terug als toeschouwer en trainer van zijn zoon Dion, die er in de onder 17-4 voetbalt. Hou- ten 1 maakte de switch naar de zaterdag. ,,Bijna de hele selec- tie die daar nu loopt, heb ik ge- traind. Daar heb ik nog steeds een klik mee. Ik heb ooit gezegd dat ik alleen bij SV Houten te- rugkom als voorzitter. Dan heb ik daar zo’n beetje elke func- tie bekleed. Maar niet zolang bepaalde mensen daar nog de dienst uitmaken.” Coach Jerco de Bruin geniet bij ‘t Goy Voortaan op de fiets naar het voetballen