VoetbalJournaal Westland, najaar 2019

Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM 17 SC Monster is voorlopig de beste ploeg in het Weslandse vrouwenvoetbal. Als het aan trainster Bianca Koppers ligt, blijft dat nog een tijdje zo. “Zolang de speelsters nog klagen als ze het zweet niet over de rug hebben lopen, blijven we progressie maken.” Ze is al haast niet meer weg te denken in Monster. Kirsten Verdel is de vaste fysiotherapeut van de selectie en sinds kort heeft de 25-jarige Monsterse ook een eigen praktijk geopend op sportpark Polanen. Koppers (41) stond ruim vijf seizoenen geleden aan de basis van de Mon- sterse successtory. Als trainster van de oudste jeugd van de club zag zijn toekomst in het vrouwen- voetbal. “De eerste stap destijds was het samenvoegen van het eerste damesteam van destijds en het jeugdteam. Het oude da- mes 1 speelde puur voor het ple- zier. Geen probleem natuurlijk, maar ik wilde er op een natuurlijke manier wat prestatie inbrengen. Zo is dat langzaam gegroeid.” Inmiddels heeft Monster drie da- meselftallen en voordeel daar- van is dat Koppers, oud-keepster van Ter Leede in Sassenheim, kan selecteren. “Eigenlijk zijn ze onze grenzen steeds aan het verleggen. Toen we vijf jaar gele- den begonnen waren we een lage derdeklasser. Het eerste doel was om een stabiele derdeklas- ser te worden om van daaruit de stap naar de top te maken. Ieder jaar groeiden we door en werden we een beetje beter. Die ontwik- keling viel ook op in de regio. Als Monster kwamen we op de kaart te staan. Talentvolle meisjes zag ook dat er hier iets gebeurde en meldde zich aan.” In die periode maakte ook Mi- chelle Vrieling, speelster van eredivisionist ADO Den Haag, de overstap naar sportpark Pola- nen. Het raamwerk, waar Kop- pers zo aan timmert, werd daar- door steeds steviger. Dat gold Vrouwen SC Monster verleggen hun grenzen Kirsten Verdel waakt over de Monsterse benen Haar praktijkruimte op de begane grond van het clubhuis zit er gelikt uit. De muren zijn vers gewit, op de vloer ligt grijs laminaat. “Dit was eerst een commissiekamer”, zegt Verdel. “Monster had er twee; één kon er wel gebruik worden voor een prak- tijkruimte.” In de ruimte is behalve plaats voor een behandeltafel ook plek inge- ruimd voor attributen voor de her- steltraining. Er staat een hometrai- ner, op de grond liggen gewichten en ballen. “Eigenlijk heb ik alles in de ruimte aangepast. De club wilde graag de trap houden. Dat is de ver- binding met de eerste verdieping.” Voor Verdel was het eenmooie kans om bij de plaatselijke voetbalclub een eigen praktijk te openen. “Het mes snijdt aan twee kanten. Ik kan een praktijk voor alle inwoners van Monster openen en de club heeftmij binnen handbereik.” Verdel is al vier jaar aan SC Mon- ster verbonden. “Ik ben begonnen, toen ik nog bezig was aan mijn opleiding voor fysiotherapie, als fysieke en hersteltrainer. Dat doe ik nog steeds. Ik begeleid spelers die terugkomen van een blessure. Soms is dat een zware kniebles- sure, soms een spierblessure. Af- hankelijk van het traject is dat op het veld of binnen.” Inmiddels is ze ook de vaste fysio- therapeut van de selectie. Op dins- dag en donderdag staat zij klaar voor de selectie van Monster. “Een enkele keer wil ik nog wel een speel- ster van dames 1 behandelen, maar in principe ben ik er voor de man- nenselectie. Normaal gesproken zit ik niet op zaterdag op de bank bij het eerste, dat doet Frans de Jong, de vaste verzorger. Als hij er niet is, vervang ik hem.” Voor Verdel ging met haar werk bij Monster een wereld voor haar open. “Ik had helemaal niks met voetbal”, geeft zij eerlijk toe. “Ik ben welis- waar van de teamsporten, ik heb zelf gehockeyd bij HDS in Den Haag, maar voetbal speelde buiten mijn gezichtsveld af. Dat is nu wel veran- derd. Ik kijk nu regelmatig wedstrij- den op televisie.” “Ik kende de voetbalcultuur eigen- lijk niet goed. Bij HDS speelde ik in een vriendinnenteam. Een neder- laag was snel vergeten. Bij Monster bepaalt de uitslag wel heel erg de stemming. Daar verbaas ik me wel over. Vreugde en teleurstelling zit- ten heel dicht bij elkaar. Dat heb ik de afgelopen twee seizoenen ook van dichtbij meegemaakt. Twee seizoenen geleden werd Monster kampioen, vorig jaar was er de de- gradatie. Toen dat een feit was, was het doodstil in de kleedkamer. Dat maakte wel indruk op me. Ik geloof dat ik er wel goed aan gedaan heb om mij mond toen even te houden, haha.” De meeste tijd is de sfeer uitgela- ten. “We hebben met elkaar veel lol en ik doe rustig mee. Ik ben one of the guys. Ik heb twee broers en die noemen me al jaren zo.”’ OVERZEELAAN5•2681RZMONSTER•0174-248480• INFO@WUBBENVOLLEBREGT.NL •GEERT@WUBBENVOLLEBREGT.NL 0233322.pdf 1 12-9-2019 10:59:01 ook voor het voetbal. Waar het vroeger de bal naar voren trap- pen was en snel er achteraan, ontwikkelde Monster een voet- balidee. “Met verzorgd voetbal van achteruit.” Het resulteerde vorig jaar in een topseizoen. Monster promoveer- de van de tweede naar de eerste klasse en won de Westland Cup door in de finale Lyra, destijds nog eersteklasser, met 6-1 te deklas- seren. Naast de topscorerstitel voor Vrieling werd Monster ook nog eens uitgekozen tot Sport- ploeg van het Jaar in het West- land. “Het was een seizoen om door een ringetje te halen”, glun- dert Koppers. “Het enige smetje, als je daar al van kunt spreken, was dat we het kampioenschap niet hebben gehaald. Dat ging op basis van doelsaldo naar Spar- ta. Zowel wij als Sparta verloren twee wedstrijden. Wij wonnen echter wel twee keer van Sparta. Als het onderlinge resultaat nog bepalend was geweest, hadden wij kampioen geworden.” De eigen grenzen verleggen wil Monster ook in de eerste klasse. Het doel in het eerste jaar is voor- zichtig: handhaving. Maar daarna wordt hoger ingezet, stelt Kop- pers. “We willen kijken wat er nog meer te halen is. De groep is enorm gretig. Als de speelsters niet met zweet op de rug getraind hebben, zie ik chagrijnige gezichten.” Vlotlaan 322 | 2681 TV Monster | 0174 - 75 27 62 | 06 - 508 40 498 info@autolelieveld.nl | www.autolelieveld.nl Verdel, die een vervolgopleiding kinderfysiotherapie volgt, vindt het best. “Ik zal nooit vergeten dat we met Monster een trip hebben ge- maakt naar Newcastle. Vijfenveer- tig man en één vrouw. Die vrouw was ik dus. Ik heb een topweekend gehad.” Ze geniet ook van de typi- sche voetbalhumor. “Jongens gooi- en er alles uit, zonder te nadenken. Ik kan dat wel waarderen. Ik lach me soms krom.”