VoetbalJournaal Westland, augustus 2017

WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN WESTLAND 25 Zeven jaar was Hans Verschoor voorzitter van KMD, tegenwoordig is hij de vaste assistent-scheidsrechter van het eerste elftal. “Sta ik er toch met mijn neus op”, lacht de eigenaar van het gelijknamige onderhoudsbedrijf. Vier van zijn kin- deren voetballen en voetbalden bij KMD. “Twee spe- len er inmiddels in de senioren, KMD is een echte familieclub.” 25 jaar geleden verhuisde hij van Den Haag naar Wateringen. “Toén een wereld van verschil,” zegt Verschoor. “Ik wilde graag inburgeren en hoe kon dat be- ter dan lid te worden van een voetbalclub. Ik ben bij KMD be- gonnen als leider, pakte hier en daar een vrijwilligerstaak op en kreeg op een gegeven moment ook de kans om mijn mening te geven. En voordat je het weet zit je op de voorzitterstoel.” Zeven jaar lang bekleedde hij de functie van voorzitter. “Dat was een interessante periode uit de KMD-geschiedenis”, kijkt hij terug. “De club was verhuisd naar de Heulweg, maar had ei- genlijk weer te weinig ruimte. Er gebeurde van alles met woning- bouwplannen om het complex. Eigenlijk ruimte die voor ons de mogelijheid gaf tot de noodzake- lijke uitbreiding van het complex. Uiteindelijk is het ons gelukt om, samen met omwonenden, de Westlandse politiek mee te krij- gen. Dat is een behoorlijke strijd geweest, maar met een prachtig resultaat.” KMD heeft nu vier velden. Met achthonderd leden geen overbo- dige luxe, beseft ook Verschoor. “Er is heel veel gebeurd de afge- lopen tien, vijftien jaar. De orga- nisatie is meegegroeid, op tech- nisch vlak zijn er echt sprongen gemaakt.” “We waren, met alle respect, een plattelandsclubje, waar goedwil- lende ouders trainingen gaven. We hebben een professiona- liseringsslag doorgevoerd en geïnvesteerd in kwaliteit. Goede trainers aangetrokken en struc- ‘Doener’ Hans Verschoor altijd in de weer voor KMD “Ik sta tussen trainer en spelersgroep”, zegt Eus Zwirs over zijn rol bij de selectie van Quintus. “Ik de cultuurbewaker van de club? Zo zou je het kunnen noemen.” “Wat die typische Quintus-cultuur precies is? Vooral niet te ingewik- keld doen. In het veld klappen we erop, maar we houden na afloop ook van een drankje. We zijn een club van eenvoudige jongens. Als je normaal doet, doe je al gek ge- noeg.” Zwirs, 43 jaar, is al jarenlang de vaste tweede man bij de selectie van Quintus. Dat werd hij nadat op relatief jonge leeftijd gedwongen moest stoppen met voetballen. “Ik heb altijd in het eerste elftal gespeeld, maar op een gegeven moment ging dat gewoon niet meer. Mijn enkels waren versleten. nieuwe trainer maar hij haakte na twee weken af vanwege privéom- standigheden. Heb ik het seizoen weer afgemaakt. We stonden zevende, maar kwamen nog heel dicht bij deelname aan de nacom- petitie. Doordat we de laatstewed- strijd met 5-4 verloren, kwamen we net een paar punten tekort.” Maar iedere keer keert Zwirs te- rug in de rol van assistent. “Daar voel ik me goed bij, hoor”, verze- kert hij. “Dat halve seizoen na het vertrek van Piet Doorn was wel gaaf. Toen dacht ik wel: dit is wel het, de hoofdtrainer hoeft niet bang te zijn dat ik aas op zijn stoel- tje, haha.” Die hoofdtrainer is voor het twee- de opeenvolgende seizoen Niels Drabbe. “Een aardige vent die goed ligt in de groep”, weet Zwirs. “Hij begrijpt hoe het hier bij Quintus werkt. De training pakken we altijd samen op. Ik probeer altijd tussen trainer en spelersgroep te staan. Ik fungeer als een soort klankbord. De jongens weten altijd dat ze bij mij terecht kunnen. Als er iets speelt, bespreek ik dat met Niels.” Twee seizoenen geleden moest hij ‘inspringen’ toen het spaak liep met trainer Peter Eikelboom. Zwirs: “Dat was een bewogen sei- zoen. Voor de winterstop zat ik twee weken op de bank, daarna zou Marcel Jongeleen komen als erg leuk. Ik ben toen ook begon- nen aan de trainerscursus, maar de manier waarop door die KN- VB-docenten werd les gegeven was niks voor mij en na een half jaar ben ik gestopt. Later heb ikme nog een keer ingeschreven voor cursus. Toen werd ik echter niet toegelaten.” Hij is er niet rouwig om dat hij zijn trainerspapieren niet heeft ge- haald. “Ik voel me goed in deze rol en heb geen enkele ambitie om elders te gaan trainen. Ik ben een Quintus-man. De club waardeert Bij een operatie hebben ze kraak- been weggehaald. Ik had een Van Basten-enkeltje. Ik was gek van voetballen en speelde ook in de zaal. Vijf keer in de week was ik bezig. Na die operatie heb ik het nog wel geprobeerd, maar ik had te veel pijn.” “Ik had altijd al jeugd getraind en ben vrijwel meteen bij de selec- tie gekomen als trainer van het tweede.” Twee keer was hij inte- rim-hoofdtrainer. De eerste keer toen Quintus tijdens het seizoen afscheid had genomen van Piet Doorn. “Dat ging niet helemaal lek- ker. Toen ik het overnam, stonden we er slecht voor, maar we promo- veerden wél.” Eus Zwirs cultuurbewaker bij Quintus tuur aangebracht. Dat is een compliment aan iedereen die zich daar sterk voor heeft ge- maakt.” “KMD is echt een familieclub. Voor veel mensen is het thuis. Gelijkertijd is er ook de drang, bij de selectie, om de preste- ren. Dat zorgt soms voor een sportief spanningsveld, zeker als er wat jongens van buitenaf komen.” Zijn maatpak van voorzitter heeft hij een paar jaar gele- den ingeruild voor die van as- sistent-grensrechter. “Ik ben eerst nog anderhalf jaar leider geweest. Maar daar kon ik toch niet helemaal mijn ei in kwijt. Ik ben niet zo iemand die een arm op een schouder van een teleurgestelde speler legt, die net te horen heeft gekregen dat hij niet speelt. Zo’n type ben ik niet. Ik ben meer een doener. Dus toen die functie van assistent-scheidsrechter vrijkwam, heb ikmijn vinger op- gestoken.” “Ze zeggen dat het een on- dankbare taak is, maar ik vind het leuk om te doen. Ik probeer zo eerlijkmogelijk te vlagen. De boel belazeren met buitenspel leidt alleen maar tot onrust in het veld. Mijn advies aan alle grensrechters: niet doen.” HEULWEG 32-A 2291 BZ WATERINGEN TEL.: 06 - 46 35 57 88 INFO@VOETBALSCHOOLSTAPVOORSTAP.NL WWW.VOETBALSCHOOLSTAPVOORSTAP.NL Vraag aan een voetballertje ‘Wat wil je later worden?’, 99% zal zeggen profvoetballer! Dat zeggen ze puur omdat ze voetballen het leukste vinden van alles wat er is. Dit is ook het doel van de voetbalschool. De kinderen laten doen wat ze het leukste vinden en ze daarbij stapsgewijs op technisch gebied beter maken. Deze trainingen moeten ervoor zorgen dat de spelers spelenderwijs hun (basis)vaardigheden verbeteren. Alles zal in het teken zijn van het ‘STAP- principe’, dit staat voor ‘Stapsgewijs, Techniek, Alles met de bal en Plezier’. 0193000.pdf 1 16-8-2017 10:23:47 www.kwekerijpanda.nl Aubergine & Strelitzia 0193903.pdf 1 16-8-2017 9:59:31 0195253.pdf 1 25-7-2017 13:56:52