VoetbalJournaal Lek & IJssel, april 2019

Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM 5 DCV-coryfeeën staan centraal in jubileumboek Hans Gräffner Gräffner, in het da- gelijkse leven taxa- teur van een verze- keringsbedrijf, houdt wel van uitdagingen. “Dat is dit wel”, zegt hij. “Er is genoeg om over te schrijven. Toen ze iemand zochten voor het samenstellen van het jubi- leumboek heb ik in een enthousias- te bui geroepen dat ik dat wel wilde, niet wetende wat voor werk er alle- maal aan vast zou zitten. Daar te- genover staat dat het heel erg leuk is om te doen.” Hij heeft inmiddels een opzet ge- maakt hoe het boek er straks uit moet komen te zien, met ruim twin- tig hoofdstukken. “Ik wil geen boek maken met alleen maar historische feiten. Dat leest niet lekker weg. Ui- teraard heb ik een hoofdstuk gewijd aan de ontstaansgeschiedenis van de club, maar ik probeer me vooral te focussen op belangrijke DCV’ers. Voorzitters, ereleden, leden van ver- diensten en voetballers natuurlijk.” Zo is Gräffner van plan een hoofd- stuk te reserveren voor alleen Ri- nus Terlouw, volgens de Ouderker- ker de beste voetballer ooit bij de Krimpense club. “Daar is geen dis- cussie over. Hij werd geselecteerd voor het Nederlands elftal toen hij nog bij DCV speelde.” Later vierde Terlouw, die actief was in de na-oor- logse jaren, grote successen met Sparta. “Hij heeft in totaal negen interlands gespeeld.” Het was in de periode dat DCV in de tweede of derde klasse van het vaderlandse voetbal acteerde. De eerste klasse was toen het hoogste niveau. “DCV speelde in die periode regelmatig beslissingswedstrijden in De Kuip. Er is gespeeld tegen De Musschen en VOC. Dan kwamen er zomaar vijfentwintigduizend toe- schouwers kijken.” Ook andere topspelers uit de rij- ke geschiedenis zet Gräffner in de spotlights. “Ik behandel steeds een periode van tien jaar en daarbij heb ik gekeken welke speler in die peri- ode gezichts- of spelbepalendwas.” Een speler uit ver vervlogen tijden was Gerrit Stam. “Een robuust wer- kertje die later nog assistent van trainer Piet Lagarde werd.” In de zeventiger jaren gaat die titel naar Radomir Milic. “Die kwam uit Joegoslavië. Hij is de beste spits die DCV ooit heeft gehad. De club had een baan geregeld in de Stormpol- der bij een scheepvaartbedrijf en daardoor speelde hij bij ons.” Uit zijn eigen periode koos Gräffner voor Jan de Boer. “Een laatste man met een enorm voetballend vermogen. Hij heeft zestien jaar in het eerste gespeeld. Daarmee is hij overi- gens niet de speler met de langste dienstjaren in DCV 1. Dat is Cees Boers, die speelde negentien jaar voor de hoofdmacht.” Zelf kon hij er ook wat van. Hij was speler van DCV van 1979 tot en met 1994. “Ik ben drie keer kampioen geworden, maar ook twee keer gedegradeerd.” Gräffner behoorde, met De Boer overigens, tot de ploeg die in het seizoen ‘89/’90 naar de hoofdklas- se promoveerde. “Dat was een be- wogen seizoen omdat het bestuur besloot het contract van trainer Joop Molendijk niet te verlengen. Ze vonden hem niet passen bij de club. Het bestuur was gek van Geert Meijer, die daarvoor al trainer was geweest en assistent was gewor- den bij Feyenoord.” “Er stond toen echt een elftal, dat zich niets aantrok van de trainer- sperikelen. Bij HSMH in Den Haag werden we kampioen. We stonden één punt voor en moesten winnen. Bussen vol supporters zijn ons ach- terna gereisd. Wewonnenmet 2-0.” DCV handhaafde zich een paar jaar op het hoogste amateurniveau. “Gemiddeld kwamen er zeven-, achthonderd toeschouwers.” Gräffner hield zich, tussen alle ‘aankopen’ van buitenaf, als echte DCV’er goed staande. “Ik was een mentaliteitsverdediger. Ik was een schone, was zelden geschorst ook. Ik was op een gegeven moment aanvoerder en kon altijd goed over- weg met de scheidsrechters die we hadden in de eerste klasse. Met praten kon ik veel oplossen. In de hoofdklasse kenden ze me niet en daardoor liep ik tegen aanzienlijk wat meer kaarten op.” IJsseldijk 177 | 2924AV Krimpen aan den IJssel | Tel. 06 1313 3441 | info@kdgtrading.nl WWW.KDGTRADING.NL 0225890.pdf 1 14-3-2019 10:23:17 BEWOGEN LAATSTE TIEN JAAR Voor de oudere DCV-supporter was het moeilijk te verkroppen: de over- gang van de zondag naar de zater- dag. In het jubileumboek besteedt Hans Gräffner er uiteraard aan- dacht aan. “Eigenlijk is die switch al in de jaren daarvoor ingezet. Spor- tief ging het steeds slechter. In het laatste seizoen op zondag degra- deerde de club van de tweede naar de derde klasse. Het bestuur heeft, denk ik, goed geluisterd naar de wensen van de huidige generatie.” Die ‘huidige’ generatie kende een opvallend snelle opmars. Twee seizoenen geleden promo- veerde DCV zelfs naar de eerste klasse. “Dat was net iets te hoog gegrepen.” DCV speelt volgend seizoen in oud tenue DCV speelt komend seizoen in een shirt dat knipoogt naar het rijke verleden van de club. Alle teams van de eeuwling dragen dit retro-tenue. “Van de JO7 tot en met het eerste elftal”, aldus voorzitter Siemen de Wilde. Het retro-tenue bestaat uit het shirt, broek en kousen. “Op de rode sokken staat het jaartal van de club”, zegt De Wilde. “Het shirt heeft een kraagje met van die touwtjes. Het doet mij erg den- ken aan shirts die ze in de jaren vijftig droegen.” Het retro-tenue werd tijdens de nieuwsjaarsreceptie gepresen- teerd aan de leden. Volgens De Wilde waren de reacties positief. “Ze vinden het een mooi tenue dat eer doet aan onze kleuren.” Het startsein voor het jubileum- jaar werd 1 november van het vorig jaar al gegeven toen de klok in de kantine werd aangezet. De klok tikt een jaar terug naar hét moment van het 100-jarig bestaan, 1 november 2019. Vrijwel alle activi- teiten die DCV organiseert zullen in het teken staan van het jubileum. Hoogtepunt van de viering ligt in het weekeinde van vrijdag 1 en zater- dag 2 november. Dan is er een offi- cieel gedeelte (reünie) en een groot feest. De Wilde: “Er komt een grote tent te staan. Dat zal een andere zijn dan de tent die we in de zomer ge- bruiken. Je zit tegen de winter aan.” DCV, mét Hans Gräffner, promoveerde in 1990 voor het eerst naar de hoofdklasse. De beeldbepalende tribune van DCV toen deze werd gebouwd. “1 november”, zegt Hans Gräffner met een kleine zucht. “Dan moet hij er liggen.” De auteur van het jubileumboek van DCV, dat afstevent op zijn honderdste verjaardag, heeft zichzelf een ‘pittige’ opdracht gegeven, want het naslagwerk moet straks uit ongeveer 125 pagina’s bestaan. “Ik heb al heel veel interviews gedaan, maar moet er ook nog veel doen.” 0223789.pdf 1 28-3-2019 9:50:49