VoetbalJournaal Lek & IJssel, april 2019

27 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Nadat Nieuwer- kerk twee sei- zoenen geleden al begon met pres- tatievoetbal op zaterdag volg- de vorig jaar zomer het tweede team. Van Buren, al jaren trainer bij de club van sportpark Dor- restein, werd met Steine ge- vraagd om het project in goede banen te leiden. “We wisten dat het niet gemakkelijk zou zijn en dat we met tegenslagen te ma- ken zouden krijgen, maar dat het zo extreem zou zijn hadden we niet verwacht.” Toen Van Buren en Steine na hun zomervakantie in augustus de eerste training van de selec- tie bijwoonden, zagen zij daar 37 spelers lopen. “Voor twee teams was dat al krap. Toen wisten we al dat we een beroep moesten gaan doen op spelers uit andere teams.” Dat zij echter vijftig spelers zou- den gebruiken, konden zij op dat moment niet bevroeden. “Het is inderdaad een enorm aantal. Maar ja, we hebben veel blessu- res gehad. Dan gaat het snel.” De ‘ronselpraktijken’ van Van Buren en Steine werden danig op de proef gesteld. “We hebben overal spelers weggeplukt. Van zondag 2 tot andere zondag- en zaterdagelftalen. Als we straks kampioen worden, kan je gerust spreken van een kampioenschap van de hele club”, zegt Van Buren (33), die zijn elftal ook structu- reel versterkte. “Daarbij hebben we gekozen voor een mix, van jeugd en oudere spelers. Vanuit de A zijn vijf, zes spelers ver- Succes Nieuwerkerk 2 heeft vele vaders Het eerste seizoen van Nieuwerkerk 2 op zaterdag verloopt niet bepaald vlekkeloos. “We hebben al meer dan vijftig spelers gebruikt”, reageert trainer Maurice van Buren. Ondanks die lastige omstandigheden heeft hij het nu samen met Thijs Steine, met wie hij de technische staf vormt, ‘aardig op de rit’. In de verte lonkt zelfs het kampioenschap. vroegd overgeheveld. Die oude- re jongens hebben we uit ondere andere de lagere teams geplukt. Als Nieuwerkerk hebben we het geluk dat we kunnen terugvallen op een brede basis. Was die ba- sis er niet geweest, dan betwijfel ik het of we het seizoen hadden kunnen uitspelen.” In die omstandigheden is het des te opmerkelijker dat Nieuwer- kerk bovenaan staat. “Ach”, re- lativeert Van Buren. “Met deze selectie moeten we ook wel wat in de reserve vierde klasse.” Dat is niet het podium waar Nieu- werkerk met het tweede elftal wil spelen en waar spelers, met ambitie, willen uitkomen. “Als nieuwkomer op zaterdag zijn we ingedeeld op het laagste niveau. De club heeft nog gepro- 0216127.pdf 1 5-4-2019 15:21:37 op zondag. “Ik ben betrokken ge- raakt bij de club door mijn twee zoons die er voetbalden. Ik heb al- tijd training gegeven of een ploegje gecoacht. Mijn beide zoons spelen niet meer, maar ik ben zelf blijven hangen.” Zijn eerste seizoen bij Nieuwer- kerk 1 was meteen een roerige. In oktober maakte de club bekend definitief over te stappen naar de zaterdag. “Dan moet je nog bijna een heel seizoen verder. Zo’n be- sluit hakt er natuurlijk in bij de spe- lers, los van het feit dat je als club wordt teruggeworpen naar het laagste niveau. Voorbeelden van spelers die er bij clubs in een soort- gelijke situatie met de pet naar gingen gooien zijn er legio. Ik neem daarom mijn petje af voor onze jongens. Die raapten hun boeltje bij elkaar en hebben tegen elkaar gezegd: we gaan lol maken. Daar- door wonnen we nog de tweede perio- detitel ook. De club blij, spelers ook, want die hadden zich mooi in de kij- ker kunnen spelen.” Zeven spelers maakten de overstap van de zon- dag naar de zaterdag. Naast dat zevental kreeg Ron Luijten, die al een seizoen kwartier had gemaakt op zaterdag als trainer, Lansbergen erbij. “Ik kende Ron al, want ik heb met hem bij het tweede gewerkt. Ik hoefde me ook niet aan de spelers voor te stellen. In de winterstop zijn we met de zaterdag- en zondags- electie gezamenlijk naar Marbella geweest. Dat was een goede zet van de club.” Met Mathew van Kampen zorgt Lansbergen ervoor dat alle niet voetbalgerelateerde zaken goed geregeld zijn. “Van het invullen van het digitale wedstrijdformulier tot het klaarleggen van het tenue. In de rust zorgen we voor de thee.” Hij let er ook op dat zijn jongens genoeg vitamientjes binnenkrijgen. “Ik heb altijd sinaasappels bij me en die snij ik in stukjes. Dat vinden ze lekker in de rust. Ik neem ook altijd bananen mee. De plaatselijke groenteboer is heel blij met mij.” Hij is donderdag altijd op de club. “Dan kijk ik naar de training en drink ik een glaasje mee. Ook wip ik op dinsdag nog even snel langs, maar dat is meer als ik nog een shirtje, broekje of sokken mis. Het komt wel eens voor dat die per ongeluk in een tas van een speler terecht- komen. Dan app ik even en maak de uitrusting weer compleet.” Genieten doet hij van de voetbal- humor. “Laatst nog was Bart Slob jarig. Nou, Bart op de tafels in de kantine en iedereen zingen. Ik weet niet hoeveel appjes hij heeft ge- kregen met felicitaties. Tot aan de volgende dag aan toe. Toen heb ik toch nog even de ledenlijst erbij ge- pakt. Bleek Bart in september jarig te zijn. Dat is mooi toch?” De vierde klasse is daarom even wen- nen voor Lansber- gen. “We spelen regelmatig wedstrijden waarin de tegenstanders over de schreef gaan. Dat vind ik jammer, maar blijkbaar is dat inherent aan het niveau. Het enige antwoord: pro- moveren.” Over promotie gesproken, de car- rière van Lansbergen als teamma- nager zit in een stijgende lijn. “Zo zou je dat kunnen zien”, reageert hij. Voordat hij leider werd van het eerste elftal bekleedde hij de functie bij het twee- de (drie seizoenen) en daarvoor het derde (twee seizoe- nen) elftal beerd om ons in de reserve der- de klasse te krijgen, maar dat is niet gelukt.” Dus is het voor Van Buren en Steine zaak om het tweede snel op een hoger niveau te krijgen. Dat is volgens Van Buren mak- kelijker gezegd dan gedaan. “We spelen soms tegen teams waar het ons vrij gemakkelijk afgaat, maar aan de andere kant krijgen we ook te maken met elftallen die heel aardig kunnen ballen en of veel ervaring hebben. Capel- le 4 is daar een goed voorbeeld. Daar speelt Michel Laanen, die jarenlang in het eerste elftal bij Nieuwerkerk speelde.” Grote concurrent om de titel is echter CKC 2. “Voor CKC geldt hetzelfde verhaal als voor ons, naar de zaterdag gegaan en be- zig om een team op te zetten.” “Niet alleen de resultaten, maar ook de spelvreugde heeft deze ploeg op de been gehouden”, stelt Van Buren. Hij koppelt die spelvreugde ook aan de ge- waagde wedstrijdtactiek en spelprincipes die Nieuwerkerk 2 hanteert. “We spelen altijd met drie verdedigers. We willen do- mineren, een overtal op het mid- denveld en aanvallen via de flan- ken. Dat kan op dit niveau waar we vaak veel sterker zijn dan de tegenstanders.” Leo Lansbergen heeft een advies voor alle moeders die nog een leuke jongen zoeken voor hun dochter. Die zijn bij de, vrijgezelle, spelers van Nieuwerkerk aan het goede adres. “We hebben de ideale schoonzonen”, zegt de teammanager van Nieuwerkerk 1. “Nette, fatsoenlijke knapen die zich nooit misdragen. Niet op het veld en niet in de kleedkamer.” Leo Lansbergen voelt zich wel bij de keurige jongens