VoetbalJournaal Lek & IJssel, april 2019

19 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Hij wijst naar zijn rechterknie. “Dat is de boosdoener”, zegt Wesley de Leeuw. De 24-jarige inwoner van Polsbroek heeft er inmiddels mee leren leven dat hij nooit meer zal voetballen. In het leiderschap van het tweede elftal van SPV’81 heeft hij een nieuw tijdverdrijf gevonden. “Ik geniet ook langs de lijn.” Patricia Bear is van het type ‘aanpakken’ en ‘doorpakken’. Dat hadden ze bij SVS ook gezien, vandaar dat de vorige jeugdvoorzitter Peter Lanser de sinds kort in Krimpen woonachtige moeder van een voetballende dochter vroeg hem op te volgen. De Leeuw, die be- zig is om accoun- tant te worden, moet een beetje gniffelen als hem wordt ge- vraagd naar de tactiek van zijn ploeg. “Dit seizoen ligt de nadruk op het houden van de nul. Veel ploegen gaan uit van de aanval, wij niet. Ik vind dat wel mooi.” “Ik ben twee seizoenen samen met Leon Oskam leider geweest van het tweede. Dit seizoen heb- ben we aanvulling gekregen van Jaap Kok. Jaap is helemaal wild van het Italiaanse voetbal, die zweert bij catenaccio. Hij zegt al- tijd: ik win liever met 1-0 dan 3-1. Als voormalig verdediger kan ik dat alleen maar ondersteunen. Hoe minder goals je tegen krijgt, hoe minder je er ook hoeft te maken. Sinds de komst van de Jaap is de nul dus heilig.” Die Italiaanse tactiek legt SPV’81 2 geen windeieren, want op tweederde van de competitie heeft het van alle ploegen in de reserve zesde klasse de min- ste verliespunten. “Voor wat het waard is”, haalt De Leeuw quasinonchalant zijn schou- ders op. “De stand geeft een heel vertekend beeld. Oudewa- ter 6 staat eerste. Wij hebben tien punten minder, maar ook zes wedstrijden minder. Eerst zullen we er een paar moeten winnen ommaar enigszins in de buurt van Oudewater te komen. Patricia Bear staat bij SVS graag met voeten in de grond Wesley de Leeuw geniet als SPV’81 2 de nul houdt zig om een nieuwe Hoofd Jeugd Opleidingen te vinden en aan te stellen.” In de organisatiestructuur bij SVS, dat een kleine dertig jeugdteams heeft, neemt de Hoofd Jeugd Op- leidingen een belangrijke plaats in. Hij bewaakt de structuur op het technische vlak. “Het is niet zo dat ik me op dat gebied volledig afzij- dig hield”, zegt Bear. “Ik sta graag met mijn voeten in de grond en vind dat ik op dat vlak ook goed op de hoogte moet zijn. We werk- ten nauw samen. Ik heb door mijn ervaring een goed beeld van alle voetballertjes die er rondlopen. Ik bezoek van alle teams trainingen en wedstrijden.” Bear kent bijna alle spelers en speelsters. “Dat is het voordeel van dat ik jarenlang training heb gegeven en coördinator ben ge- weest bij de mini’s, de F- en E-pu- pillen. Uit die lichtingen ken ik ie- der kind.” Moeders die zich opwerpen als trainster, dat is vrij uitzonderlijk. Bear: “Voetbal is een mannen- ding, tenminste dat beeld is er. Ook ik stond eerst langs de zij- lijn. Blijkbaar viel ik op door mijn aanwijzingen, want de club vroeg me of ik wilde helpen bij de mini’s. Hoewel ik zelf in een ver verleden heb gevoetbald bij FC Boszoom, vond ik dat zeker in het begin best spannend. Ik wist niet of ik het kon. Ik vond het meteen leuk. Streng en rechtvaardig was ik. Bij kinderen van die leeftijd ben je een halve pedagoog.” Vol overgave heeft zij zich op haar nieuwe functie gestort. “Ik doe het niet alleen hoor”, benadrukt ze. “Edwin Knops helpt me. Gesprek- WWW.ANNAVITA.NL 010-4501147 0225468.pdf 1 2-4-2019 15:07:53 Op dit moment kan het nog alle kanten op.” Hij geniet ervan om onderdeel te zijn van een groepsproces. Dat miste hij toen hij een perio- de niet voetbalde. “Dat sociale gebeuren om het voetbal is heel belangrijk. Zeker in Polsbroek, waar SPV een belangrijke func- tie vertolkt.” Het liefst had hij natuurlijk als voetballer op het veld gestaan. “Dat heb ik inmiddels een plaats kunnen geven.” Hij gruwelt als hij moet terugdenken aan zijn revalidatieperiodes. “Dat was geen pretje om mee te maken. Ik gun zoiets niemand.” De eer- ste keer dat hij zijn kniebanden van zijn rechterknie afscheur- de, was hij pas achttien jaar. “Ik speelde nog bij de A1, maar mocht meedoen met het eer- ste. Uit bij SVS in Capelle. Ik ben geopereerd en daarbij hebben ze een stukje uit mijn hamstring gebruikt om mijn afgescheurde kruisband te vervangen. Bij de tweede operatie hebben ze een stuk uit mijn bovenbeenspier gehaald.” Tussen die twee blessures speelde hij geen wedstrijd. “Bij de eerste training ging ik weer door mijn knie.” De Leeuw twijfelde over een terugkeer en een nieuwe re- validatieperiode. “Bij een potje voetbal met vrienden ging het weer mis. Dat was zeg maar de druppel.” Zijn spelersoutfit heeft hij in- geruild voor een kostuum dat bij zijn functie als leider hoort. “We maken met zijn drieën de opstelling. Onze vaste krachten, de steunpilaren, vullen we blind in. Dan kijken we per positie wie er het beste tot zijn recht komt. De verdedigers spelen bijna altijd, want daar is de spoeling dun. Daarentegen hebben we weer heel veel vleugelspelers. Het komt wel voor dat we er net genoeg hebben. We hebben drie seniorenelftallen en bij bles- sures in het eerste zijn wij ge- dwongen om spelers af te staan. Daar moet je niet over zeuren, want bij een kleine club weet je dat het zo werkt.” ken met ouders doen we altijd met zijn tweeën. Daarnaast heb- ben we twee coördinatoren, een- tje voor de bovenbouw, en eentje voor de onderbouw. We komen uit een situatie met drie coördinato- ren, verdeeld over de boven-, mid- den- en onderbouw, maar door de komst van een hjo hebben we de organisatie iets anders ingericht. Door de hoeveelheid werk dat op ons afkomt, zou het echter goed zijn als we twee extra coördinato- ren erbij zouden krijgen.” Bear is intussen druk bezig met de team- en trainersindeling voor volgend seizoen. “Ouders, spelers en trainers willen graag ruimschoots voor het begin van de nieuwe competitie weten waar ze aan toe zijn. Ik doe zulke dingen daarom op tijd. Als ik iets doe, doe ik dat graag goed, dat voorkomt ook slapeloze nachten.” “Peter deed heel veel”, zegt Bear (41), die sinds dit oktober van het vorig jaar in officiële functie is. “Hij had zo veel taken op zich ge- nomen, dat was niet te doen. Ik heb ja gezegd, maar wel onder de voorwaarde dat ik de uitgedunde versie voor mijn rekening zou ne- men. Een deel van Peters’ taken hebben we verdeeld over de an- dere vrijwilligers.” Een deel van de taken is ook on- dergebracht bij de nieuwe Hoofd Jeugd Opleidingen, die door SVS was aangesteld. Tenminste, toen deze nog op sportpark Schen- kel werkzaam was. Bear: “Hij is in de loop van het seizoen echter weggegaan en daar- door is dat werk ook op ons bordje terecht gekomen. Voor volgend seizoen zijn we druk be-