VoetbalJournaal Gorinchem, april 2019

7 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM ‘Vrijwilligerswerk kan ook verbinden’ G-team Unitas zoekt voetbalmaatjes Frans de Beer schuift graag aan om te vertellen over het vrijwilligerswerk en het beleid op dat gebied bij Unitas. Hij is door voorzitter Digerto Biemans naar voren geschoven om duidelijk te maken wat de rol van een vrijwilliger kan zijn. Unitas heeft al meer dan 25 jaar een team voor voetballers met een beperking. Weinig spelers hebben zoveel plezier in het spelletje dan de spelers van een G-team. Dat blijkt ook tijdens een trainingsavond op Molenvliet. GORINCHEM – De Beer benadrukt dat hij best wat voor Unitas wil betekenen, maar dat zijn bij- drage als vrijwilliger niet in verhouding staat tot wat veel anderen voor Unitas doen. ,,Wat ik bijzonder vind, is dat je bij Unitas een groep men- sen treft die bijna dag en nacht voor die mooie vereniging be- zig is.” De Beer verwijst naar al die vrijwilligers die voor de terreinen zorgen waardoor er elk weekeinde gevoetbald kan worden. Hij noemt het ‘de leden met de groene vingers’. De bezetting van de kantine is bijna een dagtaak op zich. Ook daar wordt de juiste balans ge- vonden. ,,Op donderdagavond en tijdens de weekeinden zie ik ook spelers van het eerste elftal bardiensten meedraai- en. Dat spreekt mij aan.” Op voetbaltechnisch vlak weet De GORINCHEM - François Cham- bone maakt deel uit van het hoofdbestuur van Unitas en beweegt zich samen met Sjaak Leenmans ook nadrukkelijk rond het G-team. ,,De boys zijn super enthousiast, maar soms vinden ze het ook wat ingewik- keld”, vertelt Chambone. Zo heeft doelman Arnold nu even geen zin om op de teamfoto te gaan. Geen probleem uiter- aard. Arnold verstaat zijn vak als keeper wel goed. Tijdens het onderlinge partijtje op maandag laten John en Maar- ten zien heel behoorlijk te kun- nen voetballen. Maarten valt op door zijn goede linkerbeen. ,,Ik ben er vanaf 2011 bij. Leuk hoor, want ik kan die trainings- avond niet missen.” Joop en Leen zijn sinds de start van het G-voetbal 25 jaar lid bij Unitas. De twee zijn alleen ver- deeld als het over Feyenoord en Ajax gaat. Overdag werken zij samen bij Avres in de groen- voorziening. Joop wist dat zij op 18 april een jubileum hadden bij de club, toen waren zij 25 jaar bij Unitas. En dan is er ook Beer dat er veel ouders zijn die vanaf minuut één hun kinde- ren begeleiden en vervolgens binnen Unitas doorgroeien tot JO19. Dat is een interessante groep mensen, want die men- sen zijn er altijd. Vaak ook door de week, maar zeker op zater- dag. ,,Daarom zijn die jongens en meisjes in staat om hun hob- by voetbal uit te oefenen. Het werken als vrijwilliger verbindt, maar helpt ook de maatschap- pij”, geeft De Beer het belang van dit werk aan. VAKMENSEN Dan is er een groep leden die projectmatig ingezet kan wor- den. De Beer wijst naar de ko- lossale veranda die op de kop van het hoofdveld aan het club- gebouw is verrezen. ,,Dat bewijst nog eens wat een vakmensen er binnen Unitas rondlopen, want wat hier gepresteerd is, is geen kwajongenswerk. Absoluut vak- Bezoek Robeysportswear.com werk. En wat een plezier heb- ben de toeschouwers al van dit smaakvolle en overdekte terras. Het is echt een kunst voor een vereniging om leden in te scha- kelen voor vrijwilligerswerk. Hoe krijg je die mevrouw of mijnheer op de juiste plek. Bij Unitas bestaat de unieke si- tuatie dat alle kinderen, op welk niveau dan ook, gelijke aantallen trainingsuren krijgen aange- boden. Onervaren trainers, en dat zijn ook vrijwilligers, krijgen trainingsstof aangeboden van vakmensen, die wel de juiste competentie hebben.” PROJECTMATIG Als je bij een vereniging wilt horen zou je daar ook wat voor terug moeten doen. Frans de Beer is het daar hartgrondig mee eens. “Zelf wil ik per jaar vijf activiteiten doen. Dat varieert van een bardienst tot het fluiten van een wedstrijd. Als er iets projectmatig aangepakt moet worden, ben ik ook van de partij. Voor de vereniging is het van belang om die grote groep slapende vrijwilligers in beweging te krijgen. Ik ben ervan overtuigd dat er een grote groep is die echt wel wat zou willen doen. Maar wees concreet en biedt die mensen wat aan wat bij ze past. Waar ik in geloof, is een team bouwen. Hoe leuk is het om regelmatig met een vast team iets voor Unitas te betekenen. Waarom zou je niet als team een wedstrijd leiden of als team een barbezetting te regelen. Vrijwilligerswerk kan ook verbinden.” nog Peter, want Joop, Leen en Peter vormen een drieling. ,,Peter heeft niets met voet- bal. Jammer hoor, hij heeft het wel geprobeerd, maar hij had het goede gevoel niet”, vertelt Leen. John is anderhalf jaar bij de club. ,,Ik heb een jaar of zeven bij LRC Leerdam gevoetbald maar hier is het ook leuk. Ik hoop echt dat er nog een paar spelers bijkomen. Jongens, kom gewoon een keer kijken en meedoen. Alles is top ge- regeld. We kunnen met een busje naar uitwedstrijden en Unitas zorgt voor wedstrijd- kleding en trainingspakken”, vraagt John in een soort open brief aan sportieve sporters vanaf zestien jaar. Harry vormt ook een belang- rijk onderdeel van het team. Hij zit naast het voetballen op dinsdag ook op dansles. Chambone: ,,Het is een mooi team en ze redden zich pri- ma. Ze wonen vrijwel allemaal zelfstandig.” Unitas was in het verleden een G-voetbalbolwerk met twee teams in competitie. Nu is dat wat minder. ,,Er zijn in de loop der jaren steeds meer clubs met G-voetbal begonnen. Dat maakt de spoeling wat dunner natuurlijk. Wij werken regelmatig samen met LRC Leerdam. Soms doen spelers van hun ook met ons mee en andersom gebeurt dat ook. Als iedereen er is trainen wij met acht spelers. Ze zijn er altijd. Daar speelt het weer geen rol bij. Met heel slecht weer gaan ze wel eens naar onze interne sportschool van Lennart van de Herik. En vergis je niet, sommige jongens doen ook nog wel wat anders dan voetballen. Er zitten er op dansen en handbal.” Langs de kant staat Matthijs naar de training te kijken. Zijn hart ligt waarschijnlijk bij Uni- tas maar hij maakte dit sei- zoen een transfer naar Slie- drecht. Joop en Leen zitten er wel een beetje mee dat hun clubje zo klein is. ,,Wij moeten er echt wat aan gaan doen. Gewoon eens aan wat jon- gens vragen of ze op maan- dag mee willen komen doen.”