VoetbalJournaal Bollenstreek, december 2018

27 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. Op het grote bord in de vergaderruimte van het bijgebouw op sportpark De Kooltuin staan wel twintig voetbaltermen. Johan Peper, de nieuwe hoofd jeugdopleidingen van FC Rijnvogels, is niet beroerd om ze één voor één op te sommen. “Scherper spelen, dekken, knijpen, diepte zoeken.” Zo gaat hij nog een tijdje door. Nog een klein jaar duurt het bewind van Tino de Groot als voorzitter van Van Nispen. Op 19 september 2019 geeft hij de voorzittershamer na 22 jaar over, indien de leden akkoord gaan, aan Peter Geerlings. “Ik verdwijn niet, maar heb me wel voorgenomen om even onzichtbaar te worden”, aldus De Groot. “Dat begrijpen kinde- ren van zeven, acht, negen jaar toch niet”, reageert Peper. “Al- les is samen te vatten in aanvallen groot en verdedigen klein.” Als het aan Peper ligt spreken alle trainers van de Katwijkse club weer snel de begrijpelijke taal. Met kreten uit het vakjargon moet het maar snel afgelopen zijn. “Helemaal mee eens”, zegt trainster Wilma Plokker, die zich voor de training van de mi- ni’s, evenmeldt in de trainerskamer. “We zijn als club op een gegeven doorgeslagen naar het verkeerde. Op de eerste plaats stond presta- tie en dan pas kwamen zaken als zelfvertrouwen en plezier. Begin bij de jongste jeugd met plezier, geef ze een bal. Dat competitie-element wordt zwaar overschat.” Peper hoort het instemmend aan. “Het is belangrijk dat er een omslag indenkenkomtbijdezeclub.”Devijf- tiger, die hoofdtrainer was bij SVOW, Zestienhoven, HPSV en Houtwijk en daarnaast bij veel clubs een goede jeugdopleiding neerzette, moet de jeugdtak van nieuw elan voorzien. “De boel opfrissen”, noemt hij het zelf. “Door wat voor reden dan ook functioneerde het de laatste jaren allemaal wat minder goed. Zo’n pe- riode maakt iedere club wel eens mee. Er is durf en moed voor nodig Zijn vertrek is, door- dat een geschikte kandidaat-opvolger in beeld kwam, in een stroomversnelling geraakt. De Groot wilde zelf nog wel door tot 2020. “Dan zou ik er 25 jaar als bestuurslid hebben opzitten. Een mooi, rond getal.” Maar De Groot maakt graag plaats, omdat hij, wat hij altijd heeft gedaan, het belang van Van Nispen voorop heeft ge- steld. “Ik heb nu een ideale op- volger. Over drie jaar is die er misschien wel niet meer. Ik ken Peter van de Stichting Voetbal De Zilk, waar hij voorzitter van is. Hij is zakelijker dan ik, maar ook met een Van Nispen-hart. Ik kan straks met een gerust ge- voel afscheid nemen, omdat ik weet dat mijn erfenis bij hem in goede handen is.” De nieuwe voorzitter ‘erft’ van De Groot een gezonde club met een prachtige accommodatie. Een accommodatie waar de hui- dig voorzitter met zijn bestuur jarenlang voor moest vechten. “We hebben het niet cadeau gekregen”, zegt hij over zijn le- venswerk. “Het is begonnen te spelen in 2002. Toen hebben we als bestuur bij de gemeente al aangegeven dat er een win- win situatie te behalen was. Een nieuw complex voor ons, en door het draaien van de velden grond om woningen op te zetten, een mooie deal voor de gemeente.” Pas in 2015 was voor Van Nis- pen met succes het eindpunt bereikt. “Vooral de laatste drie, vier jaar waren tropenjaren”, kijkt De Groot, docent economie in het middelbaar onderwijs, te- rug. “De gemeente heeft lang liggen slapen. De Zilk werd niet serieus genomen.” Dat prikkelde De Groot om de lokale politiek in te gaan. Hij zat Johan Peper moet de jeugdopleiding van FC Rijnvogels gaan ‘opfrissen’ Van Nispen is levenswerk voor Tino de Groot omdingen tewillen veranderen. Het bestuur heeft ingezien dat het tijd was voor verandering.” Elftalletjes en spelertjes lopen er genoeg op De Kooltuin. “Het was iedereen voor zichzelf”, zegt Peper. “Er was weinig structuur en organi- satie. Toen de teams na afloop van vorig seizoen de ballen moesten in- leveren werden er honderdveertig ballen minder geteld. Dat gebeurt onder mijn leiding niet meer”, is hij stellig. De neuzen dezelfde richting op krijgen is zijn eerste, belangrijke taak. Trainers moeten niet alleen dezelfde taal spreken, maar ook hetzelfde doen op het trainings- veld. “Er zijn er altijd bij die in eer- ste instantie de kont tegen de krib gooien”, vult Wilma Plokker aan. “Die kunnen moeilijk tegen verandering. Ik ben enthousiast. Er moeten zaken veranderen en goed ook.” Het niveau, waarop de jeugdteams bij Rijnvogels spelen, is niet om over naar huis te schrijven. Peper: “De meeste hoogste teams spe- len in de tweede klasse, de JO14-1 speelt in de eerste klasse. Het ni- veau is niet zaligmakend, wel de manier waarop we voetbal spelen.” Volgens Peper is FC Rijnvogels nu vaak een opleidingsinstituut van de grotere clubs in de regio. “Een spelertje die opvalt kan zo naar Quick Boys of Katwijk. We maak- ten het die clubs soms ook wel heel makkelijk door oefenwedstrijden te organiseren. Doen we niet meer. Ik misgun niemand een overgang naar een andere club, maar we gaan onze spelers niet in de etala- ge zetten.” Het maakt allemaal onderdeel uit van een groter plan om de voetbal- opleiding bij de ‘Kooltuinstrijders’ te verbeteren. “Ik heb een technisch plan geschreven dat als leidraad moeten fungeren van hoe we het de komende jaren gaan doen”, gaat Peper verder. “In dat plan staat al- les, van speelstijl tot trainingsop- bouw. Nu moeten we de juiste pop- petjes op de juiste plek krijgen. Dat wordt een gigantische uitdaging. Ik wil zo snel mogelijk aan de slag met een groep van tien, vijftien jonge trainers die we zelf opleiden. Het bestuur heeft daar zijn goedkeu- ring voor gegeven. Dat is weer een stap in de goede richting.” van 2010 tot 2014 namens de VVD in de gemeenteraad van Noordwijkerhout. Hij vond in de herontwikkeling van de velden een medestander in wethou- der Knap. “Net voor het einde van de collegeperiode was het erdoor. Er zijn mensen die mij belangenverstrengeling heb- ben verweten. Ik zie dat anders: ik ben opgekomen voor De Zilk. Het was en is een ontwikkeling die we als dorp hard nodig heb- ben.” De bijna tweehonderd woon-een- heden – drie appartementencom- plexen voor ouderen, eentje voor jongeren – zijn anno 2019 nog steeds niet gerealiseerd. Het ter- rein, waar de woningbouw is be- stemd, ligt braak. “Dat doet pijn”, erkent De Groot. “Als De Zilk heb- ben we die ontwikkeling nodig. We zouden in één klap een kwart groeien. De doorstroming zou op gang komen, wat ook voor ons als voetbalclub goed zou zijn.” Hij ziet zelf wat ‘vergrijzing’ met Van Nispen doet. “We kun- nen bij de jeugd nog maar net een elftalletje met genoeg jon- gens op de been brengen. We stevenen af op een omgekeer- de piramide. Dat is een punt van zorg voor onze club.” Ten tijde van het gesprek staat zowel de zaterdag 1 als de zondag 1 op kop in de derde klasse. “Ongekend”, zegt De Groot. “Het is uniek dat we twee standaardelftallen hebben. Dat kan gewoon. Ze bijten elkaar niet.” De Groot, die in 1995 eerst twee jaar penningmeester was voor- dat hij tot voorzitter werd ge- bombardeerd, is altijd een voor- uitstrevend denker geweest. “Ik heb al heel snel jonge, am- bitieuze mensen om me heen verzameld. Die mensen zijn erg trouw, want de penningmees- ter zit er al sinds 2002 en de voetbaltechnische man sinds 2003. We hebben altijd veel geïnvesteerd in de jeugd. Daar was in het begin geen geld voor, vandaar dat we nieuw leven in de sponsorcommissie hebben geblazen. Toen ik begon hingen er twee reclameborden, nu hon- derd. We hebben dertien, veer- tien hoofdsponsors.” Mogelijk keert hij straks toe tot die sponsorcommissie die hem na aan het hart ligt. “Maar ik wil mijn opvolger niet voor de voeten lopen. Ik heb me voorgenomen een half jaar onzichtbaar te zijn.”