VoetbalJournaal Bollenstreek, december 2017

WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN 27 BOLLENSTREEK Belangstelling na zijn vertrek bij Almere City was er genoeg, maar Jimmy Simons wimpelde alle interesse af. Totdat FC Rijnvogels, dat na het ontslag van Hein van Heek op zoek was naar een nieuwe trainer, aan de telefoon hing. “FC Rijnvogels is groot en klein tegelijk. Groot in naam, klein omdat het ook nog steeds een familieclub is met korte lijnen in de organisatie. Bij zo’n club is het prettig werken.” “Heerlijk”, was zijn eerste reactie na de eerste training op De Kooltuin op maandag 27 november. “Ik heb na mijn vertrek bij Almere een tijdje niks gedaan. Dat is in het begin even lekker, maar na verloop van tijd ga je het voet- bal en alles eromheen toch missen: de adrenaline naar de wedstrijd toe, het contact met spelers, technische commissie en supporters, het werken met de staf.” “Ik ben wel selectief in mijn keu- ze geweest”, vervolgt Simons (47). “Er hebben zich de voor- bije maanden clubs gemeld. Maar er zat niet een club tus- sen waarvan ik zei ‘dit is het’. Onvoldoende perspectief of gewoon niet het type club dat mij paste.” “Ik heb in oktober zelf een mail gestuurd naar een paar clubs waar ik wél wilde werken. Daar zat inderdaad ook FC Rijnvo- gels bij. Die mail was puur be- doeld om in beeld te komen voor volgend seizoen.” Dat Simons met die mail de weg opende voor een snelle terugkeer in de Bollenstreek kon hij toen nog niet bevroe- den. “Dat mensen en dus clubs mijn naam kennen als voetbal- ler van Rijnsburgse Boys en FC Lisse zal ongetwijfeld meege- speeld hebben,” denkt Simons. “Aan de andere kant: toen we in 1996/1997 kampioen werden bij FC Lisse stond er nog geen accommodatie die spik en span was. De tribune bestond des- tijds uit een verzameling hou- ten banken. Moet je nu eens kijken wat voor accommoda- ties ze hier in de Bollenstreek Aan een doelstelling, zo verdui- delijkt Simons, doet hij niet en zeker niet in de Bollenstreek ‘waar ieder woord op een weegschaal wordt gewogen’. “De positie op de ranglijst is ge- relateerd aan het proces dat je als team doormaakt.” Twee dagen voor zijn eerste training stond Simons aan de kant bij de met 1-3 gewonnen uitwedstrijd tegen Smitshoek. “De energie die de ploeg uit- straalde en de passie waarmee werd gespeeld, viel me op, Huig Hoek heeft dat goed opgepakt na het vertrek van Hein.” Si- mons zag naar eigen zeggen ook een paar ‘uitmuntende’ spelers. Verbeterpunten wa- ren er ook. “De samenwerking tussen de linies kon wel beter.” hebben staan”, is Simons vol bewondering. In dat veld van wat hij ‘krachti- ge’ clubs noemt, moet FC Rijn- vogels zijn plaats bevechten. En dat moet de club vooral doen op zijn eigen wijze. “Me- ten met Quick Boys, Katwijk, FC Lisse en Rijnsburgse Boys heeft geen zin. Meegaan in dat geweld moet je niet willen. Wij moeten er als ‘bescheidener’ club vooral voor zorgen dat we lastig worden voor andere clubs. Lastig in de zin van her- kenbaar voetbal spelen en een team hebben waarbij een te- genstander aan de vooravond denkt ‘daar spelen we niet graag tegen’. Als we dat als ons handelsmerk kunnen wegzet- ten, slaan we een grote slag.” Jimmy Simons: ‘FC Rijnvogels is groot en klein tegelijk’ Een trainer die er alleen bij wedstrijden is en een opstelling die door twee spelers gemaakt en meegedeeld wordt via de groepsapp. Het hoogste zaterdagelftal van Van Nispen is een vreemde eend in de standaardcompetitie. “Dit kan heel goed.” Voorzitter Tino de Groot ziet er het voordeel van in. “Je kunt nu op zaterdag én op zondag voetbal op ni- veau zien bij ons. Wat wil je nog meer?” Toen een groep voetbalvrienden een kleine twee jaar geleden aanklopte bij de dorpsclub uit De Zilk was niet iedereen even enthousiast. “Er was de nodige scepsis”, geeft De Groot, al 22 jaar voorzitter van Van Nispen, toe. “Ruud de Klerk en ik heb- ben de andere bestuursleden moeten overtuigen. Er was een angst dat het team een club in een club zou worden. Niemand kenden die jongens ook.” “Achteraf gezien heeft het fan- tastisch uitgepakt. Ze hebben Van Nispen positief op de kaart gezet door kampioen te worden en zijn heel snel geïntegreerd binnen de club.” “Ik begreep die angst wel hoor”, zegt Sven Hensbergen (26), één van de dragers van het ‘project. “We waren totaal onbekenden.” Toen Hensbergen en zijn zestien voetbalvrienden met hun plan aanklopten, hadden ze al heel wat keren ‘nee’ te horen gekre- gen. “We hadden er ook voor kunnen kiezen omergens in een lager elftal te gaan spelen”, rea- geert de oud-doelman van Noord- wijk. “Maar we wilden nog wel op een beetje niveau voetballen. We hebben het geprobeerd bij SJC, maar de club zag het niet zitten. Via trainer Kees Zethof zijn we in contact gekomen met Van Nispen. Daar waren ze meteen enthousi- ast.” Eén van de KNVB-eisen om in het standaardvoetbal te mogen uitko- men is een gediplomeerde trainer. Hensbergen: “Een trainer hadden we eigenlijk niet nodig, omdat we zelf de training doen en ook de wedstrijden zelf regelen. In eerste instantie zijn we eerst zelf op zoek gegaan naar een trainer. Toen we die niet vonden kwam de club aan met Wout Gerrits. Dat ging prima. Achteraf gezien was het geen overbodige luxe dat er iemand bij wedstrijden aanwezig was die een aanspreekpunt is voor een scheidsrechter.” Meteen in het eerste jaar werd het kampioenschap in de vierde klas- se veroverd. “Toen we het seizoen begonnen hadden we een sociaal wisselbeleid”, vervolgt Hensber- gen. “Iedereen speelde onge- veer evenveel, terwijl we diverse niveaus in het elftal hadden. Er spelen jongens die in de hoofd- klasse hebben gespeeld, maar ook die zes jaar niet hadden ge- voetbald. In de winterstop heb- ben we tijdens een trip in Praag het roer omgegooid. We konden de tweede periodetitel pakken en hebben toen gezegd: we spelen met het sterkste elftal. Toen we eenmaal die periodeti- tel hadden, hebben we dat maar doorgetrokken.” Samen met een paar andere spelers overlegt Hensbergen over de opstelling. “Uiteindelijk bepalen Michiel Polman en ik wie er spelen. Vrijdag zet ik de opstelling in de groepsapp. Wie het er niet mee eens is, mag vanaf maandag klagen. De eer- ste moet nog komen.” Bij trainingen kan alleen de hoe- veelheid spelers lastig zijn. “We moeten altijd een even aantal hebben”, zegt Hensbergen. “Zijn we met twaalf dan spelen we zes tegen zes, zijn we met tien spelen we vijf tegen vijf. Ja, altijd partijtje.” Net als met de prestaties zit het met de ‘integratie’ binnen Van Nispen wel goed. “We hebben binnenkort een playbackshow op de club. Drie van onze spelers zitten in de jury. Als dat geen in- tegratie is, dan weet ik het ook niet.” Bij Van Nispen klaagt niemand over de opstelling Er kan zóveel met ons tafelzuur! Recepten op www.kesbeke.nl smul-uitjes met een plakje ossenworst... augurkjes met een rolletje ham... augurkenplakjes op een hamburger... Zó e nv udig maak je de lekkerste happen en hapjes met tafelzuur... van Kesbeke. Kesbeke logo kort lint 06-11-13 KES 16205 advVoetbal JournaalA4 liggend s01.indd 1 23-05-16 11:36 Er kan zóveel met ons tafelzuur! Recepten op www.kesbeke.nl ugurkjes m een roll je ham... je Kesbeke logo kort lint 06-11-13 23-05-16 11:36 Er kan zóveel met ons tafelzuur! Recept n op www.kesbe e.n augurkjes met een rolletje ham... Kesbeke logo kort lint 06-11-13 23-05-16 11:36 0203095.pdf 1 1-12-2017 16:04:33 0203093.pdf 1 1-12-2017 10:43:48