VoetbalJournaal Barendrecht, najaar 2019

Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. 25 In het seizoen van de wederopstanding is een belangrijke rol weggelegd voor de routiniers van Barendrecht. Met twee seizoenen Kozakken Boys en drie seizoenen ASWH in zijn rugzak neemt Stanley Husen (30) bij zijn terugkeer nog meer ervaring met zich mee dan toen hij in 2014 de poort op sportpark De Bongerd achter zich sloot. “Het voelt echt als thuiskomen”, zegt de in Rotterdam- centrum woonach- tige Husen. “Toen ik mij voor de eerste training meldde hier was alles weer lekker vertrouwd. Ik ken elk hoekje en gaatje van het complex.” Dat Husen dat gevoel had, was niet vreemd. Hij was nog een E-tje toen hij met zijn ouders naar Barend- recht verhuisde en hij De Musschen inruilde voor Barendrecht. Buiten een uitstapje van twee jaar naar de Feyenoord-jeugdopleiding droeg hij altijd het rood en wit van Barend- recht. “Toen ik hier vijf jaar geleden vertrok om bij Kozakken Boys te gaan spelen heb ik al geweten dat ik hier weer een keer zou terug- keren. Alleen het moment stond niet vast.” Dat hij dit seizoen weer op De Bongerd in het hart van de Barendrechtse verdediging te be- wonderen is, had te maken met Het bestuurslid technische zaken heeft nog steeds rode oortjes van het vele bellen en afgesleten vinger- topjes van de tientallen verstuurde app’jes. De Groote maakte samen met Martin van de Grindt, die dit seizoen elftalleider van WCR 1 is, de nodige uren om een WCR-waar- dige selectie samen te stellen. “Toen duidelijk werd dat het zon- dagverhaal op zou houden, hebben we eerst met alle spelers van de zondag en zaterdag gesproken”, zegt De Groote. “Van de zaterdag was al snel duidelijk dat het meren- deel van de jongens zou blijven, van de zondag hebben uiteindelijk zes spelers ja gezegd tegen het pro- ject. Dat zestal, Kevin Francois, Je- remy van der Ent, Kevin de Groote, Mitchell Kelkes, Sharondy Joaquin en Mauro de Jong, zorgde meteen voor body. Daarnaast hebben goed onze oren open gehouden en zijn wij om ons heen gaan bellen. Je kunt wel wachten dat er wat gaat gebeuren, maar zelf het initiatief nemen werkt toch het beste. We hebben heel veel spelers benaderd. Een deel daarvan is gekomen.” Het heeft ervoor gezorgd dat WCR een voor de vierde klas- twee redenen. Na twee jaar Ko- zakken Boys en drie jaar ASWH was het tijd om terug te keren, vond hij. “Ik wilde destijds mijn ho- rizon verbreden. Kozakken Boys boodmij die kans.” Hij werdmet de Werkendammers kampioen van de Topklasse. “Op De Bongerd nog wel”, lacht hij om te onderstrepen dat Barendrecht een rode draad in zijn voetballeven was. “We verlo- ren die dag wel van Barendrecht, maar omdat Spakenburg ook ver- loor, waren we toch kampioen.” Hij beleefde ook bij ASWH prima jaren, maar zijn roodwitte ‘thuis’ riep. “Ik kon bij ASWH blijven en had het er naar mijn zin.” Alle sei- nen bij Barendrecht kwamen ech- ter op groen te staan toen Husen herenigd kon worden met trainer Jack van den Berg. “Dat heeft ze- ker een belangrijke rol gespeeld bij mijn besluit om terug te keren”, zegt Husen. “Ik heb Jack als trai- ner én mens hoog zitten. Pres- Het rood en wit zit weer vertrouwd bij Stanley Husen WCR wil geen grijze muis zijn op zaterdag tatie bij hem is belangrijk, maar hij acht er ook waarde aan dat je na afloop van de wedstrijd of trai- ning dingen samen doet. Zo zit ik er ook in. We zijn geen profvoet- ballers, hoewel veel mensen dat misschien denken. Ik speel omdat ik plezier heb in het spelletje. Jack weet daarin altijd goed de balans te houden. Daarnaast is hij na- tuurlijk een goede trainer.” Van den Berg kon Barendrecht vo- rig seizoen echter niet behoeden voor degradatie uit de tweede divi- sie. “Toen ik in januari mijn jawoord gaf aan de club stonden ze er nog redelijk voor”, vervolgt Husen. “Ba- rendrecht heeft een slecht jaar ge- had, maar ik heb er geen spijt van dat ik ben teruggekeerd. De twee- de en derde divisie zijn sterke com- petities. De verschillen zijn zó klein dat je bij een minder jaar de pineut kan zijn. Zeker als je het, zoals Ba- rendrecht, met een bescheiden budget moet doen.” Garanties dat Barendrecht een trapje lager een hoofdrol gaat spe- len, kan Husen niet bieden. “Ik loop zelf lang genoeg op divisieniveau mee om te weten dat de krachts- verschillen zeer beperkt zijn. De ploegen in het linkerrijtje van de derde divisie zijn niet of nauwelijks minder dan die in het rechterrijtje van de tweede divisie”, tempert hij te hoge verwachtingen. Hij wijst naar de kracht van de con- currentie. “Ik verwacht VVSB, dat ook gedegradeerd is, DOVO, maar zeker ook DVS’33 bovenaan.” DVS’33 noemt Husen als grootste kampioenskandidaat. “Dat had al een uitstekende ploeg en heeft dan ook de middelen om Joshua Patrick, de nummer één van de topscorerslijst in de derde divisie, aan te trekken. Zij zullen de te kloppen ploeg zijn. Wij zullen in het seizoen moeten groeien. Makke- lijke wedstrijden zijn er niet in de derde divisie.” Aan de blauwgele kant van sportpark Omloop in Rhoon houdt men niet van verstoppertje spelen. Na de zaterdagtransformatie zet WCR hoog in. “Wat ons betreft blijft de vierde klasse van zeer korte duur”, aldus Jan de Groote. se een meer dan gemiddelde selectie heeft met Colin Goudt (Rijnmond Hoogvliet Sport), die twee seizoenen geleden nogmet Oude Maas in de eerste klasse speelde, als meest in het oog springende naam. “We hebben daarnaast een aantal spelers die ervaring hebben in de tweede en derde klasse. Er staat een goede selectie. We hebben er bewust voor gekozen om de groep niet te groot te maken. We willen ie- dereen speeltijd geven. Ik zie en hoor dat selecties bij andere clubs wel eens bestaat uit 42 spelers. Wij hebben 34 spelers. Dat is misschien aan de krappe kant, maar we kunnen alle spe- lers speelminuten garanderen.” Met het aantrekken van Richard van der Werff (van Simonshaven) als trainer van het tweede elf- tal laat WCR bovendien zien dat het ook werk wil maken van het tweede team. De Groote: “Ik ken Richard uit het verleden. Hij is per- fect in staat om een tweede elftal te begeleiden. Hij weet jongens te motiveren die een teleurstelling moeten verwerken.” WCR had vorig seizoen met Henri van Zeist (zondag) en Cor Waal- boer (zaterdag) twee trainers on- der contract staat. “We hebben af- scheid van Henri moeten nemen, want hij is op zaterdag door zijn werk niet beschikbaar. Cor is vo- rig seizoen gekomen en heeft de basis voor het nieuwe team, dat van Poortugaal was overgestapt, gelegd.” Voor Waalboer (58) was het zijn vuurdorp als trainer van een se- niorenselectieteam. “Ik heb altijd jeugd getraind, maar het is mij vorig seizoen goed bevallen. De resultaten waren wat minder dan gehoopt, maar de sfeer is altijd goed gebleven. Het zegt genoeg dat negentig procent van de spe- lersgroep graag wilde blijven.” Hij vindt het ‘logisch’ dat WCR zichzelf tot een kampioenskan- didaat uitroept voor het nieuwe seizoen. “We hebben een behoor- lijke kwaliteitsimpuls gekregen. Het gaat er nu om van drie stro- mingen, de zaterdag van vorig seizoen, de zondagspelers en de nieuwkomers, één geheel te ma- ken. Daarom zijn we ook vroeg met trainen begonnen. Een plaats bij de bovenste drie vind ik geen gekke doelstelling.” De Groote: “Club en spelersgroep willen naar de derde klasse.”