VoetbalJournaal Barendrecht, najaar 2019

13 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. Voorzitter Mario Papavoine, penningmeester Wil Sierat en secretaris Hennie van der Sluis zijn bezig aan hun laatste maanden bij RVVH. Aan het eind van dit jaar, bij de eerstvolgende algemene ledenvergadering van de Ridderkerkse club, treedt het volledige dagelijkse bestuur af. Eén keer in de week neemt Marcel Bode de selectiekeepers van de JO15, JO17 en JO19 van RVVH onder handen. “Werken aan de basis”, omschrijft hij de wekelijkse sessies. “Hard trainen, maar ook veel praten. Zelfvertrouwen is het allerbelangrijkste.” Voorzitter Mario Papavoine wil dat RVVH ‘vlees op de botten krijgt’ Marcel Bode laat jeugdkeepers RVVH werken trokken blijven. “Het is nooit mijn doel geweest om voorzitter te worden. Het kwam op mijn pad. Ik heb dat altijd op de best mogelijk manier geprobeerd in te vullen.” Soms wordt hij er moedeloos van. Pas geleden zag hij, en niet voor het eerst, een bezoeker het toi- let uitlopen zonder de kraan uit te zetten. “Die ben ik nagelopen en heb ik gevraagd of hij dat thuis ook doet. Ik wil geen politieagen- tje zijn, maar soms gebeurt het.” TOPKLASSE Onder zijn voorzitterschap be- leefde hij sportieve hoogte- punten. Met Giovanni Francken promoveerde RVVH naar de Top- klasse, toen het hoogste niveau van Nederland. De grootmachten van het amateurvoetbal kreeg RVVH op bezoek. “In die tijd lukte het ons nog om spelers met een “Er zijn kandi- daat-bestuursle- den maar het is aan de leden om te beslissen”, zegt Papavoine, die nu bijna veertien jaar voorzitter is van RVVH. Hij benadrukt dat het nieuwe bestuur extra steun moet krijgen vanuit de leden. “Commis- sies zijn nu minimaal bezet, veel taken worden niet uitgevoerd. Het is een trend die je bij veel ver- enigingen ziet, maar het baart me wel zorgen. Ik heb twee weken geleden een oproep geplaatst voor vrijwilligers voor zaterdag voor de jeugdcommissiekamer. Dat bericht heeft via sociale me- dia vijftienhonderd mensen be- reikt, maar er is nog geen enkele reactie gekomen.” Papavoine is geen voorstander van verplichte vrijwilligerstaken. Bode sprong op sportpark Ridder- kerk in het gat dat was ontstaan door het vertrek van de vorige keeper- strainer. “Dat was halverwege vo- rige seizoen. Zo midden in het sei- zoen zonder keeperstrainer zitten was niet goed voor die jongens. Ik heb ja gezegd, al is het niet even makkelijk omdat ik vrachtwagen- chauffeur ben. Eén keer in de week is daarom het maximale.” Dat RVVH de 46-jarige Ridder- kerker benaderde, was niet onlo- gisch. Bode was in het verleden bij diverse clubs keeperstrainer. “Ik heb keepen zelf altijd geweldig gevonden. Ik ben ooit als klein jon- getje begonnen met korfballen bij Sagitta, maar na een schoolvoet- baltoernooi ben ik gevraagd om keeper te worden bij RVVH. Ik heb een tijdlang beide sporten gecom- “Dan krijg je mensen die hier met tegenzin lopen. Wil je dat? Dat is ook niet goed, maar er moet wel iets veranderen. Het vereni- gingsleven is de afgelopen tien, vijftien jaar enorm veranderd. Het feit dat mensen het hebben over kantine in plaats van club- huis is een teken aan de wand. De functie van een club is ver- anderd. Als deze ontwikkeling zich doorzet, bestaat de club, in de vorm zoals wij die kennen, over vijftien jaar niet meer. Dan zal een groot deel van de taken betaald worden verricht. Met de consequentie dat de contributie een stuk hoger wordt.” Iedere morgen, voordat hij naar zijn werk gaat, is hij op de club. Dat doet hij al jaren. Als hij straks wordt afgelost als voorzitter zal hij op de achtergrond bij RVVH be- krasje of naam te verleiden naar ons toe te komen. Gio speelde daarin een grote rol. De verhou- dingen zijn tegenwoordig veran- derd. Het is onmogelijk om nog een rol te spelen in de top van het amateurvoetbal. Geld is allesbe- palend.” Volgens Papavoine moet RVVH koesteren wat het heeft: de eerste klasse. “Met hopelijk op termijn weer een uitschieter naar de hoofdklasse.” Meer zorgen maakt hij zich over de organisatie. Hij ziet overal een vrijwilligerstekort. Dat geldt voor de bezetting achter de bar en de invulling van de commis- sies. “Er is geen vangnet. Het zou mooi zijn als we wat vlees op de botten krijgen. We zijn nu een skelet als het om bestuurlijke or- ganisatie gaat. Alles is voorzien maar mondjesmaat. Dat is echt bineerd. Ik was als keeper zo gek als een deur. Ik dook echt op alles.” De voorliefde voor duiken merken ook de RVVH-jeugdkeepers. “Ik hou van oefeningen met springen en duiken. Explosiviteit dus”, aldus Bode, wiens eigen carrière al in de dop geknakt werd. Als doelman van de Feyenoord-amateurs scheurde hij zijn kniebanden. “Het was niet mijn eerste blessure. Voor mij was het welletjes.” Hij nam afstand van het voetbal, maar keerde in 2000 terug. Bij Bolnes waar hij twee seizoenen de jeugdkeepers trainde. “Daarna heb ik vier seizoenen gezeten bij Zwalu- wen Vlaardingen, en drieënhalf jaar bij Slikkerveer.” Bij die laatste club was zijn zoonMarijn inmiddels gaan spelen. Uiteraard als keeper. “Ik heb hem nooit gepusht om keeper te worden, dat is uit hem zelf geko- men. Ik vind het wel leuk dat we de- zelfde passie delen.” De nu 16-jarige Marijn stapte als eerstejaars D-pu- pil over van Slikkerveer naar RVVH. Op sportpark Ridderkerk staat hij te boek als een groot keeperstalent. Niet voor niets besloot de techni- sche commissie de één meter en 94 centimeter sluitpost, die eigen- lijk nog in de JO17 mag spelen, door te schuiven naar de JO19. “Dat doen anderen. Dat zou ook een ongezon- de situatie zijn. Ik beperk me tot het trainen van mijn vijf keepers en in- deling en selectie is een zaak van de jeugdcommissie. Zo voorkom je belangenverstrengeling.” “Tijdens de training behandel ik ie- dereen op dezelfde manier. Thuis ben ik pap, bij RVVH de trainer. Wij kunnen dat goed scheiden.” Marijn Bode heeft het nooit als een pro- bleem ervaren dat zijn vader zijn trainer is. “Natuurlijk hebben we ook thuis wel eens over keepen en wat ik goed of niet goed heb gedaan in de wedstrijd. Maar daar leer ik alleen maar van. Soms ga ik in discussie.” Pa: “Met al mijn keepers praat ik veel. Het is niet alleen maar hard trainen. Ja, ik ben van het harde werken, maar keeper zijn heeft heel veel met vertrouwen te ma- ken. De grootste fout is dat je als keeperstrainer een keeper je stijl opdringt. Iedereen heeft zijn ei- gen stijl, laat keepers geen dingen doen die ze niet kunnen. Leg de nadruk op iemands sterke punten en probeer de mindere punten te camoufleren.” Ook zoonlief heeft volgens Bode nog punten om aan te werken. “In de basis is hij een prima keeper, maar in de één-tegen-één mag hij wel wat gekker, gedurfder worden. Hij is nu te afwachtend.” het voornaamste aandachts- punt voor de komende jaren.” Hij heeft wel een idee welke taken hij na zijn aftreden op zich wil ne- men. “Maar het nieuwe bestuur moet zich daar ook in kunnen vinden. Misschien heeft dat heel andere ideeën.” Nu is hij bezig om RVVH zo goed mogelijk over te dragen. “Onze verenigingsmana- ger heeft een baan gevonden die hem meer zekerheid biedt. Van zijn kant begrijpelijk, maar één- twee-drie een nieuwe is er niet. We zijn nu bezig iemand vanuit de club in te werken.” Bijna jarig? Vraag geen kado maar een donatie. Kijk op kadoneren.nl VAN LEEUWEN SERVICES VAN LEEUWEN SERVICES VAN LEEUWEN SERVICES “GEWOON LEKKER SCHOON” Schoonmaak Multiservice Allianties Schrijf je nu in voor de mooiste toertochten van Nederland! VLS_Advertentie + On Tour 85x30mm_2017.indd 1 22-05-17 16:59 0228538.pdf 1 12-6- 019 :10:17