VoetbalJournaal Zeeuws-Vlaanderen, juni 2019

19 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM VOGELWAARDE – Nadat eindelijk na vele jaren weer een kampioenschap kon worden gevierd op Vogelwaarde, degradeert de club na slechts één seizoen weer terug naar de vijfde klasse van het zondagvoetbal. En kan de ploeg van verdedigers Rob Hermus weer opnieuw gaan strijden voor promotie. Het zat altijd al in zijn achterhoofd om trainer te worden. Die ambitie werd op zijn pas 27ste pas echt kracht bijgezet toen Mario De Fouw (nu 37) bij Zaamslag ging samenwerken met de Belgische trainer Kenny Verhoene. Nu is hij trainer bij vierdeklasser VV Biervliet. ‘We hebben te vaak niet het maximale eruit gehaald’ ”Ik ben geen type trainer die tien jaar in de vierde klasse wil blijven hangen” “Als we kijken naar dit seizoen, dan hebben we ge- woonweg te weinig gescoord. Ook in wedstrijden waar we kansen genoeg hebben gehad, wilde de bal er af en toe gewoon niet in. Dan wordt het ook verdom- de lastig om punten te pakken en dat is ook gebleken. In andere wedstrijden waren sommige te- genstanders kwalitatief beter en moet je realistisch zijn. We zijn dit seizoen ook regelmatig al in het eerste kwartier op achterstand gekomen en dan krijg je het in het restant logischerwijs lastig om dat om te buigen, zéker als je dan al niet veel scoort. We hebben dit seizoen veel pech gehad met blessures en in wedstrijden, waarin het allemaal net niet goed viel. Maar al bij al kun- nen we stellen, dat we te vaak niet het maximale eruit hebben gehaald in wedstrijden.” De snelle vleugelverdediger (24) heeft er inmiddels vijf seizoenen opzitten bij Vogelwaarde, waarvan nu dus een seizoen in de vierde klasse. “Ik heb de gehele jeugd bij v.v. Steen gespeeld. En mijn eerste seizoen, toen we ook in de vierde klasse speelden, heb ik niet mee- gedaan vanwege een zware knie- ,,Dat was voor het eerst dat een trainer me echt verder hielp, met zaken waar ik nooit eerder over had nagedacht” begint De Fouw over het Verhoene-tijdperk. ,,Hoe sta je het beste in zone, hoe bereid je je als team gericht voor op een wedstrijd; dat soort dingen. Nadien kreeg ik ook Hubert van den Hemel nog als blessure. Nu heb ik wel gespeeld en kijk over het algemeen wel redelijk tevreden terug op mijn eigen sei- zoen. Al kon het in sommige wed- strijden wel beter, maar ik denk dat ik zelf maar een paar wedstrijden het heb laten afweten. Voor mezelf is dat wel een doelstelling omdat te verbeteren en te proberen om die momenten eruit te halen. Dat is een drive voor mezelf in elk geval rich- ting komend seizoen.” Dat zal dus op een niveautje lager zijn, terug in de vijfde klasse. Er zal overigens nog wel het nodige wijzi- gen, want na vijf seizoen vertrekken Marc de Kunder en zijn assistent Henk Koekkoek naar hun vorige club v.v. Spui. Ze worden opgevolgd door Patrick Boute die overkomt van AVC Aardenburg. “Na vijf mooie jaren is het misschien wel tijd voor verandering. marc is een goede trainer alleen kan het na vijf jaar toch goed voor de selectie zijn dat er een andere trainer voor de groep komt die misschien anders tegen bepaalde dingen kijkt. ik wens marc en henk dan ook veel succes bij spui. ook kijk ik uit naar volgend seizoen met patrick. ik ken patrick nog niet goed en ben dan ook benieuwd naar de trainingen en hoe hij langs de lijn is tijdens de wedstrijden.” trainer en die liet dan weer zien hoe leuk het voetbalspelletje kan zijn. Iedere speler rende de deur eruit voor hem.” Op zijn 32ste stopte de mid- denvelder van weleer om meer tijd vrij te maken voor zijn jon- ge gezin. Dat lukte maar even, want de drang om naar een wedstrijd toe te kunnen leven werd node gemist. Voorzich- Hermus heeft nog geen moment spijt gehad van zijn overstap naar Vogelwaarde en voorziet volop kan- sen richting de toekomst. “De spe- lersgroep die we nu hebben heeft is gewoon echt leuk om mee te samen te voetballen. En ook buiten het veld is het een geweldige groep die veel met elkaar optrekt. Want voetbal draait immers niet alleen om presteren, want gezelligheid en plezier moet er ook zijn. En dat is hier volop aanwezig. Natuurlijk is de degradatie sportief jammer, maar het is dan aan ons om volgend sei- zoen te laten zien dat we dat niveau wel degelijk aankunnen.” tig stippelde hij zijn route uit richting het trainersvak, totdat het begin 2016 plots wel erg ri- goureus ging. ,,Hubert van den Hemel lag er een paar maan- den uit, en toen werd aan mij gevraagd of ik het tijdelijk over wilde nemen. We pakten weinig punten, maar het was wel érg leerzaam.” Veel mensen vroegen hem de afgelopen tijd waarom hij ver- volgens niet ‘gewoon’ eerst er- gens assistent werd. De Fouw: ,,Maar dat past gewoon niet bij me, mits het op een hoger niveau is.” In plaats daarvan keek De Fouw, werkzaam als teamleider bovenbouw op een middelbare school, eerst een paar jaar goed rond bij Zaam- slag. ,,Ik snap beginnende trai- ners vaak niet, die van speler direct assistent-trainer wor- den. Zelf heb ik er eerst voor gekozen om vrijwilligerswerk te doen.” Zo kon – en kun je – De Fouw nog steeds biertjes zien tappen in de Zaamslag kanti- ne, en maakte hij een aantal ja- ren deel uit van de technische commissie. ,,Ik wilde gewoon een hele cluborganisatie leren kennen, omdat veel trainers in mijn ogen te veel naar zichzelf kijken.” En dus stelt De Fouw, ook nog jeugdtrainer bij Terneuzense Boys van zoon Luca, zich ook als trainer meedenkend op. Zo mag hij er zich van zichzelf niet te druk over maken dat hij bijvoorbeeld een speler mist vanwege een haartransplan- tatie, of dat speler Stephan Thomaes zijn andere hobby LAMSWAARDE – Bij zondag vijfdeklasser SDO’63 uit Lamswaarde kon men na 26 wedstrijden zeker spreken van een meer dan tegenvallend seizoen. Al kreeg voorzitter Frank van Driessche na de laatste wedstrijd nog wel de handen van iedereen die SDO’63 een warm hart toedraagt op elkaar. Burgemeester Jan-Frans Mulder van de gemeente Hulst kwam hem verrassen met een Koninklijke onderscheiding. “Dat was zeer zeker een ver- rassing”, aldus een trotse Van Driessche die werd uitgeroe- pen tot Lid in de Orde van Oran- je Nassau onder meer voor zijn verdiensten bij de plaatselijke voetbaltrots. Binnen de club heeft van Driessche die er al zo’n halve eeuw rondloopt, een hele reeks aan uiteenlo- pende functies gehad. Zo was hij onder meer jeugdtrainer, jeugdsecretaris en trainer ge- weest bij het eerste team van de geelhemden. “Eigenlijk heb ik zowat alle functies binnen de club wel vervuld. Ik was altijd al actief bij de club en vooral bij het eerste elftal. Tot ik de kans kreeg om voorzitter te worden, wat voor mij een hele uitdaging was. Want voorzitter zijn van een kleine dorpsclub vraagt nogal wat, maar het is vooral leuk om te doen.” Leuk ommet een hoop vrijwilligers met de nodige clubliefde te proberen Meer dan tegenvallend seizoen viel SDO’63 ten deel mede door blessuregolf minstens even belangrijk vindt. ,,Stephan doet aan tractor pul- ling. Maar wie ben ik om hem dat te ontzeggen? In het bui- tenland rijdt hij soms wedstrij- den in een stadion met tien- duizend man, prachtig toch? Pas was hij nog helemaal naar Polen afgereisd voor een wed- strijd; blies-ie z’n motor binnen vijf seconden op…” Ondanks het lastige seizoen van de vierdeklasser voelt De Fouw zich in zijn eerste jaar prima op zijn plek bij Biervliet, dat vorig seizoen als nummer vier van de ranglijst promo- veerde. ,,Maar ik ben geen type trainer die tien jaar in de vier- de klasse wil blijven han- gen. Over pakweg vijf jaar wil ik graag aan m’n TC I beginnen.” omte trainen enwedstrijden te spelen. “Martijn Ivens zou voor een jaartje bij ons komen spe- len. In augustus begint hij aan zijn zesde seizoen hier, dus dat wil wat zeggen. We hebben een tweede elftal met veel jonge spelerswat een echte en hech- te vriendengroep is, er is voor de jeugd een samenwerking opgezet met v.v. Hontenisse. Dus wat dat betreft hebben we het op de rit. Gelukkig hebben we voor ons eerste elftal al wat versterkingen erbij. Dat is ook noodzaak, omdat Leon Lam- bert stopt en Tom de Zwart een jaar naar het buitenland vertrekt. Met wat extra aan- was hebben we hopelijk op dat vlak in de toekomst wat meer lucht. Zeker om eventuele tegen- vallers zoals we die dit jaar hadden ook goed op te kunnen vangen.” om het verenigingsleven op het dorp in stand te houden, want een voetbalclub is daarbij vooral een ontmoetingsplaats. En iedereen heeft ook een mening als het gaat om het spelletje en de lokale trots. “En dat spelletje heeft ons het af- gelopen seizoen niet echt gebracht waarop we hoopten. We begonnen erg aardig en stonden er tegen de winterstop best goed voor. Toen kregen we te maken met een ware blessuregolf. Belangrijke basis- krachten vielen langdurig weg met knieletsel, enkelblessures en lies- klachten. Je ziet dan de kwantiteit van een selectie snel slinken, je kunt met minder mensen trainen en ook minder gericht. Dat heeft ons uiteindelijk ook enorm opgebroken.” Maar het tekent volgens de voorzitter de sfeer bin- nen de groep en de club, dat er weke- lijks vanuit Breda een auto vol spe- lers terugkeert