VoetbalJournaal Zeeuws-Vlaanderen, juni 2019

15 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Groen, natuurlijk! Dethon Groen Aanleg van bestrating 0115 675 100 | info@dethongroen.nl | www.dethongroen.nl Zondag-vijfdeklasser Schoondijke is bezig aan een moeizaam seizoen. De ploeg uit West-Zeeuws Vlaanderen bivakkeert in de onderste regionen van het amateurvoetbal. De trainer, Martin van Vooren, hoopt dat de club in de toekomst hogere ogen gaat gooien. Schoondijke focust zich op de komende seizoenen ‘We hadden als doelstelling om erin te blijven en dat is gelukt’ ‘De club speelt nog altijd een zeer belangrijke rol op het dorp’ Van Vooren: “We gaan naar het zaterdag- voetbal en ho- pen hier een stabiele vierde- klasser te worden, waarbij de vereniging aangevuld wordt met een tweede team.” De inmiddels 35-jarige van Vooren is al een aantal jaar betrokken bij Schoondij- ke en is ambitieus. “Ik ben sinds maart 2014 hoofd- trainer van de club. Ik ben in het bezit van een UEFA-B diploma en wil in de toe- komst een team uit een ho- gere klasse trainen. Voet- bal is een belangrijk deel van mijn leven.” Schoondijke kwam een paar jaar geleden nog uit in de vierde klasse, maar heeft het momenteel heel erg zwaar in een klasse la- ger. “Dit seizoen hebben we maar één seniorenteam, waardoor we een groot verschil in kwaliteit hebben binnen de ploeg. Hierdoor moeten we veel gebruik maken van jeugdspelers en komen we simpelweg kwali- teit en ervaring tekort.” Om als vereniging stappen te maken, moet de club op een aantal vlakken verbe- teren. “We hebben spelers nodig die ervaring en kwa- liteit met zich meebrengen. Ik hoop dat we spelers aan kunnen trekken die graag op zaterdag willen spelen.” Ondanks de mindere pres- taties blijft de club populair voor de omgeving. “De club is heel belangrijk voor het dorp. Ik merk dat er een enorme binding is met de inwoners van Schoondijke. Bij onze thuiswedstrijden kunnen we altijd rekenen op onze vaste supporters.” Op termijn hoopt van Vooren dat de club nog meer zal groeien. “Ik hoop dat de club over een paar jaar samen met de tennis, dartclub en de wielerclub zal groeien tot een omnivereniging. Daar- naast hoop ik dat het meis- jesteam behouden blijft voor de club.” De eerste 10 lessen voor ¤ 333,- “Goede kwaliteit, lage prijs, kom naar Tinus voor je rijbewijs!“ 0214957.pdf 1 26-4-2019 10:48:09 KOEWACHT – Het seizoen van RKVV Koewacht had er iets rooskleuriger uit kunnen zien, dan de uiteindelijke elfde stek waarop het wist te finishen. Enkele dubieuze beslissingen en een handjevol afgekeurde goals had een flink hoger puntentotaal opgeleverd. ‘Dat heeft ons zeker een punt of tien gekost helaas.’ NIEUW-NAMEN – De promotie van vorig seizoen zorgde ervoor dat v.v. Hulsterloo ‘eindelijk’ de stap naar de 4e Klasse A maakt. Daar hebben ze het met de middelen en mensen uitstekend gedaan door zich te handhaven. Het zijn de woor- den van verdediger Immere Rotthier (21), al wil hij de lage klassering van zijn ploeg niet daar helemaal aan wijten. “Er za- ten een aantal dubieuze beslissin- gen bij, ook van grensrechters die onterecht doelpunten afvlagden. Maar daarbij hebben we ook te vaak zelf de fouten gemaakt waar- door we op achterstand kwamen of een zekere voorsprong weggaven. Al bij al was het ons doel om in de vierde klasse te blijven en dat is uit- eindelijk wel gelukt.” Rotthier studeert in Gent en zit daar ook ‘op kot’. Toch is hij wel zoveel mogelijk bezig om fit te blijven en te trainen. “Ik probeer vier dagen te gaan fitnessen tussen de voet- baltrainingen door. Dat bevalt me prima en zorgt ervoor dat ik fit blijf en daar profiteer ik toch ook van tij- dens de wedstrijden en is ook echt wel nodig in een klasse zoals die van ons.” Koewacht blijft dus vierdeklasser, een niveau ook waarop de club vol- gens de voorstopper zeker thuis hoort. “Het is zeker en vast het juis- te niveau voor de ploeg die wij nu hebben. In de selectie zitten er heel veel goede voetballers die in deze klasse thuishoren. Wij zijn ook een ploeg die zoveel mogelijk probeert te voetballen en de lange bal van achteruit alleen maar hanteert als het echt niet anders kan of als het niet goed loopt. Helaas is dat er niet altijd uitgekomen, maar is wel altijd onze intentie qua spelopvatting.” Trainer Serge Martinu zwaaide dus af met handhaving. Hij geeft het stokje door aan Jorden Takkidinne, die als jonge en relatief onervaren trainer voor de Koewachtse spe- lersgroep komt te staan. Een wisse- ling waar Rotthier met vertrouwen naar uitkijkt. “Een nieuwe trainer heeft altijd een andere manier van aanpak en je leert altijd iets nieuws bij. Met Serge hebben we een aan- tal geweldige jaren achter de rug en ik persoonlijk heb veel aan hem te danken, maar na een tijdje is het eens nodig omeen frissewind door- heen het team te laten waaien.” Het nieuwe seizoen ziet de verde- diger, die al sinds zijn zesde speelt bij geelhemden, vol vertrouwen tegemoet. “We hebben een paar vijfentwintigplussers in de selectie en enkelen van boven de dertig. Verder is het team aangevuld met veel jonge spelers, inclusief mezelf. Er staan ook nog een aantal spelers te wachten die in het eerste willen komen en die er ook zeker zullen in staan binnen dit en een aantal jaar. De laatste serie wedstrijden hebben we ook al een paar van deze spelers mee moeten nemen wegens tal van afwezigen. Die gas- ten hebben zich zeer goed staande gehouden tijdens deze wedstrijden. Dus dat ziet er goed uit. Kijkend naar mezelf heb ik ook de afgelo- pen jaren stappen gemaakt en wil me graag hier blijven ontwikkelen. Het bevalt hier prima, we hebben een geweldige groep en een mooie club. Dus ik zie mezelf hier nog wel jaren voetballen in elk geval.” seizoen in de hoofdmacht van trai- ner Christoph Praet. “Ikmoet het als rechtsback vooral hebben van mijn inzet en duelkracht. Qua doorvoet- ballen en ook mezelf aanvallend meer doen gelden, daarin moet ik zeer zeker nog stappen zien te ma- ken. Maar ik kijk wel tevreden terug op mijn eerste jaar als basisspeler bij het eerste in elk geval.” En dat was dan ‘eindelijk’ weer op het niveau van de vierde klasse in het zondagvoetbal. Het duurde voor de grensclub vijf seizoenen om opnieuw te promoveren nadat de club in 2013 degradeerde. Elk jaar lukte het niet of soms via de nacompetitie zelfs ‘net niet’. Terug op het gewenste niveau ziet Bley- enberg, dat de handhaving vooral na de winter is gerealiseerd. “Waar dat voor de winterstop exact aan lag, daar heb ik geen echte verkla- ring voor. Misschien was het een verkeerde focus of toch een te groot kwaliteitsverschil. Na de win- terstop hebben we wel een prima serie neergezet en vooral tegen de concurrenten de punten gepakt.” Met de huidige groep moét men op Hulsterloo voorlopig nog wel even vooruit kunnen, gezien het ontbre- ken van jeugdspelers. “We hebben een aantal twintigers en een aantal dertigers, dus er is een goede mix. We hebben geen jeugd meer, dus moeten we vaak spelers aantrek- ken uit België of jongeren benade- ren die nog binding hebben met het dorp. En dan hopen dat iedereen zo- lang mogelijk hier actief blijft. Want voor het dorp Nieuw-Namen heeft de voetbalclub immers een heel be- langrijke sociale functie. En plek ook die voor verbinding zorgt. En daar moeten we alles aan doen omdat in stand te houden.” “Als ik naar onze prestaties van dit seizoen kijk, dan denk ik dat we met onze selectie prima op dit niveau meekunnen. Natuurlijk hebben we een slechte start gehad, hebben we een paar flinke zeperds opgelo- pen tegen de topploegen ook. Maar we hebben we de punten gepakt tegen de ploegen die aan ons gelijkwaardigwaren. Wewilden ons graag handhaven en dertig punten halen. Dat eerste is ons ge- lukt, dat tweede helaas niet. Maar ik denk dat we zeker tevreden kun- nen terugkijken enmet vertrouwen vooruit.” Bleyenberg (25) is een echte ‘Kau- tersemol’ en speelt inmiddels al bij- na twintig seizoenen bij Hulsterloo. Toch is hij een laatbloeier te noe- men, want dit was pas zijn eerste