VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, november 2017

Natuurlijk wil men winnen, en natuurlijk wil men graag naar de linkerrij toe. Maar ondanks dat het de laatste jaren sportief niet loopt zoals men wil is er één facet bij v.v. Graauw altijd aanwezig: gezelligheid! Dat beaamt ook Cas van Passel, al sinds zijn vijfde lid bij de club op zijn dorp. Van Passel (19) debuteerde onder trainer Gino van den Broecke op zijn 16e in het eerste en heeft zich sindsdien ongemerkt opgewerkt tot een van de stabiele factoren binnen het elftal. Eerst als links- back, maar hij kan ook centraal weer honderd procent wedstrijd- fit te geraken. Ook zitten er soms nog wat jeugdige foutjes in mijn spel die er wel uit moeten.” Mooi plekje Foutjes die doorgaans tegen ploegen met handige en doeltref- fende spitsen worden afgestraft. Zowel tegen NVS, Hoofdplaat, Schoondijke en Vogelwaarde wer- den de persoonlijke fouten door de tegenstanders genadeloos afgestraft. Daardoor bivakkeert Graauw onderaan de ranglijst waar het zo graag de stap vooruit wil maken. Een stap die volgens Van Passel ook zeker mogelijk moet zijn. “Ik zelf vind dat we moeten gaan voor een plekje on- deraan het linkerrijtje of boven- aan het rechterrijtje. We staan nu nog op nul punten maar dat had- den er net zo goed al een stuk of negen kunnen zijn. Als we zo blij- ven doorgaan heb ik er vertrou- wen in dat we op een mooi plekje gaan eindigen.” achterin of op het Graauwse mid- denrif prima uit de voeten. “Mijn sterke punten zijn, dat ik altijd wil winnen en daar dus ook alles aan doe, ik ben niet bang om een duel aan te gaan. Mijn zwakke punten zijn dat ik de laatste jaren redelijk blessuregevoelig ben en het dan ook altijd weer even tijd kost om Terneuzense Boys-spits Leander Duerink (25) ploeterde jarenlang in de kelderklasse, totdat trainer Diederik Hiensch zijn kwaliteiten op waarde schatte. Hij liet de medewerker van Finnerz vorig seizoen debuteren in het eerste elftal. ,,Een droom”, zo zegt Duerink. Hij moest er tot zijn 24e op wach- ten, maar op 17 december 2016 was het moment eindelijk daar. Duerink, de clubman pur sang, vertelt over zijn debuut in het vlaggenschip van ‘De Boys’. ,,Eenminuutje voor tijdmocht ik in het veld komen. Het was een inhaalweekend en er stond die dag redelijk wat publiek langs de lijn. Ik voelde echt dat het me echt gegund was. Mensen langs de lijn die naar je roepen, na afloop de felicitaties in de kantine. Veel mensen zeiden: ‘eindelijk!’ Zesde elftal Maar om nou te zeggen dat Duerink zelf ook al jarenlang hunkerde naar zijn debuut, dat niet. ,,Ik had het eerlijk gezegd nooit verwacht. Ook niet gek als je mijn carrièrepad bekijkt.” En daar heeft de spits abso- luut een punt. Als jeugdspeler behoorde hij nooit tot de se- lectieteams en bij de senioren stroomde hij zelfs in bij het derde elftal. ,,Destijds heb ik ook weleens meegedaan met het vierde, vijfde en zelfs ook het zesde elftal. Ik sprong er als verdedigende middenvelder ook niet echt bovenuit, zo eer- lijk moet ik wel zijn.” Paar honderd man Het was trainer Robbie Jonk- man die Duerink omturnde tot spits. Hij groeide vorig seizoen uit tot aanspeelpunt. In de win- terstop wilde Hiensch hem al definitief overhevelen naar de selectie, al liet dat nog even op zich wachten. Zijn eerste ba- sisplaats was pas op 22 april. ,,In de derby tegen Zaamslag ja. Zenuwen waren er zeker. Ik was gewend om enkel voor wat ouders te voetballen en nu ke- ken er een paar honderd man. En dan nog scoren ook…” Lacherig Duerink, bij zijn club ook nog trainer van de JO15, verdween vorig seizoen niet meer uit de basis. Toch moest hij zich dit seizoen weer in het elftal knokken. ,,Bij de eerste com- petitiewedstrijd stond ik bij het tweede, nadien ben ik niet meer uit de basis verdwenen. Con- currentie hoort er gewoon bij. Ik geniet ook wel van het serieu- ze. Te lacherig zijn op training is niets voor mij.” Droom komt uit voor Duerink WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN ZEEUWS VLAANDEREN 30 Groen, natuurlijk! Dethon Groen is uw partner in groenvoorziening en verzorgt voor u: • Ontwerp, aanleg, onderhoud en renovatie van particuliere tuinen, bedrijfstuinen en groenvoorzieningen • Aanleg, onderhoud en renovatie van sportvelden en tennisbanen • Bestrating, kleine bouwkundige elemeneten en speeltoestellen • Milieuvriendelijke onkruidbestrijding op verhardingen en gladheids- bestrijding 0115 675 100 | info@dethongroen.nl | www.dethongroen.nl “Ondanks de resultaten is het op Graauw altijd gezellig” v.v. Terneuzen, v.v. Terneuzense Boys, AZVV, FC Axel, HVV’24, v.v. STEEN. Een imposant rijtje clubs heeft Michiel Standaert hiermee achter zijn naam staan. Het zal echter ook bij dit rijtje blijven, want de 30-jarige aanvoerder heeft te kennen gegeven aan zijn laatste seizoen bezig te zijn. “Ik heb aangege- ven bij Carlo dat dit mijn laatste seizoen is en dat ik van plan ben om in een lager elftal te gaan voetballen. Deze keuze heb ik gemaakt in verband met mijn werk en gezinsleven. Ik woon samen met mijn vriendin en heb een dochtertje van twee. We hebben bovendien een nieuw huis gekocht in Sint-Jansteen. Ik ben werkzaam als HR-adviseur Development in Goes. Ik adviseer en ondersteun de directie en me- dewerkers op het gebied van per- soonlijke ontwikkeling en loop- baanontwikkeling. Allemaal best druk dus en dat bij elkaar heeft me doen beslissen dat het spelen in een eerste elftal niet langer is te combineren.” Periode Tot het eind van dit seizoen zal tot voorgaande jaren, voor de helft ook uit Brabantse opponen- ten bestaat. “Gekeken naar de resultaten van vorig jaar moeten we in ieder geval weer van boven meedraaien. Maar het blijft moei- lijk in te schatten met deze nieu- we competitiesamenstelling wat de kracht en kwaliteiten zijn van de Brabantse teams. Van NSV en Grenswachters hebben we verlo- ren, terwijl we Vivoo hebben ver- slagen met ruime cijfers. Het is nog moeilijk te beoordelen of er veel verschil zit in het niveau tus- sen Brabant en Zeeuws-Vlaan- deren. Dat zullen we weten in de winterstop als we alle tegenstan- ders een keer hebben getroffen. Dan kunnen we pas echt zien waar we staan.” daarnaast ook niet de middelen om financieel te investeren in spelers. Deze uitstraling willen zij ook niet hebben als voetbalver- eniging. Ik denk dat we kloppen aan de deur van de derde klasse en dat dit met deze jonge groep realiseerbaar is om te behalen. Mogelijk volgend seizoen en an- ders het seizoen daarop. Maar dat ga ik dus zelf als voetballer niet meer meemaken.” Brabantse opponenten Daarom wil Standaert graag in zijn laatste maanden als aanvoer- der en eerste elftalspeler zo goed mogelijke resultaten behalen. Tot nu toe vindt hij zich met zijn ploeg terug in de middenmoot van de vierde klasse, die in tegenstelling Standaert zich echter volop blijven inzetten en de jeugdige selectie proberen bij te staan in hun ont- wikkeling. Hij coacht veel en is als centrale middenvelder of centrale verdediger een belangrijke pion in de speelwijze van de trainer. “Ik moet het hebben van mijn spe- linzicht en ook de tweebenigheid komt goed van pas, zeker ook op dit niveau. Als ik kijk naar hoewe er voorstaan, dan moeten we ook nu weer kunnen meedoen voor een periode. Al vind ik dat je met een club als STEEN altijd deze doelstel- ling moet durven uitspreken.” Voor dit seizoen is er doorgese- lecteerd in de jeugd van STEEN. De vereniging wil hen een kans geven om zich te bewijzen in het eerste. “Naar mijn mening lopen hier jongens tussen die op termijn een dragende kracht kunnen zijn binnen het team. STEEN heeft Michiel Standaert bezig aan zijn laatste seizoen De selectie is ten opzichte van vorig seizoen met de komst van Kenneth de Witte en Onno Hoek in aanvallend opzicht versterkt, terwijl ook Joep Steijaert na lang blessureleed weer fit is. “Al staat daar helaas nu wel tegenover dat we een waslijst aan blessures hebben zoals Fabian van Vliem- bergen, Milan Jonkheijm, ikzelf en recent ook Kenneth. Dat mer- ken we natuurlijk direct, omdat er steeds moet worden geschoven door de trainers Johny Merckx en Edy de Witte wat de vastigheid natuurlijk nooit ten goede komt helaas.” Vriendengroep De jonge linkspoot ziet wel waar de kracht ligt van zijn club en de gehele vereniging. Ook met het oog op de toekomst. “De kracht van Graauw is dat we één team zijn en als we ervoor zorgen, dat een groot gedeelte van deze groep een aantal jaar bij elkaar blijft kunnen we alleen maar een beter team krijgen en dus ook be- ter gaan presteren. Ook het twee- de elftal bestaat uit jonge jongens die het op het moment hartstikke goed doen. Dus daarom zie ik ook genoeg perspectief in deze groep. We zijn een gezonde club die nog veel jeugd heeft rondlopen. Een club die ook veel doet voor zijn le- den, en waar een grote vrienden- groep is ontstaan. Het is hier altijd gezellig en iedereen kan hier met elkaar overweg, jong en oud. Daar hoop ik zelf nog heel lang onder- deel van uit te kunnen en mogen maken.” 0200287.pdf 1 27-10-201