VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, november 2017

WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN ZEEUWS VLAANDEREN 17 Vol ambitie begon SDO’63 uit Lamswaarde aan het huidige voetbal- seizoen. Hopend om opnieuw een periode te pakken en een gooi te doen naar wellicht een historische promotie. Maar een ernstig ver- keersongeval van eerste doelman Jordi Wouters heeft dat allemaal onbelangrijk gemaakt. Het hele voorval heeft diepe sporen nagela- ten binnen de club en ook de eerste selectie. Drama Waar SDO’63 graag de jacht wilde inzet- ten op een eventuele periodetitel dit seizoen, daar werd na enkelewedstrijden dus een ruwe bres geslagen in alle vooraf gestel- de doelen. “Winst of verlies van een wedstrijd is voor ons nu even hele- maalnietmeerbelangrijk.Wewaren redelijk aan het seizoen begonnen, al hadden we natuurlijk graag meer punten gehad. Maar als je dan in de selectie zo’n drama meemaakt, dan stelt een gemiste kans, een bal bin- nenkant paal of een terugspeelbal met een tegengoal tot gevolg hele- maal niks meer voor”, zegt verdedi- ger Bart Hendriks. Record Vorig seizoen behaalde de club een geweldig aantal punten: 41 punten in 24 wedstrijden. Een aantal dat al jarenlang niet was gelukt. “Ik vond “Dat klopt, we maken nu iets soort- gelijks mee. We weten als selectie ook niet welke kant het allemaal op zal gaan. Exact weten we ook niet wat er allemaal speelt nu. We weten wel dat Jordi nog altijd in coma ligt en dat het niet goed is. We kunnen al- leenmaar hopen. Maar we proberen met elkaar de draad op te pakken, samen erover te praten en het een plek te geven. Het gevoel van mach- teloosheid dat is vreselijk natuurlijk.” Verwerken “Elke doelstelling die we vooraf had- den en ook die ik zelf persoonlijk heb als voetballer die staat ver op de ach- tergrond. Ik zou met nul punten laat- ste willen eindigen als dit daarmee Nouri De naam van ‘ Appie’ Nouri, de Aja- cieddie indevoorbereidingeenhart- stilstand kreeg en sindsdien in het ziekenhuis ligt met ernstig letsel, is de afgelopen weken in Lamswaarde ook al regelmatig gevallen. voorkomen was. Helaas is dat niet de realiteit. We moeten toch weer wed- strijden spelen en door in deze com- petitie. Voor onszelf, voor Jordi, voor zijn ouders en zus. Die wens ik alle sterkte toe om dit allemaal te verwer- ken en een plek te geven. En waar we uiteindelijk danmet SDO’63 zullen ein- digen, dat is nu voor mij wel het aller- laatstewaar ikme ‘druk’ ommaak…” het een mooi doel om ons eigen record direct weer verbreken. Met zo’n puntenaantal kun je boven- dien zomaar een periodetitel grij- pen, dat bleek helaas het geval. En dat was toch wat we vooraf ons ten doel hadden gesteld. Om te probe- ren opnieuw die nacompetitie te bereiken. We spelen inmiddels al wat jaren bij elkaar, hadden enke- le nieuwe jongens erbij gekregen, waaronder dus ook Jordi. Hij volg- de Roy Cremers op in doel en was al snel geaccepteerd in de groep. Dat hij nu op zo’n manier wegvalt is heel erg. Het heeft ons als groep en eigenlijk de gehele club enorm aangegrepen. We zijn samengeko- men, hebben er veel met elkaar al over gepraat. De ouders van Jordi willen graag ook dat we de draad oppakken en dat we onze focus op het voetbal richten. Of ons dat lukt, dat zal het vervolg van de competi- tie moeten uitwijzen.” Hoewel Vogelwaarde de laatste seizoenen promoveren als doelstelling heeft, daar is het meestal na enkele weken steevast genoodzaakt tot een inhaalrace. Tot op heden steeds zonder het gewenste resultaat. “De vierde klasse moet voor ons ook altijd een doelstelling zijn”, zegt aanvoerder Rick Moens. “We beginnen de laatste seizoenen elke keer erg zwak aan de competitie. Daardoor hebben we nu een klas- sering binnen de top-vijf als doel- stelling, maar natuurlijk willen we graag meer. Het is een competitie waarin alle teams van elkaar kun- nen winnen. Als we ons normale niveau halen, dan denk ik ook zeer zeker dat we daartoe in staat moe- ten zijn. Dat is ook gerelateerd aan de selectie die we hier tot onze be- schikking hebben.” Wisselvalligheid ballen, dan denk ik absoluut dat we voor sommige teams op dat niveau niet onderdoen. Alleen de wissel- valligheid, de persoonlijke fouten en het gegeven dat we tegenstan- ders terug in de wedstrijd laten ko- men, dat is vervelend. Nu worden de foutjes die we maken gelukkig niet altijd afgestraft, maar maak je die op een hoger niveau dan is dat dodelijk.” Overtuigd Het is daarom eerst zaak om dat te verbeteren en dan eventueel de stap vooruit te maken. “We heb- ben, op enkele oudere spelers na, vooral een heel jonge selectie. Dat is een goed teken, hebben ook nog best wat talentvolle jeugd die op termijn het eerste zouden kunnen halen. Maar dat is nog te ver weg. Eerst moeten we moet deze groep zien om onze doelstelling te berei- ken en ik ben ervan overtuigd dat het dit keer gaat lukken.” Daardoor brengen we onszelf in de problemen tijdens wedstrijden en hebben we aan het eind van de rit de uiteindelijke doelstelling niet kunnen bereiken”, zegt de centrale verdediger. Met zijn fysiek en zijn lengte en zijn goede spelinzicht weet Moens zich al jarenlang prima staande te hou- den in de vierde- en vijfde klasse. Hij was bij STEEN enkele jaren ac- tief in de vierde klasse en ook met Vogelwaarde speelde hij op dat ni- veau. Daar wil hij heel graag terug naartoe. “En dat moet zeker moge- lijk zijn. Als ik zie hoewe soms voet- Moens is inmiddels alweer bezig aan zijn tiende seizoen, nadat hij onder andere uitkwam voor v.v. Terneuzen, Red Star Waasland en v.v. STEEN. “En dat bevalt goed. Heb het naar de zin, de trainers weten ons nog altijd prima te raken en ons te motiveren. Door hun fanatisme en gedrevenheid. Buiten het veld maken ze er ook een team van, zorgen altijd voor gezelligheid. We hebben een goeie groep, die voor elkaar wil werken. Het enige min- punt is onze wisselvalligheid. Die kost ons gedurende een seizoen vaak veel te veel onnodige punten. “De vierde klasse moet voor ons als Vogelwaarde altijd een doelstelling zijn” Groen, natuurlijk! Dethon Groen Aanleg van bedrijfstuinen 0115 675 100 | info@dethongroen.nl | www.dethongroen.nl Je hebt vrijwilligers die een taak op zich ne- men binnen een vereniging, maar soms heb je ookmensen die een veelvoud aan zaken regelen. Stefano de Vos is bij v.v. Hulsterloo iemand die zeer zeker in de laatste categorie. Zelf voetbalde hij van 1991 tot 2011 in het eerste elftal, waarbij hij tussen- door een half jaar naar Stekene Sportief trok omer in de Belgische Tweede Klasse te gaan spelen. “ Verder ben ik altijd actief gebleven op het dorp, tot ik op mijn eenen- veertigste uiteindelijk mijn voet- balschoenen heb opgeborgen. Al- thans als voetballer dan toch.” Want stoppen met voetballen be- tekende voor De Vos niet, dat hij ookstoptebijHulsterloo.Verrevan dat zelfs. “Ik ben trainer geweest van het tweede elftal en van het da- mesteam. De laatste vier seizoenen ben ik grensrechter bij het eerste elftal. Waarom? Omdat er niemand voorhanden was die ‘ da jobke’ wilde doen. Toen heb ik me daarvoor be- schikbaar gesteld en tot nu moet ik zeggen dat hetme bevalt.” Betrokkenheid Zijn ambities op trainersvlak heeft hij vanwege drukke werkzaamheden even ‘geparkeerd’. “ Maar die zijn er zonder twijfel nog altijd. Het is alleen datdefactortijdhetmenietmogelijk maakt om ervoor te kunnen gaan. Stefano de Vos manusje van alles voor Hulsterloo Voor SDO’63 is winst of verlies even totaal niet meer belangrijk Maar in welke rol ik een betrokken- heidhebofdatnualsscheidsrechter, grensrechter of in een andere func- tie is. Ik zal altijd honderd procent ervoor gaan en mijn best doen voor de club. Want dat is het allerbelang- rijkste, de club.” Als speler ging hij vaak tot ‘het rand- je’ en dat mist hij wel eens bij de hui- dige generatie. “Ik geef wel eens wat tips aan spelers, maar ze zijn vaak daarin nog te braaf. Al moet ik nuwel zeggen, dat de huidige spelersgroep een goede mix is van jeugdigheid en jongens die ook al wat ervaring hebben. Een mix ook van techniek en vechtlust. Dat zorgt ervoor dat we een heel goed start hebben dit seizoen.” Noodzaak De dorpsclub heeft een uitstekende samenwerking met het Belgische Kieldrecht, ietsookwatonontbeerlijk is volgens De Vos. “Die samenwer- king is noodzaak. Zeker omdat we niet heel veel leden meer hebben. Maar we hebben we de ambitie om met deze groep jongens vol te gaan voor een ticket naar de vierde klas- se. Als we dat uiteindelijk weer we- ten te realiseren, dan hebbenwe het prima gedaan.” Impuls EeneventuelepromotievanHulster- loo van vijfde naar vierde klasse dat zoumisschienoptermijnwelde ‘red- ding’ voor de club op het dorp kun- nen betekenen. “Het zou ook een impuls kunnen geven aan de club en eenaantrekkingskrachtkunnenvor- men voor anderen. Want nu zijn we en kleine club waarbij ik me betrok- ken voel en meer dan mijn steentje bijdraag. Zo ben ik grensrechter, trek de lijnen, ben kantinebeheerder en ook vicevoorzitter. Ik heb er bijzon- der veel plezier in nog altijd elke keer als ikopde clubkom. Dat hoop iknog lang te kunnen volhouden ook.”