VoetbalJournaal Beveland, najaar 2019

27 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM De beste stuurlui staan aan vaak aan wal. Zo ook Gert-Jan Kaptein tot een aantal jaar geleden. Hij was het destijds niet eens met een rode kaart. “Dat kan ik veel beter!”, klonk het langs de lijn. Zodoende was een carrière als scheidsrechter geboren. Leo Uitterhoeve verveelde zich op de zondagen en wilde zien hoe ver hij kon komen als scheidsrechter. Dat bleek uiteindelijk een heel eind te zijn. Via diverse cur- sussen werden beiden KN- VB-scheidsrechter en mogen ze fluiten tot de tweede klasse zon- dag. Kaptein floot zes jaar lang iedere zaterdag voor de KNVB. Daar stopte hij, in verband met werk en het voorzitterschap bij zijn club, na vorig seizoen mee om nu vooral alleen nog wed- strijden voor zijn vereniging te fluiten. Uitterhoeve is nog bijna elke zondag actief voor de KNVB. “En op zaterdag fluit ik regelma- tig voor de vereniging de lagere elftallen en de jeugd.” Kaptein omschrijft zichzelf als “ie- mand die probeert het spelletje aan te voelen, rechtvaardig is en niet bang is voor een reactie of weerwoord. Ik hou ervan als ik op een nette manier betrokken word in de spelbeleving. Uiteraard kan het zo zijn dat mijn waarneming afwijkt van die van de spelers. Tsja, dan hebben ze pech want ik fluit...” Uitterhoeve vindt zichzelf als scheidsrechter vooral rustig. “Terwijl ik als voetballer een driftig mannetje was. Snel boos, ook op de scheidsrechter.” Als ze terugkijken, doen ze dat met veel plezier. Zo vindt Uitter- hoeve het wel komisch dat ze hem uitscholden voor badmuts. “En die keer dat ik mijn eigen zoon een gele kaart moest ge- ven, minder leuk was dat hij daar- na geschorst werd….” Kaptein: “Al die jaren dat ik ge- floten heb, heb ik getraind bij de Scheidsrechtersvereniging Noord- en Zuid-Beveland. Dat kan ik iedere (beginnende) scheids- rechter aanraden. Niet alleen is het erg nuttig qua trainingsarbeid, maar ook qua verhalen. Al die hon- derden jaren ervaring wordt daar gedeeld, daar kun je zo veel van le- ren. De meeste fouten zijn al eens gemaakt, dat hoef je zelf niet meer te doen! Ook scheidsrechters rod- delen over spelers hoor, net als de spelers over de scheids! “ Kwadendamme: Scheidsrechters belicht “Zit je daar, om 15.00 uur aan de pasta…” Kwadendamme/Hoedekenskerke heeft met Gert-Jan Kaptein en Leo Uitterhoeve twee KNVB-scheidsrechters in de gelederen. Zonder scheidsrechters zou er geen bal rollen op de Zeeuwse velden. In een wereldje waarin de voetballer vaak centraal staat, is het nu eens de beurt aan de scheidsrechter. Hij is een van de langstzittende spelers bij derdedivisionist GOES, en dat voor een Zeeuws-Vlaming. Zuiddorpenaar Jop Dekker (22) streek als zeventienjarige neer bij de destijds eersteklasser, en maakte sindsdien twee promoties mee. Over geduld, reistijd, het verschil tussen trainers, een eitje met spek en het tactische aspect voor een back. Nog maar eerste- jaars A-junior was hij toen hij onder de vleugels van toen- malig trainer Jan Poortvliet bij GOES terechtkwam. Dekker kwam toen (in 2015) over van JVOZ, waar hij al sinds de D-pupillen speelde. Geduld; dat was het woord wat hij als jong talent kreeg ingeprent. ,,Ik maakte vanaf het begin constant m’n minu- tjes, maar was lange geen onbetwis- te basisspeler. Onder John Karelse heb ik een tijd heel veel gespeeld, en vorig jaar eigenlijk ook nagenoeg alle wedstrijden. Ik ben rechtsbenig, maar sta meestal linksback. Dat zie ik het liefst anders, maar het gaat om de speelminuten”, stelt Dekker zich als een echte teamspeler op. VIJFTIG KILOMETER Dekker, nu bezig aan zijn vijf- de seizoen voor de rood-witten, reisde de eerste jaren vanuit de Zeeuws-Vlaamse grensplaats naar Goes. Enkele rit toch al vlug vijftig kilometer. ,,Was ik gewend, vanaf de middelbare school al. Ik speelde al bij JVOZ toen het nog in Cortge- ne was. Vorig jaar ben ik trouwens in Vlissingen gaan wonen, waar ik op de HZ in het derde jaar van mijn studie Engineering zit. Mijn vrien- din woonde al in Vlissingen, dus dat maakte het makkelijk.” CARPOOLEN Vanuit Vlissingen carpoolt hij tegen- woordig met teamgenoten als Mart de Kroo, Steve Schalkwijk en Remon de Vlieger. Een andere Vlissinger – Ruud Pennings – rijdt niet mee, maar is tegenwoordigwel de trainer. ,,In het begin was het even wennen, maar we hebben onze draai denk ik wel gevonden. Rogier (Veenstra) was als trainer op alles voorbereid. Ruud is dat ook hoor, maar wel op een andere manier. Bij Rogier merk- te je aan alles dat hij zelf ook hoger- op wilde.” PASTA Zelf zit Dekker bij Goes in ieder geval op zijn plek. Het enige dat hembij die club momenteel minder aanspreekt zijn de speeltijden. ,,Dat het tegen- woordig op zaterdag is vind ik hele- maal niet erg, maar 18.00 uur is ge- woon een rottige tijd. Vroeger at ik voor de wedstrijd gewoon een eitje met spek, maar tegenwoordig komt daar nog een maaltijd achteraan. Zit je daar, om15.00 uur aan de pasta…” JAMMER Niet enkel de wedstrijdmomenten zijn veranderd, maar ook het sys- teem. Speelde GOES de voorgaande jaren veelal frivool voetbal in een 4-3-3-formatie, daar kiest trainer Ruud Pennings tegenwoordig vaak voor een 4-4-2. ,,Als groep vonden we dat jammer, maar iedereen be- greep het wel. We hebben gewoon te weinig buitenspelers, dus ziet ie- dereen ook wel in dat die omzetting nodig is. Voor een back is het niet altijd een ideaal systeem, vind ik. Het vergt net wat meer inzicht, om- dat je soms – als de back van de te- genstander opkomt – sneller tegen twee man komt te staan.” Foto: René van der Vliet