VoetbalJournaal Beveland, najaar 2019

25 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Dat Braafhart de kwaliteiten heeft om een dergelijke individuele prijs in de wacht te slepen mag ook geen verrassing heten. Na de Hoek-jeugd werd hij als zeven- tienjarige plots eerste doelman bij de destijds eersteklasser Zaamslag, waar de Belgische profclub Cercle Brugge hem na één seizoen wegplukte. Zijn avontuur als derde doelman – in de jaargang 2012/2013 – duurde slechts één seizoen, al maakte hij wel zijn debuut. In de play- off-wedstrijd tegen Westerlo moest hij de bal spijtig genoeg vijf keer uit het netje vissen. ,,We waren toen al zeker van lijfsbe- houd, na een redelijk turbulent seizoen. Bob Peeters begon het seizoen als trainer, en werd op- gevolgd door Foeke Booy. Loren- zo Staelens maakt het seizoen vervolgens af”, zo haalt Braaf- hart de herinneringen boven. Braafhart speelde nog enkele maanden samen met de IJsland- se voetbalgrootheid Eidur Gud- johnsen, die furore maakte bij clubs als Barcelona en Chelsea. Zonder Gudjohnsen – toen al vertrokken naar buurman Club Brugge – maakten ‘Cercle’ en Braafhart wel nog de bekerfinale mee. In het Koning Boudewijn- stadion zag Braafhart zijn ploeg vanaf de bank met 2-0 verliezen. ,,Het was best een stap om terug te moeten keren naar Zaamslag. Na één seizoen vroeg trainer Kenny Verhoene mij om naar Hoek te komen. Ik speelde Jordi de Jonghe nog kortstondig uit de basis, maar na een blessure raakte ik weer op het tweede plan. Toen koos ik voor Axel.” Na Axel koos de Zeeuws-Vla- ming voor Kloetinge, waar hij inmiddels aan zijn derde seizoen is begonnen. ,,De vijandigheid tussen Hoek en Kloetinge leeft in mijn ogen iets sterker in Hoek. Mensen denken ook vaak dat ik uit Axel kom, dus dat scheelt misschien.” De afgelopen jaren woonde Braafhart helemaal niet in het Zeeuws-Vlaamse land, maar in Eindhoven. Drie keer in de week reed hij anderhalf uur heen, anderhalf uur terug. ,,Dat ik het altijd heb volgehouden zegt ook genoeg over Kloe- tinge. Een grote maar ook een warme club. Veel dingen zijn hier gewoon goed geregeld. Een voorbeeldje: bij de aanvang van het nieuwe seizoen is alles me- teen in orde. Er word direct een teamfoto gemaakt en de kleding - ook voor nieuwe spelers – is gelijk aanwezig.” De start van Braafhart bij Kloe- tinge beloofde desondanks wei- nig goeds. In een oefenduel met Goes werd hij hard geraakt door Erwin Franse waarbij hij een ge- zichtsblessure opliep. Dat sei- zoen kwam hij slechts tot een handjevol wedstrijden. Nadien won Braafhart de concurren- tiestrijd van Matthew Lentink, en werd hij belangrijk voor Kloe- tinge. ,,Verdedigend stond het vorig jaar vaak goed en daarom konden we de overwinning vaak over de streep trekken. Maar we hadden voorin vaak moeite om wedstrijden te beslissen en écht te domineren op de helft van de tegenstander.” De rustige doelman acht Kloe- tinge sterker dan vorig seizoen, toen het als tweede eindigde. ,,Met spelers als Jeremy Hub- regtse en Ronaldo Meijer heb- ben we voorin gewoon twee topaanwinsten. Op die posities brengen we veel meer voetbal nu en zijn we veel balvaster. Het kan wel wat worden dit seizoen, maar er zijn voor mij veel onbe- kende ploegen. WNC, Montfoort; tja, zeg het maar…” Kloetinge kan rekenen op steunpilaar uit rivaliserende Hoek Holmes verruilt oude liefde voor SSV’65 Een Hoekenees bij Kloetinge. Wie de derby’s – van met name begin deze eeuw – erbij pakt zal stellen dat dit geen voorbode kan zijn voor een gelukkig huwelijk. Toch bewijzen doelman Mitchell Braafhart en de zaterdag-eersteklasser het tegendeel. Afgelopen seizoen werd de ex-prof zelfs gekozen tot ‘Speler van het jaar’. Het overlijden van zijn vader betekende voor Graham Holmes (35) het einde van zijn Colijnsplaatse Boys-tijdperk. Samen met zijn maat Raymond Rovers verruilde hij ‘Colijnsplaat 1’ afgelopen zomer namelijk voor een lager elftal bij SSV’65. Van zijn vijfde tot zijn vierendertig- ste kwam Holmes bijna onafgebro- ken uit voor Colijnsplaatse Boys. Niet gek ook als je vader er enige tijd voorzitter is geweest. ,,Voor- zitter, maar ook supporter”, haast Holmes zich uit te laten over zijn vader David Holmes. Vlak voor het einde van vorig seizoen overleed hij. ,,Voor mij was dat ook het mo- ment om afscheid te nemen van de club. Ik woon al zes jaar in Goes, maar toch is het best een lullige timing. Met vijf spelers namen we tegelijkertijd afscheid van het eer- ste, en voor een kleine club is dat een groot gemis. Toch verwacht ik wel dat ze een leuk seizoen gaan draaien, ondanks dat ze een heel jong elftal hebben. Het zijn echt positieve gasten.” Holmes, eigenaar van Holmes Elektro Partner uit Goes, speel- de na zijn debuut op vijftienja- rige leeftijd ook twee jaar voor het vlaggenschip van SSV’65. Dat was een kleine vijf jaar ge- leden onder Marco Groeneveld. ,,Ik speelde twee seizoenen in de tweede klasse; voor mij als simpele back mijn leukste tijd als voetballer. Door de goede voetballers rond mij heen ging ook mijn eigen niveau omhoog. En daarnaast wordt er vaak ge- zegd dat SSV geen gezellige club is. Nou, ik kan dus beamen dat dit wel zo is. Dat stempel is echt niet terecht.” Bij de Goese club zou Holmes deze jaargang terechtkomen in het derde elftal. Samen met onder anderenMichel de Groote, die vorig seizoen na jarenlang trouwe dienst afscheid nam bij het eerste. ,,Het zag er allemaal rooskleurig uit, ware het niet dat we bij de eerste training hoorden dat het tweede elftal nauwelijks spelers had. Wij zijn als derde daardoor een tweede elftal geworden. Niet ideaal, dat we nu uitkomen in de reserve tweede klasse. Maar goed, in het gunstig- ste geval krijgen we er zeven terug van het eerste. Zonder blessures wil ik best nog even doorgaan.” 0233382.pdf 1 9-10-2019 10:49:44 Graham Holmes staat links