VoetbalJournaal Beveland, maart 2019

Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM 30 Keeperstrainer zijn, en dat nog op 67-jarige leeftijd. Respect, denk je dan. Want een senior die training geeft, en dan ook nog eens na een beenamputatie. Daarnaast staat hij vaak als fotograaf langs het veld. Van der Vliet wil na zijn been- amputatie op het veld blijven staan Al meer dan dertig jaar een jeugdvoetbalkamp Jullie zijn nog niet van me af’, horen Teun Rentmeester en Ruud la Grand bij afscheid in het ziekenhuis. Een zin die uit de mond komt rollen van de dan nog maar nét geopereerde Van der Vliet. De Nieuwdorp-spelers gniffelen wat, alsof ze ook niet anders hadden verwacht. Van der Vliet: ,,Mensen zeggen dan dat ik er zo positief in sta. Ja, daar kan ik niks aan doen, zo ben ik nou eenmaal. Soms heb ik het echt wel moeilijk hoor, het is niet zo dat ik keihard ben. Van alle kanten komen emoties. Van andere mensen, van jezelf…” Het verhaal van Van der Vliet begint eind 2017. Of ja, eigenlijk speelt het al dertig jaar. Zo lang is hij al suikerpatiënt. ,,Maar opeens werd er opeens een teentje zwart, aan mijn linkervoet.” De conclusie van de chirurg was hard, de reactie van de patiënt eerder mild. ,,Het teentje moest eraf, werd mij verteld. Op zich vond ik dat niet zo erg, je houdt er nog vier over, toch?” Toen de zestiger op 30 mei ter controle bij de wondverpleegkundige was, had hij iets minder praatjes. ,,Al snel werd de chirurg erbij gehaald, en die zei dat ik maar even moest blijven. In één week tijd gingen mijn andere tenen eraf, mijn voet en een stuk van mijn been. Toen ik dat hoorde heb ik wel even om een servetje gevraagd.” Hij komt nog overal, die Van der Vliet. En dat dankzij zijn tijdelijke mantelzorger, vrouw Liesbeth. Twee keer brengt week brengt ze haarman naar revalidatiecentrum Lindenhof in Goes. Daar doet hij loop-en stabiliteitsoefeningen en leert hij opnieuw traplopen. ,,Dat zorgpersoneel hè, verdient echt een dikke vette pluim.” Zonder schaamte laat Van der Vliet, opa van zes kleinkinderen, vervolgens revalidatiefilmpjes zien, ook waarop hij te zien is met een klikprothese. ,,Het lopen gaat me inmiddels goed af. Wel heb ik altijd een stok bij me. En de douche is wat aangepast.” Het gaat nu zelfs zo voorspoedig dat hij nog dit seizoen weer op het veld wil staan bij Nieuwdorp, vanaf het moment dat hij zelfstandig kan autorijden. ,,Dat wordt een automaatje. Natuurlijk ga ik weer aan de slag. Training geven hoeft geen probleem te zijn. Ik werk met meerdere keepers, dan hoef je zelf niet per se te schieten. Zat oefeningen waarmee ik m’n beperking op kan vangen.” En de kans dat hij ooit nog een amputatie moet ondergaan? Die kans bestaat zeker. ,,Maar daar ben ik niet mee bezig.” De algemene leiding van de kampen is in han- den van John de Jager. Samen met de jeugdlei- ders/leidsters en de onmisbare kampmoeders zorgen ze ieder jaar weer voor een onvergetelijk lang Hemelvaartweekend voor de jeugd. HET ONTSTAAN John de Jager groeide bij zijn toenmalige club vv Arendskerke op met het begrip voetbalkamp. Toen hij later verhuisde naar Le- wedorp, deden ook aldaar de jeugdvoetbalkampen al snel hun intrede. De Jager: “In het begin van de jaren ‘90 gingen de jeugdvoet- balafdelingen van Lewedorp en Nieuwdorp samenwerken en is ook het voetbalkamp in de huidige vorm ontstaan. Het allereerste voetbalkamp was op camping De Vogel in Hengstdijk, wat in de loop der jaren altijd onze favoriete locatie is gebleven. Ik schat dat De Vogel wel een keer of twintig de bestemming is geweest.” VERANDERINGEN In de loop der jaren is er uiter- aard een hoop veranderd. Zo wijst De Jager op de manier van communiceren. “Toen ging alles nog schriftelijk, van aanmelden tot infoboekjes etc. Nu gaat al- les digitaal. Een ander belangrijk punt is toch ook wel de indivi- duele medicatie, dat een groter punt van aandacht geworden is. Bij onze kampmoeder/oma Anja de Vos is dat gelukkig in goe- de handen, zij zorgt dat alles in goede banen wordt geleid. Niet alleen medicatie, maar ook met voeding (allergie etc.) moet re- kening gehouden worden.” ACTIVITEITEN Zo’n 65 jeugdspelers nemen jaarlijks deel aan het kamp. De Jager: “Er gaan zo’n twintig begeleiders mee om onder an- dere leuke activiteiten voor de jeugd te organiseren, zoals een speurtocht, het voetbal-golf spel en een voetbal-kennis quiz. Op vrijdag is er altijd een uitwis- seling met een vereniging uit de buurt, waarmee allerlei ac- tiviteiten gedaan worden zoals voetbaltesten, een voetbaltien- kamp en wedstrijdjes spelen. De jeugd heeft de toekomst. En de jeugd verdient zo af en toe iets extra’s in de vorm van een leuke activiteit. Zo wordt er bij de jeugdafdeling van SJO Lebo/SVN/ VVB jaarlijks een groot jeugdvoetbalkamp georganiseerd. Foto: Berdieke Amperse Op zaterdag staat er steevast een toernooi op het program- ma en ‘s avonds de feest- en bingoavond en barbecue. Op zondag gaat de hele groep, moe maar zeer voldaan, weer huis- waarts.” EEN BEGRIP “De bedoeling van deze dagen is om iedereen, van jong tot oud, te verbinden. Ook de onderlinge band tussen de leiders is prachtig om te zien. De gezellige onderlinge sfeer tussen alle leiders en deelnemers maakt deze dagen zo bijzonder. Ieder kent zijn taak, hierover wor- den duidelijke afspraken gemaakt. Er is een programma van dag tot dag, niets wordt aan het toeval over gelaten. Het mooie is ook dat jeugdspelers later mee willen als leider.” Het jeugdvoetbalkamp is een begrip binnen de jeugdafde- ling van SJO Lebo/SVN/VVB, dat van generatie tot generatie wordt overgedragen. Een evenement dat al meer dan dertig jaar staat als een huis!