VoetbalJournaal Beveland, maart 2019

21 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Voor Stefan Deijl is Waarde veel meer dan een voetbalclub Stefan Francke ontspant en doceert bij Wolfaartsdijk Vrijwilligers zijn onmisbaar en ontzettend waardevol voor een vereniging, uiteraard is dat ook bij Waarde het geval. Maar soms heb je mensen binnen de club die een dub- belfunctie bekleden. Stefan Deijl is zo iemand. Hij speelt zelf in het eerste elftal van de club, maar zet zich ook in voor de jeugd. Het tekent de gezellige familieclub die Waarde is. “Ze deden het vroeger ook voor jou, dus vind ik het logisch dat je nu iets terug doet.” Voor Deijl is het niet alleen de normaal- ste zaak van de wereld, maar hij haalt er ook veel plezier uit. De 21-jarige speler, die op ‘’10’ en ‘rechtsmidden’ uit voeten kan, is al jaren betrokken bij de jeugd van zijn club. Eerst was hij drie jaar lang leider van de JO-13, alvorens hij terecht kwam bij JO-9. Daar stond hij eerst drie jaar lang als trainer aan het roer, nu is hij weer lei- Het was een be- wuste keuze. Na jaren bij JVOZ, Kloetinge en SSV’65 wilde Francke graag een stapje terug doen. Hij had last van zijn knie, ging samen- wonen in Vlissingen en had door werk en studie weinig tijd en zin om drie keer in de week naar Goes te rijden. Toen was de keuze simpel. “Ik kom oorspronkelijk van Wolfaartsdijk, dus daar hoef- de ik niet lang over na te den- ken.” Tot op heden heeft hij nog geen seconde spijt ge- der. Het zijn vroege ochtenden, maar Deijl geniet ervan. “Het is leuk om met die mannetjes be- zig te zijn. Je ziet hoeveel ple- zier ze hebben en ze gaan elke keer weer vooruit.” VRIENDENGROEP Maar behalve het begeleiden van de jeugd, is Deijl zelf dus ook actief als voetballer. Naar eigen zeggen moet hij het vooral hebben van hard wer- ken, maar dat is ook de kracht van het team. “We zijn een hecht team. Echt een vrien- dengroep die hard voor elkaar Na vijf jaar bij SSV’65 vond Stefan Francke het mooi geweest en was het tijd om terug te keren bij de club waar hij zijn eerste stapjes op het voetbalveld had gezet. De 28-jarige centrale verdediger is een van de oudere spelers binnen de selectie van Wolfaartsdijk en probeert met zijn ervaring en bagage de jonge gasten wat mee te geven. had van die keuze, maar het verschil in niveau tussen zijn vorige club en de huidige is aanzienlijk. Toch heeft hij daar geen moeite mee. “Ik doe het nu puur voor de ontspanning. We hebben een jonge groep en je ziet dat veel jongens nog veel dingen moeten leren, maar dat is niet erg.” De uitge- sproken ambitie om voor een periodetitel te gaan vindt hij nog wel iets te hoog gegrepen, al ziet hij potentie. “Het zijn echt nog jongetjes, maar als ze lang bij elkaar blijven weet je het nooit.” wil werken, dat loopt lekker.” Ondanks het harde werken, wil Waarde toch ook graag voet- ballen. Tot nu toe presteert de ploeg naar behoren en dus is Deijl tevreden bij de club. “Ik zit hier vanaf mijn vijfde en ik vind het prima zo. Ik heb het naar mijn zin en ben op mijn plek.” Deijl, die in het dagelijks leven werkzaam is bij de financiële administratie van een sloopbedrijf, merkt dat iedereen zich thuis voelt bij de club. Ook de jongens van buiten- af passen moeiteloos binnen het team en de club. Het tekent vol- gens hem Waarde, al ziet hij dat prestaties ook steeds belangrij- ker worden. Hij wil de positieve lijn dan ook graag doortrekken. “Het is vooral heel gezellig, maar als we verliezen merk je dat de sfeer wat minder is. We willen steeds meer presteren, ook dit seizoen.” AANSTUREN Behalve voetballen voor de ontspanning, hoopt Francke zijn teamgenoten ook nog iets bij te brengen. Hij merkt dat iedereen bereid is om wat te leren en dus probeert hij van achteruit de boel aan te sturen. Vroeger was hij een midden- velder met veel kilometers in de benen, tegenwoordig heeft de linker centrale verdediger het liefst de bal aan de voet en probeert hij door middel van zijn ervaring de situatie te lezen. Daarnaast merkt hij dat het fanatisme begint af te nemen, ondanks dat hij bij een nederlaag nog best even cha- grijnig is. Maar dat is ook een beetje de vereniging volgens Francke. “Het hoofddoel is om een gezelligheidsvereniging te zijn.” Ondanks die gezelligheid merkt de routinier wel dat de club stapjes probeert te ma- ken. “Er wordt wel over za- ken nagedacht. Er komt nu misschien een ‘technische commissie’, dan wordt het toch steeds wat serieuzer. Dan kunnen we Wolfaartsdijk weer een beetje op de kaart zetten!” “We zijn een hecht team. Echt een vriendengroep die hard voor elkaar wil werken”