VoetbalJournaal Oosterhout, voorjaar 2019

15 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM “Alleen als we kampioen worden, ga ik nog een jaar door als leider”, zei Jos Pheninckx (56) voorafgaand aan het seizoen tegen zijn mannen van Irene’58. En zo geschiedde: het derde elftal pakte de titel en dus zwaait de clubman ook komend seizoen de scepter bij het succesvolle vriendenteam. Irene’58 is geen grote club, maar het ledenaantal zit nog altijd in de lift. Niels Pheninckx ziet als trainer en lid van het jeugdbestuur dat veel mensen uit Den Hout en omgeving nauw betrokken zijn bij de vereniging. “We hebben een mooie club.” Sinds zijn zoontje Rik startte met voetballen, is Niels Pheninckx weer helemaal terug bij ‘zijn’ Irene’58, de club waar hij zelf jarenlang met heel veel plezier speelde. Hij startte als trainer van de JO7, was dit jaar coach van de JO8 en volgend seizoen richt hij zich op het JO9-team, aangezien Rik uiteraard steeds een jaartje ouder wordt. “Het is prachtig om die kleine man- nen te begeleiden, het voetbal draait voor hen echt nog puur om het plezier”, zegt Phenickx. “Alle jongens rennen achter de bal aan en uiteraard wil ieder- een scoren.” FEYENOORD Een jongen die dat afgelo- pen heel vaak deed, is Jayden Schrauwen. De absolute uitblin- ker van de JO8 kwam op de ra- dar van Feyenoord en zodoende speelt de pas 7-jarige dribbe- laar komend seizoen bij de top- club uit Rotterdam. Dat maakt iedereen van Irene’58 erg trots en zijn trainer is vol lof over het talent. “Jayden is altijd met de bal bezig en hij stak afgelopen seizoen met kop en schouders boven de rest uit. Hij is een echt dribbelaartje, is snel en heeft een neusje voor de goal. Als team gaan we hem uiteraard ontzettend missen, maar we gunnen hem het beste. We gaan zijn ontwikkeling op de voet vol- gen”, zegt Pheninckx. Naast jeugdtrainer is Pheninckx lid van het jeugdbestuur. In die functie bemoeit hij zich met de teamindeling en het begeleiden van trainers. Volgens hem zit de club in de lift. “We zijn geen grote club, maar veel mensen hebben nog altijd hart voor de vereniging. Ik heb goede hoo dat we komend seizoen een extra jeugdteam kunnen inschrijven voor de competitie, een goed teken. Ook is de betrokkenheid van iedereen uit Den Hout groot: bij derby’s van het eerste team is het lekker druk langs de lijn.” TWEE TEGENGOALS Jaren geleden stopte Pheninckx als speler van Irene’58 3 (zie het andere artikel op deze pagina). Hij werkte destijds zes dagen in de week en vond het wat ver gaan om een oppas te regelen zodat hij op zondagochtend kon ballen. Nu is Pheninckx blij om weer terug te zijn bij de club in een andere rol. “Het voetbal zelf mis ik niet, ik was ook niet zo’n ster”, zegt hij lachend. “Ik was een simpele rechtsback die het van zijn inzet moest hebben. Ze noemden me altijd twee tegengoals”, zo lacht hij. “Maar het is leuk dat ik oude bekenden weer tegen het lijf loop en ik zie ook weer veel duels van het eerste. Het is alsof ik nooit ben weggeweest.” Zijn zoontje Rik kan volgens de trotse voetbalvader goed ballen. “Hij is net zoals ik een verdediger. Maar Rik kan met twee benen goed schieten en beschikt over een goed overzicht. Ik vind dat hij nu al meer bereikt heeft dan zijn vader”, zo besluit hij lachend. Jos Pheninckx gaat nog een jaar door na glorieus kampioenschap Niels Pheninckx: ‘Het voelt alsof ik nooit ben weggeweest bij Irene’58’ dat we zo goed presteren. Vaak haken we na de winterstop af in de titelstrijd, maar nu viel alles op zijn plek. Op de platte kar zijn we het hele dorp rondgereden, het was een mooi feest.” INVALLEN ALS LEIDER Pheninckx is al meer dan vijftig jaar lid van Irene’58. Hij speel- de ongeveer tien seizoenen als rechtshalf in het eerste team van de club en na een kniebles- sure in 1989, werd hij actief als leider. “Ze vroegen me: ‘Jos, kun je één keer invallen als leider bij het tweede team?’ Nou, het is dus niet bij die ene keer geble- ven”, zegt hij grinnikend. “Eerst werd ik actief bij het tweede, Jos Pheninckx heeft een bloed- hekel aan verlie- zen. Gelukkig was hij afgelopen seizoen zelden chagrijnig: het derde team van Irene’58 pakte namelijk op zeer overtuigende wijze de titel. De oranje-witten eindigden zeven punten boven nummer twee RWB en verloren in het gehele seizoen slechts één keer. “We hebben een aantal spelers die misschien wel meekunnen in ons eerste elftal”, zegt Pheninckx, die sinds jaar en dag al betrok- ken is bij het elftal. “Het is een echt vriendteam en daarom wil niemand ons elftal verlaten. Na- tuurlijk is het ook extra leuk om- later werden we het derde, het vierde en nu zijn we weer Ire- ne’58 3. Ik heb vele verjongings- periodes meegemaakt, tegen- woordig zijn de meeste gasten zo tussen de 20 en 23 jaar, net zoals mijn eigen zoon Jordy.” De derde helft is volgens de club- man niet meer zoals vroeger, maar toch is de sfeer nog altijd opperbest na een wedstrijd. “Met een hoop spelers drinken we na de wedstrijd gezellig een biertje, zoals dat hoort.” De coach, die een goedlopend hoveniersbedrijf heeft, is trots op Irene’58. “We hebben een goed bestuur, het eerste elf- tal draait prima en de club leeft DEZELFDE UITSPRAAK Pheninckx maakte voorafgaand aan het seizoen de afspraak dat hij alleen leider van het derde zou blijven bij een kampioenschap. Belofte maakt schuld en dus is hij ook volgend seizoen leider van het team. “Blijkbaar heeft mijn uit- spraak de jongens gemotiveerd”, zegt hij. “Ik heb nu dezelfde woor- den uitgesproken. Alleen als we wéér kampioen worden, ga ik nog een seizoen door. Zo niet, dan ga ik met mijn vrouw voortaan fiet- sen en dat soort dingen.” Hoopt zijn vrouw door die uitspraak dat het derde volgend jaar veel verliest? “Nee hoor”, zo zegt hij lachend. “Ze komt vaak kijken en gunt ons team veel succes. Ik ben benieuwd of we wederom de titel kunnen pakken.” enorm in de omgeving.” Vroe- ger was Pheninckx beide dagen van het weekend op de club, tegenwoordig voornamelijk op zondag. “In de wintermaanden ben ik op zaterdag consul en dus ben ik soms de boodschapper van slecht nieuws. Maar door de komst van het kunstgrasveld zijn er gelukkig minder afgelas- tingen dan vroeger.”