VoetbalJournaal Oosterhout, december 2018

7 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Jassen als doelpalen. Oosterhout richt de blik vooruit VV Oosterhout kijkt weer vooruit na een periode van wederopbouw. Als die tijd de club één ding geleerd heeft, is het wel dat de vereniging nooit verloren gaat. “De instelling van onze mensen na de brand, zegt naar mijn idee heel veel over deze club.” Het is zondag- middag, 12.30 uur. De kantine van sportpark De Contreie zit goed vol. Een damesteam dat net gespeeld heeft, zit aan een lange tafel. Op het hoofdveld voetbalt het tweede elftal van VV Ooster- hout een competitiewedstrijd tegen RKVV DIA. Er lijkt niets gebeurd, het clubgebouw ziet eruit als een kopie van het pand dat in oktober 2016 in vlammen opging. “We hebben enkele nuances aangepast in overleg met de vrijwilligers, maar dat ziet de reguliere be- zoeker niet”, vertelt voorzitter Ruud Looijmans. Ook voor hem was het nieuws van de brand een klap. “Maar het zegt voor mij zo veel over deze club dat diezelfde nacht mensen al zaten te vergade- ren over de toekomst. Dit zou niet het einde zijn van de club, er werd gelijk vooruitgekeken. Drie weken later stond er al een noodgebouw.” EUFORIE In de anderhalf jaar na de brand, waarvan de oorzaak nog altijd onbekend is, hebben flink wat mensen keihard gewerkt aan de toekomst van de club en de heropbouw. Op 21 juli van dit jaar was de heropening, met een oefenwedstrijd tegen RKC. “De kantine en het sponsorhome zaten bomvol, er hing echt een euforisch gevoel.” De club wilde eigenlijk in janu- ari de deuren alweer openen, maar had last van wat vertra- ging in verband met diverse za- ken, waaronder de aanlevering van bouwmateriaal. “Iedereen voelt zich nu weer thuis. Ook in het noodgebouw kregen we het toch voor elkaar om een fij- ne sfeer neer te zetten als club, maar dit complex maakt het werk voor iedereen een stuk makkelijker.” HIPPE SMOEL Het gebouw is daadwerkelijk loon na werken. Het ademt een moderne uitstraling uit. De bestuurskamer, het spon- sorhome, de keuken, kleedka- mers, verzorgingsruimte en kantine: alles heeft een hippe smoel. Looijmans is in de peri- ode van de heropbouw vooral bezig geweest met de toe- komst van de vereniging. “We zitten qua ledenaantal bijna alweer terug op het niveau van voor de brand, rond de zeven- honderd. Het is voor ouders en hun kinderen toch een ander gevoel om bij een club te ko- men met dit complex, dan bij een vereniging die het moet doen met een noodgebouw en wat kleedkamers in een donker hoekje.” Het is sowieso een rumoerig jaar geweest bij de club op De Contreie. Een bestuurswis- seling vond plaats, Looijmans (40 jaar) werd aangesteld als voorzitter en kreeg met Willem Boekholt (40, vicevoorzitter) en Nick Oprins (33, secretaris) ook twee jonge, onervaren col- lega’s. “Daarom is het voor ons erg fijn dat we met Arnoud Kas- telijns iemand binnen het be- stuur hebben die wel veel erva- ring heeft.” Minet Verlaat is de penningmeester, ook zij zat al in het bestuur van Oosterhout. De bestuursleden hebben twee belangrijke principes gemeen: hun zwart-wit gestreepte hart en de wil om de handen uit de mouwen te steken. Looijmans spreekt vol passie over Oos- terhout. Hij speelde voor de fu- sie zelf bij BVC’54 en zijn beide kinderen voetballen inmiddels ook in het wit-zwart. “Over de clubkeuze voor mijn kinderen bestond geen twijfel.” Looij- mans begon als leider en trai- ner van het team van zijn zoon Lars, vervolgens kwam hij in de technische commissie terecht en eerder dit jaar werd hij voor- gedragen voor de rol van voor- zitter. “Ik was al regelmatig op de club, maar nu nog wat regel- matiger”, vertelt hij lachend in de aantrekkelijk ingerichte be- stuurskamer. “Het is veel werk, zeker in het begin. Nu loopt het allemaal wel, elke bestuurslid heeft een commissie die hem of haar helpt en dat scheelt wat tijd. Ik probeer twee avonden in de week thuis met mijn gezin te zijn, dat lukt meestal wel.” JEUGD Looijmans spreekt vol enthou- siasme over elk facet binnen de club. Zo ook over de voorwed- strijden, als we de JO13 het veld zien betreden, dik een uur voor de seniorenselectie aan het duel tegen Gilze begint. “Bij een zon- dagvereniging heerst altijd het gevaar dat er een kloof ontstaat tussen de jeugd en senioren. De jeugd speelt op zaterdag en komt zondags bijna nooit bij de club. Door wekelijks een jeugdteam een voorwedstrijd te laten spelen tegen een ver- gelijkbare ploeg van onze te- genstander, komen zij en hun ouders toch eens op zondag bij de club. De selectie ziet hen dan ook voetballen, waardoor er een wisselwerking ontstaat. Ik zie nu regelmatig kinderen met hun ouders terugkeren op zondag, om naar het eerste te kijken.” Looijmans heeft als voorzitter de portefeuille sponsoring en technische zaken. Hij wil graag vooruit met Oosterhout, niet alleen qua ledenaantal, maar ook qua niveau. “We zijn onder meer hard bezig met het pro- fessionaliseren van de jeugd- opleiding. Alle trainers van se- lectieteams moeten een TC 3/ UEFA-C-diploma behalen, dat stimuleren wij als club. Ook lei- den wij scheidsrechters voor de jeugd op, zodat de gehele begeleiding een degelijk ni- veau krijgt.” Uiteindelijk moet de zondagselectie, nu nog een derdeklasser, profiteren van dit soort vernieuwingen. “In 2020 hopen wij in de tweede klasse te spelen en binnen vijf jaar zou de eerste klasse een mooi doel moeten zijn. Het is ambitieus, maar je moet een doel durven uitspreken. Het belangrijkste blijft voor ons echter dat we een herkenbare club zijn, we moeten het doen met spelers uit de regio Oosterhout. Een herkenbare spelersgroep geeft de hele vereniging een impuls, ‘eigen’ jongens zijn sneller be- reid iets voor de vereniging te doen dan jongens van buitenaf.” Daarnaast hoopt Looijmans binnen afzienbare tijd het acht- honderdste lid te verwelko- men. En dat allemaal met een lach, want het plezier staat voorop bij Oosterhout. “We zijn een club voor iedereen, ook de lagere teams zijn hartstikke belangrijk. Iedereen die zich aan onze normen en waarden houdt, is van harte welkom bij Oosterhout.”