VoetbalJournaal Langstraat, voorjaar 2019

Alles op het gebied van voetbal Uw schoen-, voetbal-, en wandelspeciaalzaak voor het hele gezin Guido van den Hoven heeft de twee rollen van de vertrokken Steven Molenschot en gestopte Rob IJpelaar in één overgenomen: hij is respectievelijk topscorer én aanvoerder van VVWaspik dit seizoen. Ondanks zijn doelpunten heeft de club het toch lastig in de derde klasse. The White Boys is volledig afhankelijk van een kleine groep mensen. Door het beperkte ledenaantal dragen zij de club, zowel op als naast het veld. Lisette van der Velden is de spil. De gewilde topscorer én aanvoerder van Waspik Niets gaat boven The White Boys Wat doet Lisette van der Velden (50) eigenlijk niet bij The White Boys? Als ze haar ergens voor vragen, staat ze klaar voor de club. “Nee”, komt niet in haar woordenboek voor, onder het hoofdstuk The White Boys. “Ik ben meer hier dan thuis”, vertelt ze, lachend. En dan se- rieus: “Dat doe je voor je ver- eniging. We zijn maar een klein clubje, dat op de been wordt gehouden door een vaste kern. Als wij het niet doen, wordt het wel heel lastig om het hier draaiende te houden.” Zo is ze ook op deze woens- dagochtend aanwezig, terwijl de rest van het sportpark De Lindenheuvel in Waspik-Boven uitgestorven is. Gisteren was 23 Het was voor de 26-jarige Van den Hoven een hele eer om de aanvoerdersband om zijn arm geschoven te krijgen. “Daar ben ik heel trots op, Waspik is mijn cluppie. Het is democra- tisch gegaan, iedereen mocht stemmen en mijn naam kwam uit de hoge hoed.” Hij vindt de 06 83 56 04 24 Kemphaan 10 5165KH Waspik info@dajovloeren.nl www.dajovloeren.nl 06 83 56 04 24 Kemphaan 10 5165KH Waspik info@dajovloeren.nl www.dajovloeren.nl DaJo Vloeren B.V. 06 83 56 04 24 Kemphaan 10 5165KH Waspik info@dajovloeren.nl www. j l eren.nl 0223318.pdf 1 6-3-2019 12:38:0 verantwoordelijkheid wel pri- ma. “Ik besef dat ik de kartrek- ker ben en hou me daarnaast bezig met de jonge jongens in de groep, vind dat ook leuk om te doen.” COLLECTIEF Het verhaal van Waspik is in- middels wel bekend: de club leek vorig seizoen te degra- vertrokken en de vorige aan- voerder is gestopt.” Die verwachting komt ook uit: Waspik knokt in het rechter- rijtje. Toch ademt iedereen rondom de ploeg vertrouwen uit, zeker gezien de teams in deze derde klasse zo dicht op elkaar staan. “We zijn een col- lectief en hebben te veel kwa- liteiten om eruit te vliegen. Het staat ook allemaal zo dichtbij elkaar. Onze teamspirit gaat de doorslag geven, daar ben ik echt van overtuigd. Niemand in deze competitie is onverslaan- baar voor ons.” CENTJES Van den Hoven is, zoals iedereen bij de club, een echte clubman. Hij maakte in de jeugd wel een uitstapje naar RKC Waalwijk, maar keerde als A-junior alweer terug. “Ik had het daar waarschijnlijk nooit gered met mijn kwaliteiten, maar was het vooral beu om zo vaak te trainen.” Makkelijk was het niet, het was een stevige knoop om door te hakken. “Je hebt het gevoel dat je je familie een beetje in de steek laat, zij hebben veel tijd in mijn droom gestopt. Dan is het best lastig om die beslis- sing te nemen. Uiteindelijk was ik er wel blij mee: er viel een druk van me af. Je bent toch al- deren na een verloren nacom- petitieduel bij SAB, maar werd gered via een omweg. Een an- dere ploeg verkoos het zater- dagvoetbal boven het spelen op zondag en zo kwam er een plekje vrij voor de wit-blau- wen. “We wisten dat dit een lastig seizoen zou worden. We hebben er geen versterkingen bijgekregen, onze topscorer is tijd ‘die jongen die zo goed kan voetballen’, als je in de jeugd van een profclub speelt.” De aanvaller annex midden- velder krijgt nog steeds elke zomer aanbiedingen van clubs die hem graag willen hebben. “Dat zijn steeds wel vijf of zes teams, volgens mij vooral om- dat ze verlegen zitten om een speler op mijn positie en dan een hengeltje uitwerpen. Het zijn soms ploegen die één of twee klassen hoger spelen, maar dat interesseert mij niet. Ik heb het geweldig naar mijn zin bij Waspik, we hebben echt een vriendenteam. Ik speel lie- ver met hen samen dan dat ik voor de centjes voetbal.” BEULEN Hij scoort er dit seizoen aardig op los, in een belangrijk seizoen voor de club. Van den Hoven wordt regelmatig in de spits gepositi- oneerd, daar speelde hij als de- butant bij de senioren ook vaak. “Ze hadden geen spits en bij mij liep dat wel aardig. Het was in het begin wel even wennen hoor, met twee van die beulen in je nek, ze- ker als je uit een technische op- leiding als die van RKC komt.” Zijn voorkeur gaat echter uit naar de plek van aanvallende middenvel- der. “Ik speel het liefst op 10. Mijn hart ligt bij het verdelen van het spel en dan alsnog voor het doel komen en scoren.” Van den Hoven stelt Waspik al- vast gerust: ook komende zo- mers slaat hij de aanbiedingen af. “Al degraderen we, zeker op dat moment zou ik willen blijven. Ik heb het veel te goed naar mijn zin bij Waspik en hoef hier niet meer weg.” er een ledenvergadering en dus moet er opgeruimd en schoon- gemaakt worden. En dus staat Van der Velden met de dweil in haar handen. De clubvrouw is minstens drie keer per week bij The White Boys: op donderdagavond staat ze achter de bar, zondag voor- ziet ze de voetballers en hun fans van een hapje en drankje en maandagochtend maakt ze schoon. Maar bij activiteiten springt ze ook graag bij. “Dan vragen ze: ‘Kom je even helpen?’ Vervolgens kom ik er nooit meer van af.” Ze staat achter de bar, zit in het bestuur en verzorgt de kantine. Maar eigenlijk zijn haar taken binnen de club niet op te som- men. Vankleins af aankomt zeal bij de vereniging van rood en wit. “Terwijl mijn ouders niet voet- balden en ik ook maar drie sei- zoenen in het damesteam heb gespeeld. Maar iedereen ging naar The White Boys, daar kwa- men ook al onze vrienden en vriendinnen, ik weet niet beter. En nog steeds, het is altijd gezel- lig hier.” Ze werd verliefd op een voetballer van The White Boys en hun kinderen lopen inmiddels ook op De Lindenheuvel rond. Het advies aan familie en vrien- den is dan ook: geen feestjes organiseren als The White Boys moet voetballen. “Want daar zitten we dan toch een beetje te balen.” Welke richting de club ook in- slaat, The White Boys mag nooit verloren gaan, vindt Van der Velden. “Voor mensen van onze leeftijd is er nooit iets anders geweest dan The White Boys.” Foto: Alexander de Peffer 0226139.pdf 1 7-3-2019 14:39:01