VoetbalJournaal Langstraat, november 2018

17 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. FC Drunen bestaat dit seizoen 50 jaar en dit jubileum gaat groots gevierd worden. De jubileumcommissie onder aansturing van ‘Mister FC Drunen’ Jaap Verstraate is al een jaar bezig met het binnenhalen van sponsoren alsmede het organiseren van een hoop feestelijke evenementen. Verstaate praat met veel enthousi- asme over ‘zijn’ FC Drunen. Hij heeft ook recht van spreken, want hij maakt al 46 jaar deel uit van de hechte Drunen familie: “FC Dru- nen is ontstaan vanuit een ca- fé-elftal (Checobar) en werd op 05 januari 1969 opgericht door Frans Heijmans en Cor Heeffer. Een kleine vereniging met één vertegenwoordigd elftal dat speelde op het terrein achter FC Drunen al vijftig jaar een unieke familie De jeugd van RKDVC floreert als nooit tevoren de Checobar en Mariënkroon (in Haarsteeg).” In rap tempo groeide FC Drunen echter zowel qua se- nioren als bij de jeugd, waarna in 1971 de verhuizing naar het com- plex aan de Beethovenlaan volg- de. In 1985 was FC Drunen dusda- nig gegroeid dat een verhuizing naar het huidige complex aan de Torenstraat volgde. “Nog steeds het mooiste complex in de hele regio, met kwalitatief ook de bes- te velden. Immers, als er sprake is van afgelastingen bij veel clubs, dan kan er bij FC Drunen gewoon gevoetbald worden”, aldus een trotse Verstraate. PERSOONLIJKE SUCCESSEN Verstraate glimt als hij terugblikt op enkele hoogtepunten uit het verleden: “Ik heb twee keer na- competitie gespeeld voor 1500 toeschouwers. Ik werd gescout door RKC en maakte kennis met het betaalde voetbal. Maar al die tijd bleef ik lid van FC Drunen, waar ik diverse bestuursfuncties vervuld heb. Ik weet nog goed hoe jaloers omliggende verenigingen waren op het feit dat RKC op ons complex trainde en oefenwed- strijden speelde tegen FC Drunen. Wat een geweldige tijd! Maar als grootste succes noem ik toch de grote saamhorigheid die zo ken- merkend is voor FC Drunen.” JUBILEUM 2019 wordt ook mooi: dan start het jubileumjaar. De start is op 5 januari met een nieuwjaars- receptie, waarbij maar liefst vijf jubilarissen in het zonnetje ge- zet worden. Ook wordt dan op De jeugdopleiding van RKDVC is de afgelopen jaren geëvalueerd tot een hoog niveau. Met veel selectieteams in de Vierde en Derde Divisie, kijken clubs uit de regio met belangstellende ogen naar de aanpak van de vereniging uit Drunen. Roel Bijsterbosch (30) maakte de ontwikkeling van dichtbij mee, als trainer van verschillende teams. Bijsterbosch be- gon bij de JO13-1, ging vervolgens naar de JO17-1 en is nu trainer van de JO19-1. Hij lijkt een geboren trainer, praat als een trainer en denkt als een trai- ner. “Ik ben zelf een persoon die heel graag wil leren en mensen ook wat wil leren. Ik vind het mooi om met een teamproces bezig te zijn, spelers zich te laten ontwik- kelen.” Hij is pas 30, maar toch al zo’n tien jaar actief als trainer. Hij begon als assistent van de JO13-1 bij RKDVC, nadat hij gestopt was in het eerste van de Drunense club. “Te vroeg, maar het plezier was weg en ik kreeg last van wat fy- siek ongemak.” Het trainerschap paste vanaf dag één perfect bij Bijsterbosch. Hij haalde gelijk zijn Trainer-Coach 3 papieren en heeft inmiddels ook Trainer-Coach 2 binnen. Het verschil tussen het trainen van de JO13-1 en de JO19-1 is aan- merkelijk, volgens Bijsterbosch. “In de JO13-1 ben je meer met voetbaltechnische handelingen bezig en communiceer je als een schoolmeester, bij de JO19-1 krijg je te maken met jongens die je al wat verantwoordelijkheden kunt geven, vrij kunt laten, maar waar je ook directer tegen kunt zijn.” Zijn eerste jaar bij de JO19-1 was direct succesvol: RKDVC promo- veerde naar de Derde Divisie. Sindsdien eindigt de ploeg van Bijsterbosch steevast in het linker- rijtje van die competitie, een knap- pe prestatie. Ook de jongere selec- tieteams spelen op divisieniveau. Bijsterbosch legt uit hoe dat komt: “Zo’n tien jaar geleden hebben be- paalde mensen sleutelrollen ge- kregen binnen de club, zij hebben vervolgens een fundament gelegd op technisch gebied in de jeugd. Ze hebben heel erg veel geïnvesteerd in het opleiden van trainers en doen dat nog steeds. De saamho- righeid is groot, we sparren regel- matig onderling en leren daardoor van elkaar. RKDVC bestaat niet uit eilandjes, wat je bij andere clubs soms wel ziet.” Ook het sportpark is gegroeid. “Onlangs zijn de twee kunstgrasvelden nog helemaal vernieuwd, daardoor kun je de trainingen weer naar een hoger niveau tillen.” Bijsterbosch merkt dat verschillen- de clubs al komen kijken bij RKDVC. Dat is niet alleen maar mooi, want soms halen zij spelers over om bij hun club te komen voetballen. “Dan bieden ze die jongens een zakcent- je bijvoorbeeld. Wij doen dat niet, moeten dat ook niet doen, dat past niet bij de club. RKDVC staat voor een blauw-wit hart: strijd, passie en graag willen spelen voor de club. Daar moet niets aan veranderen, dat komt de club niet ten goede. Onze kracht is dat iedereen die hier voetbalt al snel de saamhorigheid voelt, de verbondenheid en dat blauw-witte hart.” De trainer denkt dat de senioren komende jaren de 0218025.pdf 1 10-9-2018 13:08:35 vruchten gaan plukken van de ta- lentvolle jeugd. “Er ontstaat nu een ideale mix tussen jeugdig talent en ervaring in het eerste team.” Hij hoopt zelf in de toekomst ook stap- pen te kunnen zetten. “Mijn ambitie is om door te groeien binnen het trainerschap. Het grootste doel is een rol te vervullen binnen een bvo, ik denk dat ik dat qua leergierig- heid, kennis en kunde wel aankan. Mocht dat niet lukken, dan zou een functie als trainer van een eerste team ook heel mooi zijn.” ‘Kampioenschap was een droom’ De dames van RKDVC hebben een topjaar beleefd. Voor het eerst in 25 seizoenen pakten ze het kampioenschap in de vijfde klasse, een ongekende prestatie. Nicole Dingler speelt inmiddels alweer tien jaar in het eerste elftal van RKDVC. “Ik begon op mijn vijftiende met voetballen, in het team van mijn vader. Dat was een C-team vol met jongens.” Inmiddels heeft RKDVC ook een MO11, MO13 en MO15. Die jeugdteams zijn hard nodig voor de aanvoer, vertelt de 28-jarige middenveldster. “Want voorheen was het steeds weer een uitdaging om genoeg vrouwen te verzamelen. Afgelo- pen seizoen is dat goed gegaan en hebben we ook goed kunnen trainen. Dat heeft geholpen.” Het ging niet altijd makkelijk, maar de vrouwen van RKDVC kregen uiteindelijk de beloning voor het harde werk. “Het was voor mij de allereerste keer dat ik kampioenwerd, tocheen soort droom die uitkomt.” Nu mogen ze zich gaan meten in de vierde klasse. Aanvoerster Dingler is benieuwd. “Wij spelen vaak be- ter tegen sterkere tegenstan- ders, dus hopelijk komen we goed uit de verf op dat niveau.” Het eerste vrouwenteam van RKDVC kan een goed feestje vie- ren, zo verraadt de Facebookpa- gina van de dames. Ze proberen daar ook de jeugdspeelsters bij te betrekken. “Zodat die sneller de overstap maken naar ons team, voorheen gebeurde dat niet zo vaak. Of dat aan het leef- tijdsverschil ligt of aan de angst voor het onbekende, weet ik niet, maar we proberen hen nu van jongs af aan al kennis te la- ten maken met ons.” Zo zijn de dames ook actief als trainsters van de MO11. “Daar rouleren we in, steeds zijn het weer anderen die dat oppakken. Daarnaast ne- men we telkens een meisje mee naar een wedstrijd als pupil van de week. Zo proberen we op die leeftijd al draagvlak te creëren, met als doel dat die meisjes uit- eindelijk ons team komen ver- sterken.” Ook vrouwen die nog nooit gevoetbald hebben zijn welkom. “Voor iedereen is plaats bij ons, daar zorgen wij wel voor.” spectaculaire wijze het jubile- umdoek onthuld. Op 7 juni is er een reünie met alle (oud-) leden, gevolgd door een speciale edi- tie van het 7 tegen 7 toernooi op 8 juni, afgesloten door een spetterende feestavond. Op 9 juni is er een familiedag, inclu- sief een zeskamp. Alles zowel muzikaal omlijst als met aan- vullende events, waaronder een grandioze loterij. Verstraate: “Ik ben trots op mijn medecommis- sieleden: wat een inzet en crea- tiviteit! Trots ook op ons bestuur, wat standvastig is en het unieke familiegevoel dat FC Drunen zo kenmerkt.”