VoetbalJournaal Langstraat, februari 2018

LANGSTRAAT 21 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. Je moet het écht willen, drukten moeder Ingeborg en vader John hem op het hart. En dus ging hij er vol voor. Op dit moment heeft waarschijnlijk niemand binnen RKDVC een grotere kans ooit een Olympisch toernooi te spelen dan Robin Schmid, speler van de JO17-5. Nick de Jager maakte een mooi verhaal met het talent uit Drunen. Stond hij daar, midden op een trainingsveld in Noordwijk. In een trainingsshirt van het Neder- lands elftal, tussen de beste voetballersmet CP van zijn leef- tijd. Hij krijgt wel vaker met gro- te namen uit het profvoetbal te maken. Maar wie hij die dag trof, was voor een ras-Feyenoor- der als Robin wel heel speciaal: Dirk Kuyt! Voor zijn foundation kwam de 104-voudig internati- onal een dagje training geven. “Iedereen wilde een foto met hem. Maar niemand durfde het te vragen”, herinnert Robin zich. “Ik dacht: dit is een eenmalige kans. Dus ik trok hem aan zijn polo en nam die foto.” Robin is al een paar jaar jeugdin- ternational in het Nederlands elftal voor mensen met CP. CP is een spierzwakte, voortko- mend uit een beschadiging in de hersenen. Dat wil zeggen: de beweging die Robin in zijn hoofd bedenkt, duurt iets lan- ger in de uitvoering dan bij een gemiddeld persoon. Toch wilde Robin graag op voetbal, van jongs af aan al zijn passie. “Hij kwam bij RKDVC in het G-team JO17-5. “Ze verlangen dat vanuit de KNVB. In het reguliere team kan je de meeste groei doorma- ken”, zegt John, naast fanatiek voetbalvader ook trainer van het team van Robin. Hij legt voor een seizoen altijd even uit wat er met zijn zoon aan de hand is. “Ik vind dat zijn trainers en mede- spelers dat moeten weten. Dan krijgen ze geen verkeerde in- druk en doen ze niets verkeerds met hem. Maar voor de rest is er geen verschil tussen hem en zijn teamgenoten. Als hij zich niet gedraagt of iets niet goed doet, moet hij ook op zijn donder krij- terecht. Het probleem was al- leen: er is daar veel diversiteit in handicaps. Sommigen waren veel minder fanatiek dan Robin. Dat botste op een gegeven moment”, legt vader John uit. “Uiteindelijk kwam Peter van Delft, de trainer van het G-team, naar mij toe. Hij vroeg: ‘Zijn jullie wel eens bij de KNVB geweest?’ Die had blijkbaar een speciaal CP-team, dat wisten wij helemaal niet. Toen hebben wij contact gezocht met de bond en zijn we naar een trainingsdag geweest. Ging hartstikke goed, maar hij was nog iets te jong. Een jaar later mocht hij wel komen.” En dus meldde Robin zichzelf voor de eerste keer op de KNVB Campus in Zeist. Hij vond er lot- genoten, leeftijdsgenoten die de- zelfde kwaal hebben als hij. Maar ook met hetzelfde talent: voetbal. “Ik werd heel snel onderdeel van de groep. We zijn allemaal heel gedreven. Het gaat er heel pro- fessioneel aan toe”, aldus Robin. Moeder Ingeborg vult aan: “Bij RKDVC kwam Robin tussen wal en schip terecht. Hij paste niet in het hokje ‘normaal’, maar ook niet in het hokje ‘gehandicapt’. Hij viel er tussenin. Bij de KNVB kwam hij met kinderen in een team die hetzelfde hebben. Het is daar niet gen. Als ik vind dat hij iets beter had kunnen doen, vertel ik hem raar om te vragen: wil je even mijn veters strikken? Het is niet apart als iemand een gehoorapparaat om heeft. De een kan iets wel, de ander niet. Ze zitten in hetzelf- de schuitje. Dat schept, naast de passie van het voetbal, een band.” Het hoogtepunt van zijn nog korte bestaan als speler van het Neder- lands elftal? Zonder twijfel de in- terland als speler van Oranje O14 in 2015 tegen Japan. Het was de enige internationale wedstrijd die Robin tot zover kon spelen, omdat de bond simpelweg niet zoveel budget heeft. Des te meer was het een dag om nooit te vergeten. “Ik begon niet in de basis. Ik zei nog tegen mijn familie: ‘Ik sta wis- sel, potverdomme’”, zegt Robin, met gevoel voor detail. “Mama zei dat ik het in het veld goed moest maken. Uiteindelijk mocht ik inval- len en maakte ik gelijk mijn eerste goal. Van buiten de zestien. En daarna schoot ik nog een keer raak. En nog een keer. Ik maakte een hattrick! We wonnen met 7-0. Het was een hele mooie dag.” Ondertussen speelt Robin bij RKDVC al een aantal jaar in een regulier team. Na de D2 en de C4 speelt hij dit seizoen in de dat.” Robin: “Vaak nog in de auto, hoor.” Robin Schmid , jeugdinternational van RKDVC Binnen de sportwereld heeft SSNB (Sportservice Noord-Bra- bant) formeel gezien zo’n 600 sporttrainers in dienst, die werk- zaam zijn in allerlei takken van sport. Voor de sportverenigingen waarvoor zij werkzaam zijn, re- gelt SSNB Personeelsdiensten alle zaken op het gebied van werkgeverschap. Denk hierbij onder andere aan de tijdrovende salarisadministratie die tot in de puntjes geregeld wordt. Hierdoor wordt de vrijwillige clubbestuur- der niet belast met ingewikkelde arbeid gerelateerde vraagstuk- ken zoals ziekteverzuim. Voordelen voor clubs “Als we de samenwerking met een voetbalclub aangaan, nemen we formeel gezien de trainer bij balclubs die vol tevredenheid sa- menwerken met SSNB, zoals VV Gilze, SC ’t Zand, VV DSE en RKVV Tongelre. Waarom kiezen zij nu juist voor SSNB? Volgens Frank Ficheroux, penningmeester van SC ’t Zand, “heeft SSNB veel ken- nis en ervaring binnen de sport- wereld, waardoor we altijd snel geholpen worden met een fiscale of juridische vragen. Maar ook het risico van een zieke trainer wordt door SSNB opgevangen, zodat er snel een invaller inge- huurd kan worden zonder extra kosten te maken. Wat we als club ook fijn vinden is dat onze me- dewerkers zekerheid van inko- men hebben in geval van ziekte of arbeidsongeschiktheid en de mogelijkheid tot deelname aan pensioenregeling. Dit maakt ons als vereniging aantrekkelijk als werkgever. We zijn blij dat we dit uitbesteed hebben aan een pro- fessionele organisatie die de dy- namiek en uitdagingen van onze voetbalclub kent.” ons in dienst. Maar dit kan ook een ander clublid zijn, zoals de kanti- nebeheerder. De club besteedt de personeelszaken die hierbij horen aan ons uit en heeft hier verder weinig omkijken naar”, vertelt Na- bil Bouchlal namens SSNB. “Een ander voordeel, via ons kunnen clubs hun trainers maar liefst zes tijdelijke contracten in een peri- ode van vier jaar aanbieden. Re- gelen clubs het werkgeverschap zelf, dan zijn ze in de meeste ge- vallen verplicht om na twee jaar een trainer een vast contract aan te bieden. Daar zitten clubs niet op te wachten en hierdoor nemen zij, soms ongewenst, afscheid van de trainer.” Waarom SSNB? In Brabant zijn er aardig wat voet- SSNB Personeelsdiensten helpt voetbalclubs bij de uitvoering van goed werkgeverschap De missie van SSNB Personeelsdiensten is het versterken van sportverenigingen door te onder- steunen bij de uitvoering van goed werkgeverschap. Bent u benieuwd hoe uw club zich kan versterken met SSNB Personeelsdiensten? Neem dan contact op met Nabil Bouchlal, Manager SSNB Personeelsdiensten via, n.bouchlal@ssnb.nl , 06-24910858, of lees meer: www.ssnb.nl/personeelsdiensten 0204454.pdf 1 14-2-2018 15:13:28