VoetbalJournaal Langstraat, februari 2018

LANGSTRAAT 19 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Met of zonder vliegende keep. BlauwWit’81 heeft met Joey Verhoeven een jonge, gedreven trai- ner naar De Moer gehaald. Hij boekte bij UVV’40 al grote successen door twee keer in drie seizoenen te promoveren en hoopt ook Blauw Wit’81 naar de derde klasse te leiden. Dat is echter nog niet zo mak- kelijk bij een dorpsclub met een smalle selectie. “Ik kende Blauw Wit’81 als een echte dorpsclub, met een stug team en altijd een paar leuke voetballers”, vertelt Verhoe- ven. “Ze spraken in de gesprek- ken met mij de ambitie uit om in de komende jaren eens naar de derde klasse te promoveren. Dat zag ik wel zitten.” Verhoeven vergaarde zijn ken- nis over Blauw Wit’81 tijdens zijn loopbaan als voetballer, toen hij regelmatig tegen de club uit De Moer speelde. Op zijn 30ste stopte hij echter al als actief voetballer. “Ik kreeg tien minuten nog een tandje bij kunnen zetten terwijl de ande- re partij al stuk zit.” Het is echter wel lastig wer- ken voor hem bij Blauw Wit’81, omdat de selectie krap is. “We kunnen nooit eens tien tegen tien trainen, dat is jammer. Het zijn vaak dezelfde tien, elf, twaalf spelers die er zijn op de training.” Toch verwacht hij dit seizoen de plek in het linkerrij- tje vast te houden. “Plek vier, vijf of zes moet mogelijk zijn. De bovenste ploegen hebben een veel bredere selectie dus daar leggen we het tegen af, maar als we daar net onder eindigen hebben we het gewoon heel goed gedaan.” drie jaar weg moest, dan was de rek eruit volgens hem. Daar waren veel mensen binnen die club, de spelers en ik het echter niet mee eens.” Verhoeven ging op zoek naar een nieuwe club. Stilzitten is niks voor de 37-jarige Tilburger. “Ik werk graag met jonge gas- ten, die fanatiek zijn en beter willen worden. Ik hou er ook van om mijn teams mooi voetbal te laten spelen.” Verhoeven vindt de term ‘pe- riodisering’ belangrijk in zijn trainingen. Hij weet vanuit zijn huidige vak als sportmasseur, -therapeut en hersteltrainer als geen ander hoe hij zijn spe- lers in goede fysieke staat aan de start van een wedstrijd laat verschijnen. “Ik train hard, geen anderhalf maar twee uur per avond. Vooral in de voorberei- ding en vlak na de winterstop is dat belangrijk. Daarnaast moet het positiespel goed zijn. Als die twee facetten in orde zijn, kun- nen we een tegenstander in de eindfase van een wedstrijd ka- potspelen. Dat lukt mijn teams vaak, je ziet dat wij in de laatste steeds meer last van mijn rug, vooral op de maandagochtend na een wedstrijd. Dan kon ik soms mijn sokken niet eens meer aantrekken. Aangezien ik als sportinstructeur werkte, was dat niet handig. Toen ben ik eerst lager gaan voetballen en later helemaal gestopt.” Hij is direct aan de slag gegaan als trainer. Eerst in de jeugd, la- ter bij UVV’40 als hoofdcoach. Hij hielp die club in drie seizoe- nen tijd van de vijfde naar de derde klasse, maar moest toch het veld ruimen. “De voorzitter daar vond dat een trainer na Verhoeven wil tegenstanders ‘kapotspelen’ Foto: Ria van Beek Toen hij nog een kind was, stond Sil de Veer erg vaak langs de lijn bij duels van Uno Animo 1. Tegenwoordig heeft de 19-jarige middenvelder zelf een basisplaats bij de trots van Loon op Zand. Stefan Brok noemt Sil de Veer ‘een aan- stormend ta- lent en een leuk manneke’. De hoofdtrainer van Uno Animo heeft een hoge pet op van zijn pupil en stelt hem dit seizoen bijna altijd op in zijn basiself- tal. “Erg leuk en ik had zelf niet verwacht dat mijn ontwikke- ling zo snel zou gaan”, zegt De tweede klasse. De club uit Loon op Zand speelt met alleen ‘eigen’ jongens en veel mensen uit het dorp hebben sowieso wel een band met ‘Uno’. “We mogen niet klagen over de publieke belang- stelling, maar een paar jaar gel- den kwamen er wel meermensen kijken bij onze thuiswedstrijden”, aldus De Veer. “Ik was er zelf ook vaak bij. Bij belangrijke wedstrij- den stonden mijn vrienden en ik dan met fakkels langs de lijn en nu speel ik zelf in het team. Dat is erg leuk en ik ben er ook wel trots op om in het eerste te spelen.” Dat is ook wel terecht, want niet veel oude ploeggenoten van De Veer hebben een plekje gekre- gen in het team van Brok. “Joris van de Langenberg is een vriend van me, ik ken hem van de peu- terspeelzaal. Met zijn tweeën hebben we alle teams van ‘Uno’ doorlopen en nu staan we samen in het eerste. Dat is erg tof. Ver- der bestaat het team voorname- lijk uit jongens die al wat langer in het eerste spelen. Ik heb het Veer daarover. “Dit is mijn eerste seizoen in de selectie en ik had er ook niet van opgekeken als de trainer me eerst in het twee- de liet rijpen. Maar aan de ande- re kant: vorig jaar trainde ik als speler van JO-19 1 vaak al mee met de selectie. Dus ik kon al wel wennen aan het niveau.” Uno Animo spreekt al jaren een aardig woordje mee in de sterke goed naar mijn zin, maar het is wel wennen aan het niveau. Het spel gaat veel sneller dan bij de junioren, maar dit is goed voor mijn ontwikkeling.” Uno Animo speelt dit seizoen niet om de prijzen. “Het gaat Sil de Veer: Van supporter naar basisspeler bij Uno Animo niet zo fantastisch”, bevestigt De Veer, die de studie techni- sche bedrijfskunde volgt op de universiteit van Eindhoven. “We staan lager dan verwacht en hadden naar mijn mening ook hoger moeten staan op de rang- lijst. Ik weet niet zo goed hoe dat komt, soms geven we veel te makkelijk doelpunten weg. Maar in oefenduels klopten we onlangs nog eersteklas- ser FC Tilburg en hoofdklas- ser Nuenen. Uit die resultaten blijkt wel dat we erg goed kun- nen voetballen.” 0193732.pdf 1 9-2-2018 15:14:49 Wij zijn op zoek naar een stratenmaker, hovenier en een allround medewerker Wij zijn op zoek naar een stratenmaker, hovenier en een allround medewerker 204718.pdf 1 22-2-2018 15:59:00