VoetbalJournaal Altena, Juni 2019

21 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Terwijl hij met zijn club TSC op weg is om promotie naar de tweede klasse te bewerkstelligen, is Ad van Seeters ook al met zijn nieuwe club Almkerk bezig. Paul van der Donk bracht als trainer al bij drie clubs, Achilles Veen, Roda Boys/Bommeler- waard en Almkerk, een tweede elftal naar de reserve hoofdklasse. Als speler promoveerde hij met Wilhelmina’26 naar dat niveau. ALMKERK - Voor- malig trainer van Kozakken Boys Ad van Seeters, klein van stuk maar groot in daden, was in december 2018 verbaasd toen hij door Almkerk werd bena- derd. ,,Ik ben het zaterdagvoetbal in die regio altijd blijven volgen, maar ik ben de laatste acht jaar in het zondagvoetbal bij DESK en nu voor het vierde jaar bij TSC aan de slag geweest. Almkerk, waar ik veel bewondering heb voor mijn voorganger Robert Roest die na de promotie toch heel netjes hand- having heeft afgedwongen, vraagt vanmij om van de club een stabiele eersteklasser te maken. Men wil graag zien dat ik van spelers uit de eigen opleiding betere voetballers maak. Dat ze vanuit de trainingen nieuwe prikkels krijgen. Het zou mooi zijn als ik straks, samen met mijn assistent-trainer Frank Jong- bloets, jaarlijks een of twee jonge spelers bij mijn selectie kan laten instromen. Het mooiste bij een amateurclub is dat men vanuit de jeugdopleiding ziet dat men niet voor niets bezig is.” ALMKERK – Van der Donk werd 42 jaar gelden geboren in Heeswijk-Dinther en woont in Drunen. Bij Heeswijk was hij bij de jeugd vooral keeper. Op zijn vijftiende jaar koos hij voor het motorcrossen. Van de Donk doorliep het CIOS om sport- leraar te worden. ,,De combinatie motorsport en studie vond mijn vader geen goed idee. Mijn broer had op de motor al een flinke blessure opgelopen. Dat wilde hij met mij niet nogmaals meema- ken.” Op latere leeftijd sloot Van de Donk als voetballer aan bij SV Capelle. ,,Ik bleek een multifunc- tionele speler, overal inzetbaar dus. Ik maakte de overstap naar Wilhelmina’26 waar ik veel van trainer Chris Burhenne heb ge- leerd.” HOEK Dit is voor de ervaren Van Seeters altijd zijn ding geweest. ,,Bij Baronie kwamen in mijn vierde jaar bij die club vijf jeugdspelers door, die een volledig seizoen in de hoofdklasse speelden. Destijds de top van Ne- derland. Bij Kozakken Boys kregen echte Werkendamse jongens als Rick Kolff, Elroy Boonstoppel, Pa- trick Sas en Arjan van Vuuren bij mij de kans. Zij speelden de grote wed- strijden tegen IJsselmeervogels en Rijnsburgse Boys.” Ad van Seeters draait straks vanaf zijn woonplaats Raamsdonksveer de brug bij Keizersveer op en bin- nen tien minuten staat hij bij Alm- kerk op het trainingsveld. ,,Heer- lijk, ik heb er veel zin in. Ooit kon ik naar Hoek. In overleg met mijn vrouw Nelleke heb ik het vanwege de reisafstand niet gedaan. Mijn vrouw vroeg serieus aan die men- sen of er in de buurt van Hoek geen trainer te vinden was.” AJAX Van Seeters komt uit de voet- balschool van Veerse Boys, in de Ad van Seeters wil van Almkerk een stabiele eersteklasser maken Van der Donk succesvol met tweede teams jaren zeventig een voetbalwerk op het hoogste amateurniveau. Op zijn 27ste werd hij voor vijf jaar weggehaald door RBC, dat eerste divisie speelde. Zware tijden voor Van Seeters, die toen nog altijd da- gelijks als metselaar op de steiger stond. ,,Tegen jonge gasten van nu moet ik mij wel eens inhouden, zij voelen zich vaak moe. Het zijn andere tijden.” Bij RBC stopte Van Seeters een jaar te vroeg, want in 1986 stond de ploeg tegen Ajax in de bekerfinale. Hij was toen inmid- dels jeugdtrainer bij Veerse Boys. Daar haalde hij zijn trainersdiplo- ma’s. ,,Ik werd geïnspireerd door Rinus Michels, die straatvoetbal terugbracht in de opleidingen.” Bij Right’Oh kwam Van Seeters voor het eerst op eigen benen. ,,Dan leer je het vak met vallen en op- staan. Je bent immers volledig op jezelf aangewezen.” Van Seeters beleefde vervolgens goede jaren bij Beek Vooruit. Daaropvolgend kwam Veerse Boys om hem voor drie jaar als hoofdtrainer op te ha- len. Daar volgde het enige smetje in zijn 35-jarige trainersloopbaan, want de club waar hij opgroeide ontsloeg hemvijf wedstrijden voor het einde. ,,Dat deed toen pijn hoor. De club waar ik heel mijn leven al- les voor over had.” ZONDAGVOETBAL Daarna meldde SC Gastel zich. Die club kende Van Seeters nog uit zijn goede jaren bij het nabu- rige RBC. Zijn prestaties vielen op bij het destijds grote Baronie. ,,Toonaangevend in Nederland, maar ik moest met een compleet nieuwe selectie beginnen. In 2001, in het eerste jaar, werden wij algeheel kampioen van Ne- derland.” In zijn vierde jaar werd Baronie met Van Seeters nog eens kampioen van de hoofd- klasse. Na zes jaar Baronie volg- de de stap voor vier jaar naar Kozakken Boys, met als hoog- tepunten de bekerwedstrijden tegen PSV en Ajax. ,,Terugkijkend waren het voor mij en de ‘boys’ goede jaren. Wij wonnen uit bij IJsselmeervogels en Spaken- burg en dan doe je het goed. Maar ik legde mijzelf grote druk op, want als ik in mijn vierde jaar in Werkendam geen kampioen zou worden, had ik het voor mij- zelf en de club niet goed gedaan.” Van Seeters keerde in 2011, naar het leek definitief naar het zon- dagvoetbal terug. Tot Almkerk zich meldde. ,,Uit ervaring weet ik dat het tweede seizoen in een nieuwe klasse altijd wat lastiger is, maar ik ga proberen van Alm- kerk een stabiele eersteklasser te maken.” 0216028.pdf 1 20-2-2019 11:45:27 Van der Donk was 34 jaar toen hij vanwege trombose moest stoppen met contactsport. ,,Ik ben samen met Piet Mosterd bij Achilles Veen in het trainersvak gestapt. Daar volgde meteen de eerste promo- tie naar de reserve hoofdklasse. Ik haalde het diploma UEFA C en kon bij vijf clubs als tweede trainer aan de slag. Bij Roda Boys ben ik begonnen omdat Pieter Tuns daar hoofdtrainer was. Ik deed het nooit voor het geld. Als ik het morgen niet meer leuk vind, dan stop ik. In Aalst werd ik met een goede gemengde groep, die eerst moest leren ver- dedigen, meteen weer kampioen. Ik had inmiddels geleerd dat je de bal niet hoeft te hebben om controle over de wedstrijd te krijgen. De bal is feitelijk een handicap. Probeer er maar eens iets mooi mee te doen.” Voor Van der Donk is respect mis schien wel het belangrijkste in het voetbal. ,,Mijn spelers weten dat als ze iets in het veld roepen wat respectloos is, dan ga je eraf. Daar is geen discussie over. Omdat ik er zo insta is het nog nooit gebeurd.” Bij Roda Boys/Bommelerwaard haalde hij, met Tuns als mentor, zijn diplo- ma UEFA B. Na vier seizoenen Aalst kwam Almkerk vrij. Van der Donk moest zijn visie wat aanpassen, want opeens werkte hij met een ploeg die wel altijd de bal had. ,,Dat maakt mij niet uit, want ik bedenk wel een mo- del om wedstrijden te winnen”, be- sluit Van de Donk zelfbewust.