VoetbalJournaal Etten-Leur, najaar 2019

25 Na zijn bescheiden voetbalcarrière is Leon Evers (37) altijd verbonden gebleven aan ‘zijn’ Rood- Wit. Hij was als fysiotherapeut en teammanager al nauw betrokken bij het eerste team, maar de man uit Sint-Willebrord richt zich ook op het kersverse beleidsplan van de eersteklasser. Leon Evers kwam als speler nooit verder dan drie reservebeurten op de bank bij Rood-Wit 1, maar toch zijn er weinig clubmensen die de afgelopen jaren meer betrokken- heid toonden bij het vlaggenschip van de selectie dan de Willebror- der. De laatste tien seizoenen was Evers namelijk bijna elkewedstrijd paraat als het eerste team een wedstrijd moest spelen. De fysio- therapeut, die een verleden heeft bij onder meer NAC Breda en RBC Roosendaal, was maar liefst acht jaar verzorger van de selectie en ook was hij een tijdje hersteltrai- ner. De laatste twee voetbaljaar- gangen was Evers elftalleider bij Rood-Wit 1 en ook die taak nam de clubman zeer serieus. PERFECTIONISTISCHE TEAMMANAGER Bij Rood-Wit zijn de zaken voor de selectiespelers altijd prima geregeld en de laatste twee voetbaljaargangen zorgde Evers er samen met andere stafleden voor dat het de voetballers aan werkelijk niets ontbrak. “Om 11.00 uur zijn wij meestal op de club om de kleedkamers te poetsen en de tribune schoon te vegen. Daarna bij Rood-Wit, boordevol plannen voor de komende vijf seizoenen. De afgelopen seizoenen was het een komen en gaan van spelers binnen de selectie van de eer- steklasser en de vereniging wil dit patroon doorbreken. “Binnen nu en vijf jaar moet onze selectie voor 80 tot 90 procent bestaan uit zelfopgeleide spelers. Natuur- lijk mag iedereen zich aanmelden bij Rood-Wit, maar we hopen dat onze eigen jeugd stappen gaat zetten. De toon is gezet. Dit sei- zoen heeft de volledige JO19-1 de overstap gemaakt naar de senio- ren en die spelers vormen hope- lijk de basis van ons toekomstige eerste team. Sowieso vindt ieder- een het hier heel belangrijk dat er een team staat dat voor elke grasspriet knokt. Die mentaliteit past bij Rood-Wit.” Evers loopt dus al een hele tijd rond bij Rood-Wit, lang genoeg om van alles te weten over het roemruchte verleden van de club uit ’t Heike. Vroeger kwamen te- genstanders nooit graag naar sportpark De Gagelrijzen. Aller- eerst omdat deze uitwedstrijd simpelweg moeilijk te winnen was en op de tweede plaats omdat er regelmatig spelers over de scheef maken wij voor elke speler een setje kleren en zorgen wij ervoor dat de bidons, hesjes, pionnen en bekertjes thee klaarstaan.” Evers is van mening dat een goede staf alles regelt voor spelers en trai- ners. “Als een speler bij wijze van spreken vraagt of iemand aan zijn linkeroor wil trekken, dan doen we dat, maar om half drie moeten zij er alles aan doen om de punten binnen te halen”, zegt hij. “Verder is de staf verantwoordelijk voor het regelen van trainingskam- pen, alternatieve trainingen bij afgelastingen en teamuitjes. Ook houden we de statistieken van spelers bij in Excelbestanden. Ik vind het een compliment als een speler af en toe zeurt over kleine dingen. Dat betekent namelijk dat hij over belangrijke zaken tevre- den is.” BELEIDSPLAN Dit voetbalseizoen heeft Evers een bredere rol binnen de club. Hij is een soort manusje-van-al- les bij de club. De functies van teammanager en verzorger laat hij aan anderen over, de clubman richt zich op andere zaken. Met andere gepassioneerde vrijwilli- gers richt hij zich op het toepas- sen van een nieuw beleidsplan Leon Evers kan niet zonder Rood-Wit luyten.nl | voor je hypotheek... . n | voor je hypotheek. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Als winne het doel is W .MOREFO TBALLS.COM Kraaiendonk 17 4711 LH Sint Willebrord  06-23751593 0223879.pdf 1 9-7-2019 11:31:55 gingen van de thuisclub. “Lang ge- leden hebben we een cultuurom- slag gemaakt”, benadrukt Evers. “Rood-Wit wordt al vele jaren terecht gezien als een gezellige, nette vereniging. We komen niet snel af van het imago ‘beruchte’ club, maar excessen komen hier al lang niet meer voor.” POSITIEF IMAGO Rood-Wit profiteert van het posi- tief veranderde imago. NAC Breda maakt al jaren elke zomer in de voorbereiding graag gebruik van de mooie accommodatie aan de Emmastraat om te sparren met andere profclubs en het jaarlijkse internationale Rood-Wit Onder-10 toernooi geniet een ongekende populariteit. Op zondag2 juni 2019 kroonden de jeugdspelers van Ajax zich tot winnaars van de vijf- de editie van het toernooi, waar- aan ook topclubs als Feyenoord, Liverpool FC en Paris Saint-Ger- main deelnamen. “Bij veel clubs ligt het verenigingsleven stil in de zomermaanden, maar wij hebben het dan erg druk. Het siert de club dat we telkens de zaken ook in de zomermaanden goed voor elkaar hebben. Zowel het jeugdtoernooi als de wedstrijden van NAC zijn altijd een daverend succes.” Ongeduldig wacht- te Roman Witting in 2017 en 2018 op zijn kans. Hij voel- de zich sterk, trainde goed en was belangrijk op de momenten dat hij speeltijd kreeg. Toch bracht trai- ner Kees de Rooij hem niet vaak in het veld. “Ik wilde toen al graag spelen, maar kwam steeds niet verder dan één duel. Ik speelde bijvoorbeeld in de nacompetitie- wedstrijd tegen RBC heel goed, maakte twee doelpunten, maar zat het duel daarna weer op de bank. Dat was lastig.” Hij bleef echter hard werken en wachten op zijn kans. Die kwam aan het begin van vorig seizoen. Aanvoerder Jordy Bollaart ver- kaste van de punt van de aanval naar de positie van laatste man, RomanWitting (22) kende een droomjaar bij Unitas’30. Niet alleen werd de ploeg kampioen in de tweede klasse, de spits maakte ook nog eens 25 doelpunten. En dat in zijn eerste seizoen als basisspeler op de Leur. RomanWitting gretig eerste klasse in met Unitas’30 waarmee hij ruimte maakte voor Witting. “Ik kreeg de opdracht om mezelf te laten zien, dat is wel gelukt. Met de beker erbij kwam ik rond de dertig doelpunten uit, mijn doel was eigenlijk de vijftien halen. Het was heerlijk om geen wedstrijd te missen.” 9 1 Witting is geen jongen van Uni- tas’30, speelde in de jeugd bij profclub RBC en toen die failliet ging enkele jaren voor Internos. “Die club voetbalde in die tijd nog op een hoger niveau met de jeug- delftallen. Ik heb daar twee jaar gespeeld, toen ging het romme- len en daardoor bergafwaarts. We zijn vervolgens met een groepje van vier of vijf jongens naar Uni- tas’30 gegaan, dat twee niveaus lager speelde met de JO19-1. Na twee promoties was dat rechtge- zet, we zijn Internos toen ook nog tegengekomen in de competitie en versloegen ze met 9-1.” Samenmet Justin Kweemaakte hij een paar jaar geleden de overstap naar het eerste elftal. Waar Kwee eerder zijn kans kreeg, moest Wit- ting geduld hebben. De beloning voor het wachten was echter mier- zoet: niet alleen de topscorerstitel, maar ook het kampioenschap in de tweede klasse. In de kampi- oenswedstrijd deed de 22-jarige goaltjesdief wat hij het hele sei- zoen al deed: scoren. Hij nam de eerste twee doelpunten voor zijn rekening, in de wedstrijd die met 3-0 gewonnen werd. “Tot de 1-0 was het een vrij saai duel, die goal zorgde daarom voor heel veel ont- lading.” Hij loste een belofte aan zijn neefje in: scoren én zijn shirt uittrekken omhet te vieren. “Ik wist niet dat je daarvoor bij de amateurs ook een gele kaart zou krijgen, de scheidsrechter zei nog dat hij die zou schrappen. Maar die kaart is toch blijven staan en het was mijn vijfde, daardoor ben ik nu de eerste competitiewedstrijd geschorst.” EERSTE KLASSE Dat terwijl Unitas’30 hem hard nodig heeft: de geel-zwarten staan voor een fikse uitdaging in de eerste klasse. “Ik ben be- nieuwd, het zal geen gemakke- lijk jaar worden. De tegenstan- ders kennen ons niet, dat kan een voordeel zijn, maar wij hen ook niet.” Hij hoopt zelf weer belangrijk te zijn en minstens vijftien doelpunten te maken. “Ik heb er zin in, heb hard gewerkt om mezelf fysiek te ontwikke- len. Ik wil het hoogst mogelijke niveau bereiken en ben blij dat ik me nu in de eerste klasse kan laten zien.” Foto: Paul van Dongen