VoetbalJournaal Etten-Leur, najaar 2019

21 DSE presteerde afgelopen seizoen iets unieks: de Etten- Leurenaren kroonden zich tot kampioen van de vierde klasse. Een onverwacht hoogtepunt in de clubhistorie, waar volop van genoten werd. Nu richt het vriendenteam zich op een nieuwe mijlpaal: het debuut in de derde klasse. Rens Jansen schrijft geschiedenis met vriendenteam DSE Zestien jaar geleden namPaul Suijkerbuijk plaats op het pluche bij voetbalvereniging Schijf. Buiten een pauze van één seizoen, is hij gedurende die hele periode voorzitter gebleven. Eind september geeft hij de voorzittershamer door, het is goed geweest. Tijd voor een terugblik. Uittredend voorzitter Paul Suijkerbuijk : ‘Voetbalvereniging Schijf is één grote familie’ De spelers van De Sportvriend Etten 1 hebben hun namen vorig seizoen voor de eeuwigheid in de geschiedenis- boeken van de club gegraveerd. Zij kregen het voor elkaar om kampi- oen te worden in de vierde klasse. “Absoluut onverwacht”, zo stelt Rens Jansen, de 21-jarige laatste man van DSE. “We hadden wel twee versterkingen van Unitas’30 gekre- gen en ook goede aanvullingen uit de jeugd, maar het kampioenschap zag ik niet direct als een haalbaar doel. Zeker niet toen we bij Emma verloren en zeven verliespunten meer hadden dan zij, halverwege Leggen of renoveren van allerhande houten vloerbekledingen Afwerking van kozijnen met architraven (deurlijsten) Grauwe Polder 154 | 4876 NC Etten-Leur | Tel: 0765013812 | Mob: 0621849714 info@meijersparket.nl | www.meijersparketservice.nl 0231542.pdf 1 1-8-2019 9:26:47 luyten.nl | voor je inboedelverzekering... l verz ekering... Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Als winne het doel is W .MOREFO TBALLS.COM Geboren en getogen in Schijf, een paar jaar weggeweest, maar altijd verbon- den gebleven aan de club. Kaderlid, leider, voorzitter. Paul Suijkerbuijk (55) houdt van het dorp en voetbal- vereniging Schijf. “Het is hartstikke mooi om voorzitter te zijn van deze club, 95 procent van mijn taken zijn leuk. Ik heb zo veel mooie momen- ten meegemaakt, van kampioen- schappen tot de opening van de tribune en de diverse jubilea. En het gaat heel goed met de club, we ver- keren in een blakende gezondheid.” Dat hij eind september het stok- je overgeeft, op het moment van schrijven is nog niet bekend wie zijn opvolger wordt, komt dan ook zeker niet omdat hij het beu is. “Absoluut niet en ik zal ook zeker betrokken blijven bij de club, maar dan wat meer op de achtergrond. Het is tijd voor een nieuw gezicht bij Schijf.” Dat het momenteel op verschillen- de vlakken voorspoedig gaat met de club, doet Suijkerbuijk deugd. “Schijf heeft nog nooit zo hoog ge- voetbald, dit is een uitzonderlijk goede lichting. Dat wij als dorps- clubje meedoen in de derde klasse, vind ik echt bizar. We kunnen vrijuit voetballen, hebben niks te verliezen. Als we zonder nacompetitie behoud bewerkstelligen, hebben we het fan- tastisch gedaan. En ik geloof dat dit mogelijk is met onze nieuwe trainer Jan Hereijgers junior en deze groep. Jan heeft lang samengewerkt met Jurgen Arnouts, die hier ook een jaar trainer is geweest. Als hij maar een klein beetje van de aanpak van Jurgen meeneemt, komt dat dik in orde. Ik verwacht weer een heel mooi seizoen.” Dochters Vera en Fleur voetballen in het eerste damesteam van Schijf en zijn vrijwilligers, aan de Suijker- buijkse keukentafel gaat het dan ook regelmatig over het wel en wee binnen de club. Maar, zo benadrukt de voorzitter, iedereen binnen de vereniging voelt als familie. “Drie- honderd leden is goed te overzien, je kent ze allemaal. Ik beleef er elke week weer heel veel plezier aan om bij de club te zijn en die dames en heren, jongens en meisjes enthou- siast op het veld te zien staan. Daar doe je het voor.” gegaan in de stad, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Het is heel mooi om zoiets met iedereen te vieren, dit kampioenschap was niet alleen voor de selectie, maar voor heel DSE. De dagen daarna zijn we nog doorgegaan, we hebben er een feestweek van gemaakt.” FAMILIE Jansen is een voorbeeld van een se- lectiespeler zoals ze die graag zien bij DSE: opgeleid binnen de club, een jongen van Etten. Hij begint aan zijn derde seizoen als basiskracht op sportpark Hoge Neerstraat. “Ik ken mijn medespelers in de selectie al- lemaal al zo lang. DSE heeft een ge- weldige jeugdafdeling en aangevuld met een enkele versterking van bui- tenaf, staat er een goed team.” DSE is de afgelopen jaren de status van kleinste club van Etten-Leur ont- stegen. Toch voelt Jansen dat niet zo. “Het is nog steeds één familie, iedereen kent elkaar hier. Ik heb niet het gevoel dat dit een andere club is dan vijf jaar geleden. We proberen het ook een beetje af te houden, zeker na zo’n kampioenschap krijg je heel wat aanmeldingen van bui- tenaf. Onze eigen jeugd is goed en moet de kans krijgen.” Hij heeft een sterke band met het merendeel van de selectie, zowel op als buiten het veld. De jongens waarmee hij zondagmiddag de kleedkamer deelt, staan ook met hem in de kroeg tijdens een sta- pavond. Het zijn stuk voor stuk vrienden. “Met 70 of 80 procent van de groep ga ik buiten DSE ook om.” Hij ziet er de voordelen van in. “Je kent elkaars kwaliteiten en weet wat iemand juist niet goed kan, daar kun je profijt uit halen. Met gasten van buitenaf is het iedere keer weer afwachten en heel erg zoeken, iede- re speler is uniek. Met deze jongens speel ik al vanaf de jongste jeugd samen. Die band heeft een rol ge- speeld in het kampioenschap, dat weet ik wel zeker.” maart. Zij hebben het daarna he- lemaal weggegeven en wij hebben niks meer laten liggen.” KIPPENVEL Hoewel de sfeer in de kleedka- mer nog ontspannen was, voelde Jansen toch een rilling door zijn lijf gaan op het moment dat hij het veld betrad, op zondag 19 mei. NSV was de tegenstander en DSE moest winnen om zich tot kampi- oen van de vierde klasse B te kro- nen. “Ik zag een groot spandoek hangen, hoorde de luidemuziek en het applaus en zag zó veel mensen langs de kant staan, daar kreeg ik wel even kippenvel van. Volgens mij stond er zo vierhonderd man.” DSE leek het in de beginfase ook kwijt, met een 0-1-achterstand als gevolg. “Dan denk je wel even: het zal toch niet?” Jansen en zijn team kantelden de wedstrijd echter bin- nen een kwartier. “Daarna was de spanning wel weg. In de tweede helft helemaal, toen kon de cham- pagne ontkurkt worden.” DSE won uiteindelijk met 4-1. Van het feest kan Jansen zich niet heel veel meer herinneren, geeft hij grinnikend toe. “Ik weet dat het su- per was op het veld, we daarna met de hele vereniging hebben gefeest in de kantine en vervolgens zijn door- Foto: Elly Jansen Foto: Elly Jansen