VoetbalJournaal Etten-Leur, najaar 2019

11 Robert Braber (36) maakt zich op voor een mooie terugkeer. De oud-prof voetbalt dit seizoen in het groen-wit van derdeklasser Kogelvangers, waar zijn carrière in het seniorenvoetbal begon als 16-jarige. De combinatie met een druk seizoen bij RKC Waalwijk, de mogelijkheid om aan het trainersvak te ruiken én de hereniging met vele bekenden gaven voor hem de doorslag. Robert Braber is thuis bij Kogelvangers Het is een drukke zomer geweest voor Robert Braber. Als accountmana- ger was hij bezig met het verlengen en werven van sponsoren voor RKC Waalwijk en daarnaast moest hij kiezen waar zijn eigen voetbaltoe- komst lag. De keuze viel op Kogel- vangers, waarna een luid gejuich klonk in menig huiskamer van de vestingstad. Het bestuur wilde hem al eerder terughalen, een mooier uithangbord voor de club is er im- mers niet. EREDIVISIE De promotie van RKC Waalwijk naar de Eredivisie was voor voetbal- vereniging Kogelvangers ook een meevaller. De kans werd daarmee groter dat Braber terug zou keren, aangezien de club uit Willemstad op zaterdag speelt en RKC komend seizoen vaker op de laatste dag van het weekend moet voetballen. “Dat is niet te combineren met een zondagclub in het amateurvoetbal. Ikmis bij Kogelvangers komend sei- zoen drie of vier wedstrijden, dat is geen probleem. Ik hoef me nu niet in allerlei bochten te wringen, dat gaf voor mij de doorslag”, vertelt Robert Braber, die door een kleine twintig clubs benaderd werd nadat bekend werd dat hij bij Halsteren vertrok. Het voelt als thuiskomen, het Artiflex Sportpark in Willemstad. “Ik ken iedereen nog daar, veel vrienden van me spelen in het veteranenteam en een enkeling nog in het eerste. We hadden laatst een bedrijventoernooitje in Willemstad, iedereen was helemaal enthousiast door mijn terugkeer. Dit was een mooi moment voor deze stap.” Het zal even wennen zijn voor Braber, die vier jaar geleden nog in de Eredivisie speelde. “Maar ik heb steeds een stap teruggedaan, van Willem II naar Helmond Sport, toen naar Halsteren en nu hierheen. Ik kan me redelijk snel aanpassen, probeer er het beste van te maken en iedereen op sleeptouw te nemen. Het voordeel van dit niveau is dat het vooral om plezier gaat.” ASSISTENT De aanvallende middenvelder zal hoofdtrainer Brian Roquas bijstaan waar nodig. “Ik heb mijn UEFA B-di- ploma gehaald en mag daarmee in principe tot en met de tweede klasse trainen. Ik vind het echter niet kunnen om als hoofdtrainer wedstrijden te missen en voel me- zelf daarnaast nog veel te fit om zelf al aan het roer te staan. Ik zal de trainer wel assisteren waar no- dig, laat sowieso altijd wel van me horen. Je kunt me zien als een as- sistent-trainer in het veld.” Over een doelstelling kan hij nog weinig zeg- gen. “Daarvoor ken ik de competitie niet goed genoeg. Ik weet wel dat we met mij en twee andere terug- gekeerde jongens beter zijn gewor- den, maar om nou direct te zeggen dat we voor promotiemoeten gaan, dat is misschien wat overdreven. Ik wil het wel beter doen dan vorig jaar, toen zijn ze in de middenmoot geëindigd.” De Voetbalspeeltuin van Internos is een manier om de kleinste kinderen kennis te laten maken met de sport. Frank de Leeuw en Maikel Mol zijn de initiators, twee oud-eerste elftalspelers en tevens vaders van jonge kinderen. Het initiatief gaat inmiddels het derde seizoen in en is tot nu toe erg succesvol. Frank de Leeuw (33) en Maikel Mol (34) merk- ten dat zonen Kai en Rover al graag met een balletje bezig waren, maar lid worden van een club was als 2,5-jarige nog niet mogelijk. En dus besloot het tweetal iets op te zetten bij hun Internos, een concept dat werd omgedoopt tot Voetbalspeeltuin. Kinderen van 2,5 tot 4 jaar zijn zaterdag- ochtend van 09.30 tot 10.15 uur welkom om op een speelse manier met de bal bezig te zijn. Het is vrijblijvend en gratis, op de velden van Internos. “Aan de ene kant bind je zowel ouder als kind zo al aan de club en aan de andere kant leren ze de sport kennen”, vertelt De Allerkleinsten maken kennis met Internos in Voetbalspeeltuin Leeuw. Vanaf hun vijfde kun- nen de kinderen lid worden van de Kabouters. De Leeuw en Mol begonnen met een groep van vijf, inmid- dels zijn het er al zestien. “Het gaat rond binnen de club en we hebben een Facebookpagina opgericht. Internossers die kinderen hebben vinden het sowieso leuk, maar ook men- sen van buitenaf zijn enthousi- ast.” Ze proberen de kinderen kennis te laten maken met de basistechnieken van de sport, maar makkelijk is dat niet al- tijd. “Het verschil is groot, zie ik ook bij mijn eigen zoon. Toen hij 2,5 jaar oud was, had hij een span- ningsboog van tien minuten, luyten.nl | voor je inboedelverzekering... l verz ekering... nu is hij echt driekwartier be- zig. Het is alleen maar voetbal, voetbal en voetbal bij hem. Als hij zelf niet met de bal bezig is, kijkt hij op YouTube filmpjes. Ik zie hem echt beter worden.” Ook zijn dochter doet inmid- dels mee bij de Voetbalspeel- tuin. TECHNISCHE COMMISSIE Mol en De Leeuw, drie en twee jaar geleden gestopt als spe- ler van het eerste, zijn inmid- dels ook toegetreden tot de technische commissie van In- ternos. “Wij houden ons bezig met de selectie en de JO19.” Het voordeel van de Voetbal- speeltuin is dat kinderen een voorsprong hebben op leef- tijdsgenoten als ze eenmaal bij de Kabouters instromen, zij Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Als winne het doel is W .MOREFO TBALLS.COM kennen de basistechnieken en -regels al enigszins. Internos wil graag vooruit en dit concept past daarbij. “Van onderaf willen we groeien”, vertelt De Leeuw. “Vanuit ple- zier en ontspanning hopen we uiteindelijk beter te worden.” Het eerste elftal verkaste van zondag naar zaterdag, het doel is snel te promoveren. “We hebben wat versterkingen gehaald, oud-Internossers die bereid waren terug te keren. Hiermee maken we een grote kans snel te promoveren. Het tweede (reserve tweede klas- se) en de JO19-1 (hoofdklasse) moeten meegroeien, zodat Internos weer op een niveau komt waar het hoort.” Frank de Leeuw