VoetbalJournaal Etten-Leur, voorjaar 2019

7 Peter Baan kende een droomjaar 2018. Hij promoveerde met de dames van DSE terug naar de Hoofdklasse, het op één na hoogste amateurniveau van het vrouwenvoetbal. Als klap op de vuurpijl zag hij de JO19-1 kampioen worden in de eerste klasse en begon hij met dat team voortvarend in de Hoofdklasse. De kers op de taart kwammet de titel Sportploeg van het Jaar in Etten-Leur. De vrouwen van DSE draaien knap mee in de middenmoot van de Zondag Hoofdklasse B. Het Etten-Leurse sprookje lijkt maar geen einde te kennen, want na de degradatie van een jaar eerder knokten de dames zich vorig seizoen direct weer terug naar de hoofdklasse. Het is februari 2015. Peter Baan (52) is net ge- stopt als trainer bij Sprundel, wanneer zijn telefoon gaat. Het is één van zijn voorma- lige pupillen uit de D1, die aan de telefoon hangt. Ze zoeken een nieuwe trainer en kwamen bij hem terecht. Baan twijfelt even, maar niet lang: hij heeft tijd en ziet een uitdaging. De JO19-1 van DSE staat op dat moment vrij kansloos onderaan in de tweede klasse, met nog acht wedstrijden te gaan is de achterstand op de concurrentie zeven punten. “We zijn begon- nen met het invoeren van een duidelijke structuur. Op maandag stonden vijf jongens te trainen en op woensdag zes, dat moest anders. Iedereen moest beide keren komen trainen, behalve als het echt niet kon. We hebben een vast systeem gekozen, de spelers vaste posities gegeven en ze fit gemaakt. Ik heb ze voorgehouden dat ik ze wilde behandelen als een Een te krappe se- lectie zorgde voor een lastig seizoen 2016-2017 op het sportpark De Hoge Neerstraat in Etten-Leur, met uiteindelijk een teleurstellende degradatie als re- sultaat. De vrouwen van DSE lieten de hoofden echter niet hangen en knokten zich een jaar later terug. “We hebben nu een iets bredere se- lectie, konden in het jaar van de de- gradatie de blessures niet opvan- gen. Daarnaast hebben we in dat seizoen enormveel pech gehad”, zo legt aanvoerster Fleur van Schaik uit. De doelstelling was ook om di- rect terug te promoveren. “Maar je moet het wel ‘even’ waarmaken. Het is fantastisch dat we die belofte tegen sterkere ploegen. Het is daarnaast lastiger om te promo- veren naar een hoger niveau, dan je daarop te handhaven.” Hij bleek het bij het juiste eind te hebben: zijn team eindigde in het eerste seizoen op de tweede plek en verloor de strijd om een plek in de Hoofdklasse pas in de nacompeti- tie. “En elk jaar zeidenmensen, als we weer een generatie aan de se- nioren leverden: ‘Nu zal het suc- ces wel ophouden.’ Maar dat was niet zo, de jongens uit de JO17-1 kwamen bij ons in een gestructu- reerd team terecht en dat zorgde ervoor dat zij zich steeds makke- lijk konden aanpassen.” VREEMDE OGEN DWINGEN In de winterstop van 2017-2018 besloot Baan een stapje terug te doen. Het trainen van de vrouwen en uitvoeren van zijn taken als jeugdcoördinator bij de JO19 en JO17 zorgden ervoor dat hij het al druk genoeg had. “Het was ook goed voor de groep, een nieuwge- zicht. Ik was toch een beetje ‘one of the guys’ geworden, de nieuwe selectieteam en daar waren ze enthousiast over. Ze weten dat de aanpak werkt: in de D1 zijn we ook samen kampioen geworden.” Aan het einde van het seizoen was het wonder volbracht: DSE won zes van de laatste acht wedstrijden en handhaafde zich. SELECTIE Als extra motivatie werd de sa- menwerking met de selectie hechter. “Het eerste, tweede en de JO19-1 is nu als het ware één groep. Het motiveert mijn spelers alleen maar extra als ze merken dat ze bij de seniorenselectie in beeld zijn of zelfs mogen aanslui- ten.” In het eerste volledige seizoen onder Baan eindigde de JO19-1 in de middenmoot van de tweede klasse en toch vroeg de trainer aan de KNVB of zijn pupillen het jaar daarop in de eerste klasse mochten spelen. “Mijn spelers hebben me voor gek verklaard en vervloekt, maar ik zag gewoon dat ze alleen maar beter presteerden Sportploeg van het Jaar DSE JO19-1 verbaast iedereen Het sprookje van DSE gaat maar door luyten.nl | voor je hypotheek... . n | voor je hypotheek. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM trainers konden ze net dat laat- ste zetje geven. Vreemde ogen dwingen.” Charles van der Put en Corné Matthijssen vormden het nieuwe trainersduo, Ad Brood en Gerrit Langenberg gingen coa- chen. Die staf gaf de JO19-1 inder- daad dat laatste duwtje: het team werd kampioen. Maar hoe kan het zo zijn dat Baan een jaar later toch weer hoofdtrai- ner is van de JO19-1? “De club had een nieuwe trainer gevonden van buitenaf, nadat Ad en Corné het seizoen hadden afgemaakt, maar die zei een week voor de voorbe- reiding begon af. Toen zat ik als coördinator met een probleem, daarom ben ik de voorbereiding zelf begonnen als trainer met de bedoeling om snel een ander te vinden. Ik kwam er echter achter dat ik het weer zo leuk vond met die gasten, dat ik het ben blijven doen.” Hij had niet de twijfels van eerder, aangezien het een vrij nieuwe groep was en hij onder- steuning kreeg van zijn assistent en de leider. Intern is er een flinke poos ver- gaderd over het niveau waarop de JO19-1 van DSE uit zou komen: was de Hoofdklasse niet wat te hoog gegrepen, met een ploeg vol nieuwelingen? “We hadden nog maar een stuk of zes spelers uit het kampioenselftal over, verder hadden we een groepje van de JO17-1 van Internos en wat jongens uit onze eigen JO17-1 gekregen. Het bleek echter direct geweldig te klikken.” Sterker nog, DSE pakte met dertien punten uit de eerste vijf wedstrijden de gedeelde kop- positie. “Dat is fantastisch gelopen, het is altijd nog maar even afwach- ten hoe het loopt als er zo veel jon- gens van andere teams aanslui- ten. Het klikte echt wonderbaarlijk goed, ook in de derde helft.” VUURPIJL Als klap op de vuurpijl was daar de bekroning tot Sportploeg van het Jaar in Etten-Leur, tijdens het afgelopen Sportgala. “Dat was de ultieme bekroning en kwam totaal onverwacht. We versloegen een dansteam dat voor het tweede jaar achter el- kaar wereldkampioen was ge- worden. De jury vertelde dat de prijs een teken van waardering was voor de ontwikkeling van de club en het team.” Inmiddels is de JO19-1 weer te- rug op aarde na wat stevige ne- derlagen. Lijfsbehoud is en blijft het doel. “We gaan er echt niet uit hoor”, zo klinkt het vastbe- raden. Voor al uw feesten GROOT en KLEIN Party service Jan Vermunt Pottenbakkerstraat 22 • 4871 EP Etten-Leur T 076 - 503 5812 • W www.janvermunt.nl 0217177.pdf 1 2-1-2019 15:59:58 hebben ingelost.” Van Schaik merk- te een zekere onverzettelijkheid in haar team, vorig seizoen. “We zijn alle wedstrijden blijven strijden, desnoods tot de 95ste minuut. We hebben niet altijd het mooiste voet- bal gespeeld, maar stonden er iede- re week weer als team.” Met de promotie als bekroning. Nu is het doel lijfsbehoud. “We heb- ben er wat speelsters bij gekregen, waardoor we blessures beter op kunnen vangen. Het kwartje kan beide kanten op vallen, het staat enorm dichtbij elkaar. Maar ik heb heel veel vertrouwen inonzeploeg.” De dames van DSE begonnen ooit als vriendinnenteam, maar behoren nu met Bavel tot de hoogst spelen- de elftallen van West-Brabant. “Je komt steeds op een hoger niveau terecht en dat trekt dan weer speel- stersuitderegioaan,ookvanbuiten Etten-Leur.” De prestaties zijn knap, zeker gezien het gegeven dat het tweede team een stuk lager speelt. “Onze concurrenten kunnen alle- maal terugvallen op een tweede, dat is bij ons niet zo. Dat maakt die clubs ook aantrekkelijker voor speelsters van buitenaf, hier moeten ze gelijk een stuk lager gaan spelen als ze buiten het eerste vallen.” Toch verwacht Van Schaik dat DSE dit hoge niveau nogwel een tijd vast kan houden. “Er zit nog genoeg rek in de ploeg.”