VoetbalJournaal Etten-Leur, voorjaar 2019

Roosendaler Chris Verbraak voelt zich in zijn eerste seizoen al helemaal thuis bij Victoria’03. Hij is goed opgevangen, voelt zich erg prettig als assistent-trainer van Ronald van Oeveren en heeft een fijne klik met de spelersgroep. Nadat Van Oeveren bekendmaakte te vertrekken twijfelde hij even, maar uiteindelijk besloot Verbraak toch in Oudenbosch te blijven. Na het fantastische kampioenschap van vorig jaar heeft Hoeven het dit seizoen zwaar in de tweede klasse. Vanuit Oostenrijk volgde Cyriel van der Veen (22) voor de winterstop hoe zijn team veel nederlagen leed en nu hij terug is, hoopt de ex-NAC’er het vriendenteam bij de hand te nemen. “Ik heb het goed naar mijn zin bij Victoria’03, het is een warme club en ik ben hier net een jaar. Er waren te veel factoren die me bij Victo- ria’03 hielden”, licht Verbraak zijn keus om in Oudenbosch te blijven toe. Zijn hoofdtrainer Ronald van Oeveren vertrekt na dit jaar naar Alliance, de club waar Verbraak ja- renlang rondliep, maar 1 en 1 is in dit geval geen 2. “Ik heb bewust geko- zen voor het zondagvoetbal, op za- terdag wil ik bij mijn zoontje kijken.” De vraag of hij doorgeschoven zou kunnen worden speelde nog even toen die geopperd werd vanuit de spelersgroep, maar Verbraak heeft simpelweg de juiste papieren niet. Daarnaast kijkt hij uit naar de sa- menwerking met Danny Matthijs- sen, de nieuwe trainer van Victo- ria’03. “Daar heb ik ook een goed gevoel bij. Ik ben sowieso niet zo’n moeilijke assistent: de trainer is de baas, dat is duidelijk. Ik hoop dat we net zo’n goede samenwerking heb- ben als ik nu met Ronald heb, waar- bij ik mijn visie mag delen en ook de vrijheid en verantwoordelijkheid krijg. Dat laatste heeft Danny me gelukkig al toegezegd. Ik ben niet Op 10 februari maakte Cyriel van der Veen (22) zijn eerste competitieminuten voor Hoe- ven en prompt pakte zijn ploeg de derde zege van het seizoen door Unitas’30 met 4-1 te ver- slaan. Toeval? “Ik denk het wel”, zo lacht de bescheiden aanval- ler. “Ik deed 25 minuten mee als invaller en had geen grote bijdrage aan de zege. Ik moet eerst meer ritme en conditie opdoen voordat ik beslissend kan zijn voor het team. Ik heb een halfjaar in Oostenrijk ge- zeten voor mijn studie en daar amper gevoetbald, dus ik moet aan de bak.” die meer tussen de groep en de trainer staat, dan helemaal boven de spelers. Ik luister graag naar wat er speelt in een groep, spelers laten niet altijd het achterste van hun tong zien aan de hoofdtrainer, uit angst omhun plekje te verliezen. Tegen een assistent kijken ze toch anders aan. Deze rol ligt me wel, het een beetje masseren tussen de hoofcoach en spelersgroep in.” Ver- braak had eerder al eens tegen Van Oeveren gezegd graag als diens assistent te willen werken. Toen de mogelijkheid er vorig seizoen kwam, hoefde hij dan ook niet lang na te denken. De samenwerking verloopt tot dusverre vlekkeloos. “Ronald is een fantastisch persoon, een echt mensenmens. Daarnaast heeft hij door zijn ervaring in het profvoetbal veel knowhow.” Ver- braak vindt het prettig dat Van Oe- veren hem regelmatig de touwtjes in handen geeft. “Dan laat hij mij de trainingen leiden. We speelden vlak voor kerst op 20 december een in- haalwedstrijd, toen was Ronald al op vakantie. Dan merk ik ook dat hij me blind vertrouwt, dat is echt heel prettig. Ik heb ook andere ervarin- gen, dat de hoofdtrainer je puur de ballen laat pakken en de pionnetjes laat wegzetten.” het type assistent dat als een lan- taarnpaal langs het veld gaat staan en af en toe een pion rechtzet.” WARME BAND De klik die Verbraak met Van Oeve- ren heeft, is lastig te overtreffen. De Roosendaler kent zijn Zeeuw- se hoofdtrainer al jarenlang, maar de periode bij Victoria’03 is pas de eerste samenwerking tussen de twee. Waar Van Oeveren na enkele honderden wedstrijden in het be- taald voetbal te hebben gespeeld hoofdtrainer werd van onder meer HSC’28, RKVV Roosendaal, Cluzona, NSV en Tholense Boys, bleef Ver- braak pendelen tussen RKVV en Alliance. Verbraak voetbalde jaren- lang voor die twee clubs, tot hij last kreeg van verschillende ernstige blessures. “Toen ben ik nog in een lager elftal bij Alliancegaan voetbal- len, tot ik echt niet meer kon. Ik heb een rotte knie en twee versleten enkels, kwam de drie tot vier dagen na een wedstrijd amper mijn bed uit.” Vervolgens is voetbaldier Ver- braak het trainersvak ingegaan: hij werd oefenmeester van de jeugd- teams, dames- en seniorenelftallen van Alliance en Halsteren. “Maar ik ben toch meer een assistent. Ik ben een peoplemanager, iemand ‘Geen hotseknotsbegoniavoetbal bij Victoria’03’ Hoeven blijft tweedeklasser volgens Cyriel van der Veen: ‘Inzet gaat ons punten opleveren’ 5 luyten.nl | voor je autoverzekering... Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM v oor je a ut verzek r g... NACHTRUST De Roosendaler hoopt met Victo- ria’03 in ieder geval de komende seizoenen in de derde klasse te blijven. “Vorig seizoen liepen ze de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse op één doelpunt mis, dat was een fantastische pres- tatie, maar zou toch ook gelijk een flinke stap omhoog zijn. Als ik naar Hoeven kijk, een ploeg die ik gelijk- waardig aan ons acht, dan zie je hoe moeilijk het kan zijn als je vanuit de derde naar de tweede klasse pro- moveert.” Hij hoopt wel op wat versterkingen in de zomer, aangezien Victoria’03 vooral aanvallend gezien een smal- le selectie heeft. Wat hij ziet van de jeugd, biedt hoop. “We hebben al drie jongens uit de JO19-1 die fre- quent met ons meedoen. Je ziet dat door de hele club echt wordt ge- voetbald, ze spelen nergens hotse- knotsbegoniavoetbal.” Victoria’03 begon de tweede seizoenshelft met een valse start, voornamelijk door een flink aantal blessures en schorsingen. Over lijfsbehoud twij- felt Verbraak echter geen seconde. “Wij handhaven ons, daar ben ik 100 procent van overtuigd. Ik lig daar echt geen seconde wakker van.” Dat Van der Veen van waarde kan zijn voor Hoeven, bewees de aan- valler vorig jaar. In het glorieuze sei- zoen waarin de dorpsclub voor het eerst in de historie naar de tweede klasse promoveerde, maakte hij als spits behoorlijk wat goals. Op jonge leeftijd ruilde Van der Veen Hoeven D1 in voor RBC Roosendaal C2 en hierna speelde hij nog tot zijn negentiende bij NAC Breda, waarna hij weer terugkeerde op het oude nest op sportpark Achter ’t Hof. “Ik heb het niet altijd makkelijk gehad bij NAC, maar het was een gouden periode”, zo blikt de aanvaller terug op de tijd dat hij mocht ruiken aan profvoetbal. “Elke dag was ik van 07.00 tot 19.00uur in deweer, maar ik heb ervan genoten. We hebben veel successen gevierd met een heel leuk team, helaas moest ik na de JO19-1 vertrekken.” NAC wilde na zijn vertrek een an- dere profclub zoeken voor Van der Veen, maar de Hoevenaar wilde al- leen maar terugkeren bij zijn oude club. “Ikwerdmet open armenweer ontvangen, kende ook nog veel spelers uit mijn jeugd. We hebben een hele mooie club en een heel gezellig team. Voetballend gezien zijn we misschien niet het beste, maar we werken hard voor elkaar, dat is ons geheime wapen. Onze in- zet gaat ons veel punten opleveren, hierdoor blijven we sowieso in de tweede klasse. Ik wil zo snel moge- lijk fit zijn en veel scoren.” Foto: Mariëlla Aarsman