VoetbalJournaal Breda, voorjaar 2019

17 Alles op het gebied van voetbal Uw schoen-, voetbal-, en wandelspeciaalzaak voor het hele gezin Ton de Peijper is weer terug bij Beek Vooruit. Hij is nooit écht weggeweest, maar was in zijn tijd als secretaris van de BAK van Boemeldonck wel enige tijd verdwenen als vrijwilliger. De club zit altijd in zijn hart en de lokroep van het huidige bestuur was dan ook niet te weerstaan voor de Bekenaar Ton de Peijper: ‘Beek Vooruit voelt als thuis’ Op zijn 10de werd de nu 58-jarige Ton de Peijper al lid van Beek Vooruit. Hij voetbalde er tot zijn 39ste, maar werd op zijn 15de ook al leider. Een geboren vrijwilliger, zo lijkt het. “Een vriend van me was net 18 en mocht leider worden, ik hielp hem daarbij. Het mooie aan vrijwilligerswerk is de waardering die je krijgt. En dan heb ik het niet over een vergoeding of medailles, maar over de per- soonlijke waardering: mensen die naar me toe komen en vertellen hoe leuk ze het hebben gehad toen ik leider was.” BAK Tot zijn vijftigste vervulde De Peijper zo’n beetje alle denkbare vrijwilligersrollen op De Heikant. “Ik heb in de kantine gestaan, ben jeugdleider, trainer, leider van het eerste, bestuurslid en voorzitter van de technische commissie ge- weest. Noemmaar iets op en ik heb het wel gedaan.” Tot hij negen jaar geleden gevraagd werd als secre- taris van de BAK van Boemeldonck, de carnavalsstichting van Prinsen- beek. Wie uit de regio komt, weet De spelers en trai- ner waren over- tuigd: ze wilden samen ook een zesde seizoen in. Een dergelijke periode zie je niet vaak in het voetbal, maar Arno Gabriëls (52) is ervan overtuigd dat hij Beek Vooruit nog verder kan helpen. “Je moet ervoor zorgen dat je elkaar niet in slaap sust, dat doe je bijvoorbeeld door nieuwe trainingsstof- en methoden in te voeren of andere dingen aan te passen. Ik verwacht komend seizoen een professionalisering van mijzelf en de spelersgroep.” Wat hij daarmee bedoelt? “Dat spelers zich niet voor elk wisse- wasje afmelden, een weekend- je weg met familie of vrienden moet maar buiten het seizoen of in de vrije weekenden ge- pland worden. Daarnaast ga ik zelf meer op de details zitten. Als ik hoor dat Liverpool zestien leden in gesprek te gaan en te luisteren naar hoe zij denken over de gang van zaken. Dat heeft hij het afgelopen half jaar gedaan, waarna hij met een advies kwam. “Waarom zo star vasthouden aan de splitsing tussen senioren en jeugd? Als je bijvoorbeeld wed- strijdcoördinatoren hebt, moet je die niet zien als twee groepen, maar als één geheel. Een wed- strijdcoördinator die een keer liever op zondag bij de senioren zit dan op zaterdag bij de jeugd, dat moet toch kunnen? Ze doen in principe hetzelfde werk, die split- sing moet niet te stug zijn naar mijn idee.” Om zijn plannen tot uitvoering te brengen, is De Peijper toegetre- den tot het bestuur als secretaris. “We zijn nu bezig om het handjes en voetjes te geven. “ Hij vindt het ook van groot belang om vrijwilli- gers echt waardering te geven. “Ze moeten de aandacht krijgen die ze verdienen. De een heeft ge- noeg aan een schouderklopje, de ander aan een luisterend oor en weer een ander wil resultaat zien van zijn opmerkingen. De maat- dat carnaval in het dorp een onge- kend groot feest is. “Als bestuurslid van die stichting hou je weinig tijd over, toen is mijn betrokkenheid bij Beek Vooruit wat minder geweest.” Vorig jaar stopte hij, waarna de voetbalvereniging hem al snel weer wist te strikken. “Ik heb ze geholpen bij het organiseren van een activi- teit ter ere van het jubileum op het sportpark, Beek Vooruit zat vorig jaar een halve eeuw op De Heikant.” DRUK, DRUKKER, DRUKST De Peijper, wiens zoon bij Beek Vooruit voetbalt, werd vervolgens benaderd door het bestuur om eens mee te denken over de pro- blemen waar een voetbalvereni- ging tegenwoordig mee te kampen heeft. “Veel mensen in Prinsenbeek zijn echt bereid omwat voor de club te doen, maar door het drukke le- ven willen ze minder taken tegelijk op zich nemen. Het gevolg is dat de klusjes die blijven liggen, bij een select groepje vrijwilligers op het bordje komen. Die mensen krijgen het dan nog drukker.” Hij vertelde het bestuur een half jaar rond te willen kijken, om met schappelijke carrière staat bij iedereen voorop, maar het vrijwil- ligerswerk kan een heel voldaan gevoel geven.” THUIS Hij hoopt een kettingreactie te creëren, waarbij het enthousi- asme van de ene vrijwilliger, de ander aansteekt om ook wat te doen. “Als ik bij Beek Vooruit kom, voelt dat echt als thuis. Dat gevoel moet iedereen uit Prinsenbeek hebben, een dorp dat toch draait om al die verenigingen. Beek Vooruit moet niet alleen een plek zijn waar gevoetbald wordt, maar ook een plaats waar mensen el- kaar kunnen ontmoeten, gezellig samen kunnen zijn. Dan worden ze vanzelf ook enthousiast om iets voor de club te doen.” De Peijper is terug bij Beek Vooruit en vol enthousiasme. “Het is heerlijk om op zaterdagochtend met het fietsje naar de club te rijden en dan tussen al die velden door te lopen en al die activiteit en men- sen te zien. Daarom kom ik graag naar De Heikant.” Het klikt tussen Arno Gabriëls en Beek Vooruit. De hoofdtrainer gaat zijn zesde seizoen in bij de trots van Prinsenbeek en ziet nog genoeg mogelijkheden om te groeien. Hij hoopt komend seizoen een periodetitel te pakken in de tweede klasse. Gabriëls en Beek Vooruit houden elkaar klaarwakker varianten van een inworp kent, dan valt daar voor ons nog een wereld te winnen.” ORGANISATIE Ook verwacht hij van de ver- eniging een stap extra. “Alles om de selectie heen moet goed geregeld zijn. De spelers moe- ten zondag op de club komen en dan moet alles klaarliggen en georganiseerd zijn. We wil- len professioneler worden en steeds meer specialisten bij de selectie betrekken.” Na vijf jaar treedt het gevaar op dat de spelers en trainer te dicht naar elkaar zijn gegroeid. Gabriëls is daar niet zo bang voor. “Ze weten wat ze aan mij hebben, wat ik van ze ver- wacht. Ik sta een overwinning met ze te vieren, maar eis op dinsdagavond weer volledi- ge inzet. Als een speler slecht speelt, weet hij dat ik hem er- naast kan zetten. Ik ben dege- ne die de beslissingen neemt. De rolverdeling is duidelijk.” OVER MIJN LIJK Het doel voor komend seizoen is een periodetitel. “Als ik zie hoe wij presteerden tegen de topploegen afgelopen jaren, dan deden we steeds tot de laatste minuut mee om de pun- ten. We waren nooit kansloos, wonnen van Kruisland zelfs met 6-2. Het is alleen te wissel- vallig, een week later kunnen we met 5-0 bij VOAB verliezen.” Hij wil dat zijn spelers uit een ander vaatje gaan tappen als het voetballend niet lukt. Dat miste hij afgelopen seizoen, hij is dan ook niet tevreden met de achtste plaats. “Dan zal het op strijd aankomen, moet je alles uit de kast halen om toch de punten binnen te slepen. Je moet die over-mijn-lijk-menta- liteit in je donder hebben.” Het is duidelijk dat Gabriëls weet waar de winst te beha- len valt. Hij voelt zich thuis in Prinsenbeek. De trainer woont inmiddels in het dorp, voetbalt zelf in het zaterdagteam met onder meer zijn broer en ge- niet nog elke training van de selectie. “De opkomst is echt heel goed, sommige jongens hebben afgelopen seizoen maar twee trainingen gemist. De motivatie is ook hoog, het zijn vrienden, maar ze zijn niet bang elkaar verrot te schelden als het niet loopt. Als je elkaar niets durft te zeggen, ga je nooit vooruit.” Volgens Gabriëls blijft ieder- een, daarnaast krijgt hij er wat krachten bij. “De spelers zijn op elkaar ingespeeld en gewend geraakt aan het niveau van de tweede klasse. Dit wordt een mooi jaar om te kijken waar onze grens ligt.”