VoetbalJournaal Bergen Op Zoom, mei 2019

17 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM 0222124.pdf 1 29-3-2019 15:11:21 ‘We willen graag een voetbalclub zijn in de meest pure zin van het woord’ Van Stee trots op aanvoerderschap bij eerste elftal Tholense Boys SINT PHILIPSLAND– Jaap van Oudenaarde opperde twee jaar geleden tijdens de ledenvergadering om te polsen of er onder de aanwezigen niemand het stokje van vertrekkend NOAD’67-voorzitter John Verbraeken wilde overnemen. Twee stemrondes later kwam er een kandidaat uit de bus: Van Oudenaarde zelf… THOLEN – Hij speelt al zijn gehele voetballeven voor Tholense Boys en is al bezig aan zijn elfde seizoen bij het eerste elftal. In de tweede klasse van het zaterdag beleeft de ploeg een moeilijk seizoen, maar middenvelder Matthijs van Stee (26) is toch trots nu hij als ‘kind van de club’ de aanvoerdersband mag dragen. “Ja, als je dan het voorstel doet, dan moet je ook de handschoen op- pakken. Dat heb ik toen gedaan en tot op heden met heel veel voldoening en plezier. We doen het met een groep heel bevlo- gen clubmensen en dat is pret- tig werken. Iedereen neemt wat taken op zich om te proberen de club goed draaiende te houden. Dat lukt ons vrij aardig denk ik. We zijn gezond en ook qua leden hebben we niet te klagen. Het is alleen dat het met ons eerste team dit jaar niet zo loopt als we zouden willen helaas.” Van Oudenaarde (54) doelt op de lage klassering in de derde klasse van het zaterdagvoetbal, waar de club nog volop strijd voor lijfsbe- houd. De winst op concurrent De Fendert gaf daarin wat lucht, al is het een totaal ander seizoen dan het vorige. Toen werd er in de nacompetitie gestreden voor promotie. “Zo dun kan de lijn ook zijn. Vorm is iets geks en niet te vangen. Je bent van vele factoren ook afhankelijk zoals blessures, schorsingen en een beetje geluk. De bal op de lat of net eronder kan het verschil zijn tussen winnen of verliezen. Dat is het mooie en soms ook het wrede van voetbal.” Bij NOAD’67 probeert men op een zo hoog mogelijk niveau actief te zijn met vooral spelers uit eigen gelederen, waardoor het soms vette en soms ook wel eens magere jaren zijn. Al mogen de Fliplanders met recht wel een vrij stabiele derdeklas- ser worden genoemd. “We willen graag een club zijn in de meest pure zin van het woord. Betalen doen we sowieso niet. We pro- beren echter wel om onze ka- derleden en overige vrijwilligers te waarderen door af en toe een presentje te verzorgen of een feestavond te organiseren. Dat wordt gewaardeerd en we zien dan het verloop vrij minimaal is. Dat geeft aan dat mensen de club een warm hart toedragen en dat willen we graag.” Van Oudenaar- de ziet zichzelf als een vliegende keep in het geheel. Als oud-spe- ler, oud-penningmeester, jeugd- trainer enzovoorts heeft hij al een heel verleden bij NOAD achter de rug. En ook in de toekomst ziet hij zichzelf nog wel even actief blij- ven. “De olie zijn tussen de tand- wielen omalles gesmeerd te laten draaien. Dat is wat ik wil blijven doen zolang het kan en ik er ple- zier aan beleef. En dat is nog elke keer zo als ik op de club kom dus dat zit wel goed.” Dennis de Geus mikt op terugkeer in tweede klasse Dennis de Geus (22) woonachtig in Roosendaal, heeft bijna zijn hele leven in zijn eigen stad bij D.V.O ‘60 gespeeld. Waar hij op zijn vijftiende debuteerde, speelt hij nu op zijn tweeëntwintigste in het eerste bij de West-Brabantse club VV Prinsenland. Sinds drie jaar is hij de vaste laatste man in Dinteloord. VV Prinsenland is vorig jaar gedegradeerd naar de derde klasse, maar aast op een te- rugkeer in de tweede klasse. “In deze competitie zijn al veel gekke dingen gebeurd, maar als je heel realistisch bent gaat het kampioenschap dit jaar heel lastig worden. Ik denk dat het gewoon van be- lang is om het goede gevoel dat momenteel in de ploeg zit vast te houden. Met dat ge- voel is het mogelijk om in de nacompetitie te pieken” Zijn doel bij de club is om in eer- ste instantie zo snel mogelijk terug te gaan naar de 2e klas- se en daar stabiel te worden. “Vanuit daaruit kijken we wat nog meer mogelijk is. Ik denk dat een stabiele tweedeklas- ser wel bij Prinsenland past. Op dit moment zit ik goed op mijn plek, ik voel mij fijn in het elftal. Ik denk dat het niveau goed bij me past, maar natuurlijk is mijn ambitie om altijd zo hoog mo- gelijk te voetballen. Als er een kans komt zal ik die altijd zeker in overweging nemen.” Het mooie bij VV Prinseland vindt Dennis de ambitie die de club uitstraalt. Iedere wedstrijd is alles goed geregeld en de neuzen staan allemaal dezelf- de kant op. Er is maar één ding dat telt en dat is winnen. “Waar de gezelligheid bij D.V.O. toch wel erg op de voorgrond was, spreekt het altijd presteren bij Prinsenland mij heel erg aan.” “Nadat onze aan- voerder Auke Bo- venberg zwaar geblesseerd is geraakt, ben ik aanvoerder ge- worden. Nee, aanvoerder zijn voelt voor mij niet als een extra verantwoordelijkheid. Ik ben er juist trots op dat ik de aanvoer- dersband mag dragen. Ik pro- beer altijd om veel energie in de wedstrijd te stoppen en mijn teamgenoten te helpen, dit is iets wat ik altijd doe en dus ook als aanvoerder.” De aanvallende middenvelder kijkt terug op een heel wissel- vallig seizoen van Tholense Boys, waarbij de promovendus eerst wilde gaan voor direct lijfsbehoud. De prestaties met name na de winter hebben er voor gezorgd, dat dit tot het laatst toe erom zal hangen. “Ondanks dat we het ons ont- zettend moeilijk maken dit jaar heb ik er nog steeds ver- trouwen in dat we in de tweede klasse gaan blijven. Met name na de winterstop hebben we in teveel wedstrijden niet thuis gegeven. Daardoor zijn we een aantal keren tegen, in mijn ogen, onnodige nederlagen aangelopen. Ik vind dat we, ondanks dat we door langdurige blessures een aantal vaste waarden missen, nog steeds over voldoende kwaliteit beschikken binnen de groep. Echter wordt het wel hoognodig tijd, dat we onze kwaliteiten nu laten zien om degradatie af te wenden.” Tholense Boys heeft een aan- tal seizoenen aangehikt tegen de promotie naar de tweede klasse. Nu het gewenste ni- veau is bereikt is het echter opnieuw vechten om erin te blijven… Voor het elftal van vertrekkend trainer Erwin de Nijs kan het rechtstreekse de- gradatie worden, nacompetitie of wellicht nog direct lijfsbe- houd. De bal kan letterlijk nog alle kanten oprollen, zegt ook Van Stee. “Ik vind dat ons team ook thuis hoort op dit niveau. In de derde klasse waren we vaak veel be- ter dan onze tegenstander en wonnen we vrij makkelijk onze wedstrijden. Ondanks dat we nu een teleurstellend seizoen spelen in de tweede klasse vind ik de verschillen tussen de ploegen ontzettend klein. Ik ben dan ook van mening dat als wij met ons sterk- ste elftal spelen we van iedereen in deze klasse kunnen winnen.” “We hebben de afgelopen zo ontzettend hard ge- werkt om eindelijk weer in de tweede klasse te mogen spelen. Om dan na een jaar weer direct te de- graderen, zou ont- zettend hard aan- komen. Dit betekent dat alle tijd en energie die we er als groep in hebben ge- stoken tevergeefs is geweest en we weer van voor af moe- ten beginnen.” Het belangrijkste voor Van Stee en Tholense Boys is dus om te overle- ven. Dat zal nog een hels karwei worden. In al die jaren dat ik in het eerste elftal speel heb ik vrijwel alles wel een keer mee- gemaakt. Alleen ben ik nog nooit kampioen geworden met het 1e van Tholen. Dat lijkt me nog een keer mooi ommee te maken. Maar dat is nu totaal niet aan de orde. We moeten tweede- klasser blijven en daar gaan we met z’n allen vol voor. Ho- pelijk valt het de laatste weken al- lemaal een keer op zijn plaats.”