VoetbalJournaal Bergen op Zoom, december 2018

23 Puur. Voetbal. Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Teamkleding met de perfecte pasvorm. Van Elzakker prima op zijn plek bij WVV’67 ‘We bekijken het bij MOC’17 dit seizoen van wedstrijd tot wedstrijd’ WOENSDRECHT – Waar hij ooit begon als rechtsback en snelle buitenspelers aan banden moest leggen, daar flitst hij sinds dit seizoen zelf in een aanvallende rol langs de zijlijn. Max van Elzakker (22) voelt zich thuis in zijn nieuwe rol in het team van trainer Gerard Lazarom. BERGEN OP ZOOM – Bij MOC’17 in Bergen op Zoomwas het eeuwfeest in 2017 zowat het enige dat kon worden gevierd de laatste seizoenen. Op het veld degradeerde men twee keer op rij en ook dit seizoen gaat het in de derde klasse verre van crescendo. Toch houdt de jeugdige verdediger Sander Remery volop vertrouwen. te maken. We voetballen vanuit een duidelijke organisatie. Trai- ner Gerard Lazarom zegt heel vaak tegen ons: ‘Een goede or- ganisatie en strijd zijn de basis van goed presteren’. Wij laten als team zien, dat dat op dit moment ook echt zo is. En daar- door staan we nu op die plek in de middenmoot.” Als hij naar zichzelf kijkt, dan kijkt hij wel tevreden terug op hoe hij de eerste seizoenshelft zijn toch nieuwe rol in het elftal heeft ingevuld. “Natuurlijk kan het altijd beter. Ik hoop iedere wedstrijd een bijdrage te leve- ren aan de teamprestatie en de ene wedstrijd gaat dat beter dan in een andere. Wedstrijden zoals tegen Groede, waarin je het winnende doelpunt maakt komen helaas niet heel vaak voor, maar zal wel altijd een streven zijn. Zoals de trainer al aangaf moet ik meer gebruik maken van de snelheid die ik “We hebben spor- tief gezien twee vervelende seizoe- nen achter de rug. Daarom bekijken we het nu van wedstrijd tot wedstrijd. Natuurlijk hebben we als club de ambitie om zo snel mogelijk terug te keren naar een hogere klasse. Alleen op dit moment moeten we niet te voorbarig zijn en alles gewoon stap voor stap bekijken. We staan nu elfde en daar hadden we vooraf niet op gerekend. Als we hard blij- ven werken voor elkaar dan zie ik het allemaal heel positief in.” De twintigjarige Remery werd ge- boren in Parijs en is de zoon van voorzitter Reny Remery. Dat hij basisspeler in bij MOC’17 heeft hij twee seizoenen geleden zelf af- gedwongen toen hij vanuit de JO19 vervroegd werd doorgeschoven naar de senioren. Zijn achternaam verder ontwikkelen en als mo- derne flankverdediger nog be- langrijker worden in de opbouw en in aanvallend opzicht. “Die druk wil ik mezelf wel opleggen. Ik speel op dit moment links- back maar ik kan ook als links- buiten uit de voeten, als linker- middenvelder en als nummer ‘10’. Als linksback probeer ik zo- veel mogelijk mee naar voren te gaan en een goede voorzet af te leveren en zo belangrijk te zijn voor het team. De wedstrijden die ik heb gespeeld gingen over het algemeen goed. Ik kon vaak mijn favoriete spel spelen. Het belangrijkste is dat ik fit blijf. In de eerste seizoenshelft heb ik drie wedstrijden gemist door blessures. Dat is teveel. Maar op dit moment voel ik me top fit. Ik doe er veel aan om dat zo te houden. Ook heb ik als doelstel- ling om meer assists te geven. Persoonlijk vind ik dat ik aan het einde van het seizoen op mini- maal tien assists moet staan.” Maar eerst en vooral is het voor Remery van belang dat ze weg- komen van de onderste regionen en het ‘goede gevoel’ weer gaan krijgen om van daaruit weer om- hoog te kijken. Hij geniet overigens wel volop van de kansen die hij als jonge speler krijgt bij de club. Want dat is niet vanzelfsprekend vindt hij. “MOC is een gezellige familie- club met ambitie en veel historie. Het ontwikkelen van jeugdspelers heeft veel aandacht, waardoor sommige spelers al op hun zeven- tiende of achttiende kunnen door- stromen naar het eerste team. Als speler kun je bovendien hier volop gebruik maken van uitstekende faciliteiten en daarnaast wordt de selectie ondersteund door de Stichting Voetbal MOC. Er zijn bovendien heel veel vrijwil- ligers en sponsors die de club hel- pen. Persoonlijk vind ik het belang- rijk om zelf ook als vrijwilliger een steentje bij te dragen en train dit jaar de JO12-1. Erg leuk om te doen en op die manier wil ik ook op een andere wijze dan als speler mijn steentje bijdragen.” heb. Door slimme loopacties of door bijvoorbeeld het opzoeken van mijn directe tegenstander.” De snelle rechtsbuiten ziet zichzelf de komende jaren nog wel in het zwartgroene shirt van de Woensdrechters spe- len. Want hij ziet potentie in de spelersgroep om de komende jaren nog sterker en beter te worden. Individueel maar zeker ook als team. “We hebben een brede selectie met heel veel jonge jongens waarmee je nog jaren vooruit kunt. Met de groep die we hebben is het onderling ook allemaal heel gezellig. Dat zie je ook tijdens de terugreis in de bus die we regelmatig vanuit Zeeuws-Vlaanderen moeten maken. Ik hoop zolang mogelijk een goede bijdrage te kunnen leveren aan het presteren van de club en hoop dit lang met ple- zier te kunnen doen. delijke passie. Een passie die hij ook in zijn spel probeert te leggen bij de zondagvierdeklas- ser, waarmee hij keurig in de middenmoot bivakkeert. “We zijn op dit moment goed bezig en staan momenteel op plek ze- ven, waar we aan het einde van het seizoen heel tevreden mee zouden zijn. Natuurlijk probeer je, als dat mogelijk is, altijd naar boven te kijken. Ik geloof dat er zelfs misschien wel meer in zit. Maar vooraf hebben we ons tot doel gesteld om ergens tussen de zevende en negende plek te eindigen. Als je dan halfweg kijkt, dan zijn we in elk geval pri- ma bezig met z’n allen.” En daarin is zeker ook de hand zichtbaar van trainer Gerard La- zarom, die volgens Van Elzak- ker probeert om zijn stempel op de ploeg en de manier van spelen te drukken. “We hebben sinds het begin van de voorbe- reiding duidelijk stappen weten geeft hem echter geen extra druk tijdens wedstrijden. “Ik heb daar eigenlijk totaal geen moeite mee. Mijn vader en ik houden deze twee dingen heel erg goed gescheiden. Hij doet zijndingals voorzitter en ik als voetballer. De meeste mensen bij MOC’17 kennen mij al heel lang en weten dat ik met mijn kwalitei- ten in het eerste thuis hoor. Heel soms is het wel lastig omdat de slechte resultaten ook mee naar huis worden genomen, waardoor er soms best wel pittige discussies aan de keukentafel plaatsvinden. Dit gebeurt niet alleen op zondag- avond, maar ook regelmatig door de week natuurlijk, maar dat hoort erbij. Als de prestaties beter wor- den dan wordt mijn vader ook rus- tiger. Dus ik hoop dat we snel de weg omhoog weer gaan vinden…” De linksbenige verdediger wil zich de komende seizoenen “Daarbij maak ik gebruik van mijn loopvermogen en mijn snelheid. Ik probeer vaak loopacties te ma- ken, waardoor ik bijvoorbeeld in de diepte aangespeeld kan worden. Wanneer ik de bal in de voeten krijg probeer ik op snel- heid langs mijn tegenstander te komen. Als ik de achterlijn heb gehaald probeer ik met een goede voorzet een teamgenoot voor het doel te zetten. Ook heb ik een goede pass de voeten, maar moet ik vaker het over- zicht houden in drukke situaties. Even wat meer de tijd nemen om een goede keuze te maken bij- voorbeeld. Verdedigend kan ik ook nog een stukje sterker wor- den en dan met name in de duels een-tegen-een.” Van Elzakker werkt als gymle- raar en buurtsportcoach in de gemeente Woensdrecht. Sport en bewegen is dus en overdui- Fianestraat 2B | 4625DN Bergen op Zoom | Tel.0642501070 0222176.pdf 1 5-12-2018 11:42:05