19 / 32
19
WWW.MOREFOOTBALLS.COMDÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN
In de jaren zeventig en tachtig werden er door vrijwel iedere
amateurclub wel toernooien georganiseerd aan het einde van het
seizoen. Zo ging je als pupil in de maanden mei en juni altijd wel
naar een toernooi of drie. Dat is allang niet meer. Audacia heeft die
traditie drie jaar geleden nieuw leven ingeblazen.
MOEGESTEL
- Op
27 en 28 mei orga-
niseerde Audacia
een toernooi voor
Mini’s, Onder-9, Onder 11, On-
der-13 en Onder-15 teams. “We
zijn er drie jaar geleden weer
mee begonnen”, zegt Rob Bee-
rens, lid van de jeugdcommissie
‘toernooien en vriendschappe-
lijke wedstrijden’ van de club uit
Moergestel. “We wisten uit onze
eigen ervaring als jeugdspeler
nog hoe leuk het was, die toer-
nooien aan het einde van het
seizoen”, legt hij uit. “En daarbij,
kinderen doen al zo weinig bui-
Over de indeling van het toer-
nooi was goed nagedacht. “De
Mini’s, de Onder-9 en Onder-11
teams speelden op zaterdag,
de Onder-13 en Onder-15 op
zondag”, vertelt Beerens. “Dat
hebben we dan ook nog uitge-
splitst over de dag. Op zondag
bijvoorbeeld speelde de On-
der-13 ’s ochtends en de On-
der-15 ’s middags. Op zaterdag
deden alle deelnemers mee
aan de penaltybokaal en op
zondag organiseerden we een
latjetrap-wedstrijd. Zo hadden
de spelers dus ook tussen de
wedstrijden wat vertier. Voor
ten tegenwoordig, dus dan is het
goed als er dit soort activiteiten
voor ze georganiseerd worden.”
De organisatie van het toernooi
wordt gedaan door clubmensen.
“Ook de scheidsrechters”, knikt
Beerens. “Dat zijn jeugdspelers
die het leuk vinden om wedstrij-
den te fluiten op het toernooi.
Ook de kantine wordt bemand
door echte Audacia-mensen,
dus het is echt een clubevene-
ment en daar zijn we trots op in
deze tijden waar zoveel clubs
klagen over het gebrek aan vrij-
willigers.”
Audacia doet oude tijden herleven
Arnold Timmer is jeugdvoorzitter van Gloria UC in Baarle-Nassau.
De afgelopen maanden was hij naast het gewone werk (beleid,
budgetten, activiteiten) bezig met het in kaart brengen van
veranderingen die de introductie van de nieuwe spelvormen
bij de jeugd met zich meebrengen. Een ander ‘hot item’ binnen
de club is het vrijwilligersprobleem. Bij Gloria UC gaan ze
per komend seizoen een sociaal experiment op loslaten.
B A A R L E - N A S -
SAU
- Timmer is op
zich positief over
de wijzigingen in
spelvormen bij de jeugd die de
KNVB de clubs heeft opgelegd.
“Het gaat meer over spelvreug-
de en ontwikkeling dan over re-
sultaten. Ook het opvoeden met
respect voor elkaar is een be-
langrijk onderdeel. Dat is prima.
Wij zitten hier dicht bij België,
dus we krijgen als vanzelf mee
wat daar gebeurt en op dat vlak
zijn ze daar weer verder dan in
Nederland. In België werken ze
al niet meer met grensrechters.
Ik vergelijk het maar met het
voetbal zoals onze generatie dat
speelde buiten de club om: twee
vraag voorgelegd: wat willen we
nu eigenlijk zijn? Een voetbal-
vereniging waarbij de leden sa-
men zorg draagt voor het hele
reilen en zeilen binnen de club?
Een supermarkt waar mensen
selectief kunnen shoppen? Of
een weekendopvang voor kin-
deren? We hebben gezegd dat
het zo niet door kan gaan en
hebben meteen een voorstel
ingebracht. Wij gaan bij Gloria
UC vrijwillige taken verdelen
en verplichten. Je kúnt eronder
uit komen, maar dan kost het je
wel geld. Met die ‘boetes’ kun-
nen we dan mensen die wél iets
voor de club willen doen, maar
dan tegen een vergoeding, een
vrijwilligersvergoeding geven.
We hebben dat in stemming
gebracht en het voorstel is
aangenomen. We hopen nu dat
iedereen zich afvraagt ‘willen
we dit wel?’ en dat het boete-
potje dus leeg blijft en puur als
achtervang functioneert. Tege-
lijkertijd zetten we een stuur-
groep aan het werk die gaat on-
derzoeken hoe we de leden en
hun ouders dichter naar de club
toe kunnen trekken. Zo hopen
we eruit te komen, linksom of
rechtsom.”
velden, om te kijken of dat een
oplossing is.”
Een ander probleem waar Gloria
UC mee worstelt is het tekort
aan vrijwilligers. “Dat is een
maatschappijbreed probleem”,
knikt Timmer. “We kampen al
langer met dit probleem en zijn
samen met de KNVB naar een
structurele oplossing aan het
zoeken. Zo hebben we spiegel-
bijeenkomsten georganiseerd
en droomsessies om onze le-
den erbij te betrekken. Dat bood
allemaal geen soelaas en dus
moesten we het hard spelen.
We hebben onlangs een Alge-
mene Ledenvergadering gehad
en toen hebben we de leden de
jassen op de grond en gaan met
de banaan. Een scheidsrechter
is eigenlijk overbodig, dat is ge-
woon zo. Kinderen weten dat on-
derling allemaal perfect te rege-
len. Aan de andere kant brengt
het voor een club ook veel met
zich mee. Denk aan de nieuwe
doeltjes die aangeschaft moe-
ten worden, aan extra begelei-
ding, want je hebt meer ploegjes
én het inrichten van de velden.
Hoe doe je dat? Met dopjes? Met
lintjes? Of met belijning die je
binnen no time weer weg kunt
spuiten of zo? Over dat laatste
zijn we nu in gesprek met het
Baarlese bedrijf Mardenkro. Zij
gaan experimenteren met weg-
poetsbare belijningen op onze
Gloria UC begint sociaal experiment:
Een taakje doen of betalen!
Geboren en getogen in Hilvarenbeek, maar op
zijn plaats in Biest-Houtakker: trainer Frank
van Dongen. “Ik zit nu in mijn tweede periode
als trainer bij SVSOS en ik ben vast van plan
om er iets moois van te maken”, zegt hij.
BIEST-HOUTAK-
KER
- Van Don-
gen
voetbalde
zelf bij Hilvaria, de
club uit zijn woonplaats. “Vanaf
de jeugd tot de senioren”, knikt
hij. “Toen ben ik gestopt, want ik
ging werken en dat viel niet te
combineren. Ik heb het op late-
re leeftijd nog even geprobeerd
bij de veteranen, maar ik vond
training geven toch leuker, dus
heb ik me daar op gericht.” Die
liefde voor het vak kreeg vorm
toen hij in 1995 trainer en lei-
der werd van het team van zijn
zoons. “Dat vond ik zo leuk dat
ik besloot om ook een cursus te
volgen: Trainer/Coach III, tegen-
woordig UEFA-C geheten. Dat
diploma heb ik op zak. Bij Hilva-
ria heb ik als trainer zo’n beet-
je de hele jeugd doorlopen en
vervolgens heb ik een uitstapje
gemaakt naar VOAB, daar heb
ik de A1 gedaan.”
Hilvaria haalde hem terug
om trainer van het tweede te
worden en vervolgens kon hij
hoofdtrainer worden bij SVSOS.
“Dat vond ik wel wat, voor het
eerst hoofdtrainer”, stelt Van
Dongen. “Ik kende er een heel
leuke periode en bij mijn af-
scheid zei ik al dat ik het leuk
zou vinden om nog eens terug
te keren.” Dat gebeurde vorige
zomer, na een periode die Van
Dongen langs Wintelre, EDN’56
en Hilvaria, waar Van Dongen de
dames en het tweede ‘deed’.
“Ik kreeg te maken met een
heel nieuwe groep”, vertelt Van
Dongen. “Er waren nog maar
twee spelers over uit mijn vo-
rige periode en één van hen
haakte met een blessure al vrij
snel af. Zo werd de gemiddelde
leeftijd nog lager, ik had dit sei-
zoen allemaal spelers tussen
de 17 en de 23 jaar jong, maar
wél met veel talent. Hartstikke
leuk, want je ziet hoe snel die
jonge gasten zich ontwikkelen,
dat is een mooi proces om te
volgen en het is nog mooier dat
ik dat als trainer mag begelei-
den.”
SVSOS kende volgens Van Don-
gen ‘een leuk seizoen’. “We
speelden een prima eerste helft
van het seizoen, maar vergaten
onszelf daarin regelmatig te
belonen. Met name op het sco-
rende vlak deden we onszelf
tekort. Na de winterstop ging
dat al een stuk beter en zetten
we een heel goede reeks neer.
We stevenden rechtstreeks op
de derde periodetitel af, maar
op bezoek bij Chaam liep dat
spaak. Daar verloren we en wa-
ren onze kansen op de nacom-
petitie verkeken. Jammer, maar
niet erg, Chaam was gewoon
een stuk verder.”
Komend seizoen krijgt Van
Dongen een nóg jongere groep
tegenover zich. “Er komen een
paar goeie gasten door van de
A1, maar we raken aanvoerder
Daan van de Wiel kwijt aan Hil-
varia, dat is spijtig, maar mooi
voor hem. We gaan komend
seizoen desondanks gewoon
voor een periode. Of dat lukt is
de vraag, want je weet hoe het
werkt: dan moet alles kloppen.
Maar ik vind dat je bepaalde
doelen moet stellen en dat doe
ik dan ook.”
Van Dongen is op
zijn plaats bij SVSOS
alle teams hadden we bekers
en er was ook een prijs voor de
winnaars van de penaltybo-
kaal en de latjetrap-wedstrijd.
Daarnaast was er een sportivi-
teitsprijs die niet per definitie
naar de nummer laatst ging. De
scheidsrechters beoordeelden
de sportiviteit van de teams en
gaven na elke wedstrijd punten.
Op basis daarvan werd er een
ranglijst gemaakt en het team
met de meeste punten won
de sportiviteitsprijs. Zoals het
hoort eigenlijk.”
In totaal deden er 68 teams
mee aan het toernooi. “Waar-
onder een aantal teams uit Bel-
gië”, zegt Beerens. “Dat vinden
de kinderen ook altijd leuk, als
ze tegen ploegen uit het buiten-
land kunnen spelen. Het geeft
toch weer wat extra cachet aan
een toernooi. Blijkbaar wordt
het allemaal gewaardeerd, want
de teams willen allemaal graag
terugkomen steeds. Als klein
clubje zijn we er trots op dat we
dit soort evenementen goed
kunnen organiseren met alle-
maal eigen mensen. Het zegt
wel wat over de betrokkenheid
van de leden bij hun club.”
Behalve sportiviteit stond ge-
zelligheid voorop in Moergestel.
“Winnen is leuk, plezier is be-
langrijker”, aldus Beerens. “We
willen een toernooi organiseren
dat de deelnemertjes bijblijft.
Waarvan ze later denken ‘goh,
dat was leuk’, zoals wij nu nog
aan onze leuke ervaringen te-
rugdenken.”