VoetbalJournaal Midden Brabant, december 2017

WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN GRENSSTREEK 21 Weinig vrijwilligers zetten zich zo actief in voor hun club als de 54-jarige Frans Oerlemans. Hij is niet meer weg te denken bij Audacia en kan zelf ook niet zonder de Moergestelse voetbalclub. “In 2008 kreeg ik de zilveren waar- deringsspeld van de KNVB uitge- reikt. Dat was een heel mooi moment, zeker omdat mijn va- der rond die tijd werd uitgeroe- pen tot Vrijwilliger van het Jaar in Moergestel”, vertelt Oerle- mans trots. Die onderscheiding verdient Frans dubbel en dwars. Hij is vanaf zijn 7de lid van de club en inmiddels al 35 jaar vrijwilliger. Hij heeft bijna alle taken in de jeugd ingevuld, echter wilde hij nooit bestuurslid worden. “Dat mij met de paplepel ingegoten.” Last van een vrouw die hem vraagt thuis te blijven, heeft hij in ieder geval niet. “Ik ben vrij- gezel, anders kon dit allemaal niet”, besluit hij met een bulde- rende lach. was dat lastig te combineren met de jeugd.” En bij de jeugd ligt zijn hart, dat is ook de reden dat hij nooit bij de senioren aan de slag is gegaan als trainer. “Ik train nu de jongste leden, van 6, 7 en 8 jaar oud. Dat is het aller- leukste om te doen, die luiste- ren tenminste nog goed. Je kunt die jongens echt wat bijbren- gen, zij beginnen vaak vanaf nul, hebben nog helemaal geen ervaringen met het spelen van wedstrijden. Bij hen hoef ik er ook geen rekening mee te hou- den dat ze vrijdagavond gaan stappen”, vertelt hij lachend. Oerlemans is dit seizoen ook de leider van de JO17-1, waarin zijn neefje speelt. Inmiddels is hij dus al 35 jaar vrijwilliger. “Ik hoop in ieder ge- val de 40 jaar vol te maken, net als mijn vader. Maar ik denk niet dat ik er daarna mee stop, ik kan gewoon niet zonder het voet- bal. Het is mijn grootste hobby, is niets voor mij, ik heb een he- kel aan vergaderingen. Het is mij weleens gevraagd, zo kreeg ik het voorstel om jeugdsecre- taris te worden toen mijn vader daar na 40 jaar mee stopte, maar dat wilde ik niet. Laat mij maar lekker buiten op het veld bezig zijn, dat vind ik veel leu- ker.” In de drukste periode was Oer- lemans trainer van een dames- team en actief in de jeugd. Toen stond hij soms wel zes van de zeven dagen op het voetbal- veld. Ook is hij een tijdje vlagger geweest bij het eerste. “Alleen Frans Oerlemans: Een echte clubman bij Audacia Geert Schatorjé is een manusje-van-alles bij de Dongense vijfdeklasser DVVC. Hij zit in de sponsorcommissie, is als bestuurslid verantwoordelijk voor de technische zaken en vervult daarnaast nog de functie van leider bij DVVC 1. Op deze don- derdagochtend is Schatorjé ook nog eens druk bezig in de kantine, met de stof- zuiger in de hand. De vrijwilliger die normaal gesproken verant- woordelijk is voor deze taak was verhinderd en dus pakt Schatorjé het werk vanochtend op. Het typeert de 69-jarige clubman, die sinds 1980 een nauwe band heeft ontwikkeld met DVVC. “In 1971 kwamen we hier in de buurt wonen, dus was het logisch dat ik hier ging voet- ballen. Ik kan nu ik met pensi- oen ben ook thuis blijven zitten, maar doe liever iets nuttigs voor de club.” Zijn eerste vrijwilligerstaak bij DVVC was leider van het eerste team. Vervolgens werd hij ook lid van de sponsorcommissie en bestuurslid. “Het werd tijd voor een frisse wind, daarom heeft het bestuur een nieuw gezicht gekregen. Mijn belang- rijkste taak is de selectie op oorlogssterkte te houden.” Het eerste team degradeerde vo- rig seizoen uit de vierde klasse. “Teleurstellend na de promotie van een jaar eerder. Het was naar mijn idee ook onnodig: we hadden een sterk elftal, maar de jongens hebben het niet waargemaakt. Ook nu hebben we er weer wat versterkingen bijgekregen, waar- door ik er van overtuigd ben dat we mee kunnen doen om de bo- venste plaatsen. Promotie is het doel.” Het is niet makkelijk voor een club in Dongen om talentjes te vinden, gezien de concur- rentie met tweede divisionist VV Dongen moordend is. “Het is voor ons belangrijk om de jeugd nieuw leven in te blazen, we willen weer meer leden werven en het niveau omhoog helpen.” Ook maakt DVVC zich sterk voor het G-voetbal en de dames. “Mensen moeten zich thuis voelen bij de club, ook als ze geen prestatief voetbal spe- len. Het draait niet alleen om het eerste team.” Schatorjé schat dat hij zo’n 15 tot 20 uur per week bezig ismet zijn vrijwilligerstaken bij DVVC. “Ik voel me heel betrokken bij de club, zie de potentie die we hebben. Ik geloof echt dat we hier nog veel meer uit kunnen halen.” ‘Valt nog veel meer uit DVVC te halen’ Arne Koeman is alweer bezig aan zijn negende seizoen bij Olympia’60. Hij begon bij de Dongense club aan zijn carrière als trainer en keerde drie jaar geleden terug op het oude nest. “Ik kan hier mijn ding doen.” In Koemans eerste periode bij Olym- pia’60 pakte hij het kampioenschap in de zaterdag derde klasse met de club, waarna hij een seizoen in de tweede klasse speelde met de Dongenaren. Vervolgens volgde hij zijn ambities en werd hij trainer bij SSC’55 en Longa in de eerste klasse. “Ik heb een UEFA A opleiding, een achter- grond in het betaald voetbal en ben gymdocent. Die achter- grond zorgt ervoor dat ik altijd ambitieus ben binnen de sport.” Met Longa speelde hij onder meer in de eerste klasse. Toch keerde hij in 2014 terug bij Olym- pia’60, dat juist afgezakt was naar de bodem van de vierde klasse. “Bij Longa werden finan- ciële afspraken niet nagekomen, die club had toen al problemen. Ik kende bij Olympia’60 nog een paar mensen binnen de club, die had ik vroeger getraind, en zij vroegen me of ik niet terug wilde komen. Ik wist dat ik daar kon gaan bouwen en de vrije hand kreeg om mijn ding te doen. Daarom accepteerde ik de uitda- ging.” Koeman wilde een prestatiekli- maat organiseren bij de Dongen- se zaterdagclub. In combinatie met de altijd aanwezige gezel- ligheid zou dat zorgen voor een prettige sfeer. Hij heeft al aardig wat bereikt in de afgelopen ja- ren: Olympia’60 is van de tiende plaats in de vierde klasse in 2014 gestegen naar de vijfde plaats in de derde klasse in 2017. “Maar de spelersgroep is ook veranderd, anders hadden we nooit aan deze ambities kunnen werken.” De trainer moet er nu voor zor- gen dat Olympia’60 een stabiele derdeklasser blijft. “Vorig sei- zoen hebben we goed gepres- teerd, in een competitiemet veel Zeeuwse ploegen. Nu zitten we in een andere regio, met betere clubs die goed voetbal spelen maar ook fysiek sterk zijn. Er zit- ten niet echt zwakke broeders tussen. Daardoor is het oppas- sen dat je niet in de problemen komt, want je kunt van ieder- een winnen en verliezen in deze competitie, alleen NOAD’32 steekt er echt bovenuit. Maar ik ben ervan overtuigd dat we uit de problemen blijven. En hopelijk kunnen we in de toekomst nog eens om een prijsje meedoen.” De hand van Koeman is weer te zien bij Olympia’60 Foto: Rob van den Meijdenberg 0191583.pdf 1 7-12-2017 14:21:46