VoetbalJournaal Midden Brabant, december 2017

WWW.MOREFOOTBALLS.COM DÉ WEBSHOP VOOR VOETBALLEN GRENSSTREEK 15 Voetbalvereniging Riel kende een inktzwarte start van het seizoen. In het negende duel werd pas het eerste punt gepakt. Trainer Ma- thieu van der Steen wijt de slechte prestaties vooral aan een waslijst aan blessures, maar kijkt hoopvol naar de tweede seizoenshelft. Van der Steen, die na dit seizoen vertrekt bij de club, leek het aar- dig op de rit te hebben in Riel. In het eerste seizoen onder zijn hoede promoveerde de club naar de vierde klasse, wat de- cennia geleden voor het laatst was gebeurd, en vorig jaar wist de dorpsclub zich nog te hand- haven ook. “Dat was helemaal een verrassing.” Maar aan het begin van de hui- dige jaargang kreeg de club te maken met de ene na de ande- re blessure. “We hebben alleen al zes gescheurde kruisban- den gehad. In de eerste sei- zoenshelft hadden we in totaal twaalf langdurige blessures, waarvan zes bij basisspelers.” Of al die blessures een verband met elkaar hebben, durft hij niet te zeggen. “Je gaat toch aan jezelf twijfelen, denken: kon ik hier iets aan doen? Maar er is geen medische verklaring voor, ik heb ook navraag ge- daan bij wat experts. Sommi- ge blessures zijn ook gewoon ontstaan tijdens het werken of “Komende maanden zullen er wel wat geblesseerde jongens terugkeren, waarmee je dan ook weer individuele kwalitei- ten terugkrijgt. Zij verrijken de ploeg, geven me meer opties in tactisch opzicht. Vorig jaar haalden we voor de winterstop in acht wedstrijden zeventien punten, waarom zou dat nu niet mogelijk zijn na de winterstop? De ploegen boven ons zijn echt niet beter, we verliezen nu van hen door persoonlijke fouten, maar dat is een gevolg van een basiselftal met een gemiddel- de leeftijd van tussen de 19 en 20 jaar.” Van der Steen hoopt dus af- scheid te nemen met een plek- je boven de degradatiestreep. Na dit seizoen is de kans groot dat hij even geen trainer wordt van een eerste elftal. “Ik ben ook hoofd jeugdopleiding bij DESK en jeugdtrainer bij NAC, terwijl ik daarnaast een gezin heb met twee jonge kinderen. Het is ontiegelijk druk, dus is de kans redelijk aanwezig dat ik volgend seizoen even wat gas terugneem.” doordat een jongen nog in de groei is. Daar doe je niks aan. Zo’n blessuregolf heb ik ook nog nooit meegemaakt in mijn carrière.” Maar met zo veel blessures wordt het in ieder geval heel lastig, merkte Van der Steen al snel. “We hebben geen gi- gantische selectie, waardoor we jongens van 15 en 16 jaar op moesten stellen. Dan merk je dat de vaste patronen en au- tomatismen uit het elftal zijn.” Het geluk dat Van der Steen heeft, is dat Riel een vrij rus- tige club is. “Een gemoedelij- ke vereniging, waar niet snel de paniek uitbreekt. Iedereen kent onze situatie, ook de ach- terban.” Die gemoedelijkheid is tegelijkertijd een probleem, merkt hij bij zijn spelers. “We gaan niet over lijken. Mijn spe- lers delen niet snel een schop uit, ook niet als het nodig is. Ze willen het vooral gezellig hou- den.” Hij verwacht dat handhaving nog altijd mogelijk moet zijn. Riel slachtoffer van overvolle ziekenboeg Na een dienstverband van maar liefst zeven jaar stopte Mark Heerkens als hoofdtrainer van Jong Brabant. Hij bleef echter betrok- ken bij de club: tegenwoordig is hij met veel plezier de jeugdvoorzitter van de dorpsver- eniging uit Berkel-Enschot. Jong Brabant oogt op het eer- ste gezicht erg modern door het flitsende kunstgrashoofdveld en de kleurrijke reclamebor- den. Maar dit fraaie voetbal- complex is eveneens bedekt met een mooi laagje nostalgie. De kantine lijkt door de stenen dakpannen en de schattige luikjes vanaf de buitenkant net een grote boerderij. En de bestuurskamer is door het meubilair en de ouderwetse voorzittershamer op de ver- gadertafel net een authentiek kantoor. Ook het shirt van Jong Brabant is puur nostalgie. Het prachtige witte patroon op het rode shirt doet terugdenken aan de retro voetbalshirts van vroeger. Maar liefst zeven sei- zoenen was Mark Heerkens de eindverantwoordelijke over de jongens die in het klassie- ke tricot het vlaggenschip van de club vertegenwoordigden. “Jong Brabant is een schit- terende club, de uitstraling van deze vereniging is fan- tastisch”, zegt hij. “Ik heb ook altijd met erg veel plezier als trainer hier gewerkt en mooie dingen meegemaakt. De pro- motie naar de derde klasse was een van de hoogtepun- ten.” Zijn beide kinderen voetballen inmiddels in de jeugdteams van Jong Brabant en Heerkens is zelf tegenwoordig voorzit- ter van de jeugdcommissie, een rol die hem goed bevalt. “Ik ben niet iemand die zomaar Mark Heerkens: ‘De uitstraling van Jong Brabant is fantastisch’ aan de zijlijn staat, wil dingen aanpakken waarvan ik vind dat ze beter kunnen. Het niveau van de jeugdteams is flink ge- stegen. Zo spelen alle selectie- teams in goede competities en ook ons eerste team barst van de jonge, talentvolle gasten. Ook over ons ledenbestand hoeven we niet te klagen. Ber- kel-Enschot blijft groeien en veel voetballiefhebbers vin- den de weg naar ons sport- park. Als jeugdvoorzitter ben ik tevreden als elk team fat- soenlijk training krijgt en de le- den veel plezier hebben in het spelletje.” Het eerste team van Jong Bra- bant speelt in de derde klasse en daar is volgens Heerkens niets mis mee. “We hebben een jonge groep. Als deze knapen bij elkaar blijven, kan het op de lange termijn stappen zetten.” Kriebelt het bij Heerkens zelf nooit meer om als hoofdtrai- ner aan de slag te gaan? “Een beetje”, geeft hij toe. “Maar ik train nu de jeugd van Jong Brabant en dat is ook erg leuk om te doen. Ik probeer mezelf nu op een andere manier in te zetten voor de club.” EN HELP ’M BLINDENGELEIDEHOND WORDEN. WWW.ADOPTEEREENPUP.NL ADOPTEER EEN PUP