VoetbalJournaal Bommelerwaard, najaar 2019

5 Als winnen het doel is WWW.MOREFOOTBALLS.COM Zijn trainingspak hing alweer een paar jaar stof te vangen in de kledingkast en zijn leven als gepensioneerd voetbaltrainer beviel Ad Schippers prima. Toch is hij dit seizoen teruggekeerd langs de lijn, bij RKVSC. De lokroep van die club is onweerstaanbaar voor de 59-jarige oefenmeester. Voorzitter Her- man Bergacker hangt aan de lijn. Het gaat niet goed met RKVSC en ze zien eigenlijk maar een optie om de club te redden: teruggrijpen naar oud- gedienden. Jongens die gestopt zijn willen wel weer gaan voet- ballen, maar alleen als Ad Schip- pers en Marco Piels het trai- nersduo gaan vormen. Dat kan Schippers niet weigeren. STAMTAFEL “Ik heb in de regio veel teams getraind, maar voor RKVSC voel ik echtclubliefde.Jekentdemensen, het is niet vreemd. Het is een warme, leuke dorpsclub. Ik had inmiddels op de donderdagavond ook een stamtafel in de kantine”, vertelt Schippers, die eerder al RKVSC kan weer op Ad Schippers rekenen twee en vijf jaar trainer was in Velddriel, lachend. En dus besloot hij er weer in te stappen. “Maar als ik mijn nek uit zou steken, verwachtte ik dat ook van de spelers en oudgedienden die terugkwamen. We gaan het met z’n allen doen.” Keeper Frans van der Zalm, die van Heerewaarden komt, is ook een waardevolle versterking voor Schippers. Zo staat hij dit seizoen weer aan het roer van de club. RKVSC switchte een jaar geleden van zondag naar zaterdag en ging van start met een aantal jongens van buitenaf. Die zijn nu bijna allemaal weer weg en de echte RKVSC’ers wilden terug naar de laatste dag van het weekend. Zo voetbalt de club nu dus weer in de vijfde klasse op zondag. “We zullen geen hoogvlieger zijn, maar als we wat geluk hebben qua schorsingen en blessures, kunnen we bij de onderste plaatsen wegblijven. Je weet hoe het gaat in de vijfde klasse: de ene week kun je alles, de andere niks. Het belangrijkste is dat alle neuzen dezelfde kant op staan, als we onze schouders eronder zetten, kunnen we veel bereiken.” 3 P’S Het plezier staat voorop, zo legt Schippers uit. “Het gaat om de drie P’s: Plezier komt eerst, Prestatie is de tweede en daarmee komt de derde P, de Punten, vanzelf.” Schip- pers heeft vertrouwen in de jeugd. “Er komen best wat goede jeugd- spelers aan, talentjes die nu een jaar of zestien oud zijn. Hopelijk kunnen zij aangevuld worden met meer oudgedienden die terugke- ren bij RKVSC, dan kunnen we leuk meedoen in de vijfde klasse.” Maar komend seizoen zal hij het nogmet de smalle, geroutineerde selectie moeten doen, die nu beschikbaar is. “Het mooie is dat jongens die al ver in de dertig zijn, toch weer wil- den gaan voetballen om RKVSC te helpen. Het is hun cluppie.” Zoals de Rooms Katholieke Velddrielse Sport Club ook een plek in het hart van Schippers heeft verworven. “Ik ben hier twee periodes met veel plezier trainer geweest. De mensen zijn open, eerlijk. Ze zeg- gen waar het op staat en toch blijft het ook een warme club.” In eer- ste instantie is het de bedoeling dat de trainer over een jaar weer een stap terug doet. “Het is voor- alsnog voor één seizoen, daarna kijken we wel verder. Ik ben dan zestig, op een gegeven moment is het mooi geweest.” 0230756.pdf 1 25-6-2019 9:27:03 Hij is bezig aan pas zijn eerste seizoen voor DSC, maar nu al voelt Jordy de Wit (29) zich helemaal op zijn gemak op sportpark Ipperakkeren. De goaltjesdief uit Rosmalen is onlangs in Kerkdriel komen wonen en mede daardoor besloot hij afgelopen zomer om het shirt van Roda Boys in te ruilen voor dat van de blauw-witten. Daarin hoopt hij te doen wat hij het liefste doet: veel scoren. De schoonvader van Jordy de Wit, genaamd Jack Ackermans, is verzorger van DSC en zijn zwager Jay keept daar in de selectie. Hierdoor was de aanvaller de laatste jaren al goed op de hoogte van het wel en wee bij de gezellige dorpsclub. Toen hij ook nog eens besloot om met zijn vriendin een huis te kopen in Kerkdriel, zag De Wit het wel zitten om afgelopen zomer zelf lid te worden van de dorpsclub. Na twee jaar Roda Boys zag de veelscorende aanvaller de overstap naar DSC als een mooie kans om direct goed te integreren Jordy de Wit integreert razendsnel in Kerkdriel door keuze voor DSC in zijn nieuwe woonplaats. “Ik wooner nu sinds kort endirect heb ik, vooral dankzij DSC, razendsnel veel toffe mensen leren kennen. De club voelt aan als een warm bad en onze selectie bestaat stuk voor stuk uit gezellige gasten.” MIDDENMOOT Het is fijn om in een leuk team te spelen, maar voor De Wit is het zeker zo belangrijk dat hij in een goed elftal is terechtgekomen. Omdat zijn vorige club Roda Boys op zaterdag speelt, kon de vleugelaanvaller afgelopen seizoen vaak met eigen ogen aanschouwen op zondagmiddag hoe DSC menig tegenstander zoek speelde op sportpark Ipperakkeren. Dat het elftal kampioen werd, verbaasde De Witdanookniet.“DSCheefteen leuk team, dat had ik vorig jaar al snel gezien. Ik denk ook dat weminimaal voor een plek in de middenmoot moeten gaan. Bovendien vind ik het gaaf dat de club enorm leeft, er zijn veel fans die alle wedstrijden bezoeken. Als speler zet je voor die mensen vaak toch een stapje extra.” De Wit begon ooit zijn loopbaan bij Maliskamp. Na een periode in de jeugd van FC Den Bosch belandde hij bij OJC Rosmalen. Vervolgens speelde hij drie seizoenen voor Nivo Sparta en de afgelopen twee jaar verdedigde hij de kleuren van zaterdagtweedeklasser Roda Boys. “Ik had het bij die club op zich goednaarmijnzin.Maarvanuitmijn toenmalige woonplaats Rosmalen vond ik de reisafstand naar Aalst wat te ver. Ik had hierdoor steeds minder zin om te trainen. Ik vind het fijn om nu bij DSC te spelen.” Wat is volgens De Wit het grootste verschil tussen het zondag - en het zaterdagvoetbal? “Op zaterdag is het voetbal veel fysieker”, zo heeft hij gemerkt. “Op zondag wordt er iets meer de nadruk gelegd op technisch verzorgd spel. Van beide speltypes ben ik niet vies.” VEEL POTENTIE Het niveau bij DSC heeft hem positiefverrast.“Het iswat lagerdan dat ik gewend was, maar er zit veel potentie in onze ploeg. Natuurlijk is er ruimte voor verbetering, maar dat is logisch aan het begin van het seizoen.” De Wit vormt een spitsentrio met Bas Vos en Martijn Veldmuis en met zijn compagnons hoopt hij veel te scoren. Dat moet ook, als hij een speciale weddenschap wil winnen. “Als we met zijn drieën minimaal dertig goals maken, neemt een supporter ons mee uit eten. Lukt dat niet, dan betalen wij een etentje”, zegt hij. Wie de weddenschap wint, dat zal de toekomst uitwijzen. Zeker is in ieder geval wel dat De Wit nu al weet dat hij niet meer weggaat bij DSC. “Ik wil hier nog vlammen in het eerste, wie weet ga ik daarna nog in een lager team spelen en daarna is het mooi geweest. Ik heb geen ambities meer om voor een andere vereniging te gaan spelen, die tijd heb ik gehad.”